¹Elihu vazhdoi edhe më, duke thënë:

¹Und Elihu fuhr fort und sprach:

²"Prit edhe pak dhe do të të tregoj që ka ende gjëra për të thënë nga ana e Perëndisë.

²Gedulde dich noch ein wenig, so will ich dich lehren, ich habe noch mehr zu reden für Gott.

³Do ta sjell larg atë që di dhe do t'i jap hak atij që më ka krijuar.

³Ich will mein Wissen weither holen und meinem Schöpfer Gerechtigkeit widerfahren lassen!

⁴Sigurisht fjalët e mia nuk janë të rreme; para teje ke një njeri me njohuri të përsosur.

⁴Denn wahrlich, meine Reden sind keine Lügen, du hast es mit einem ganz Verständigen zu tun!

⁵Ja, Perëndia është i fuqishëm, por nuk përçmon njeri; është i fuqishëm në forcën e diturisë së tij.

⁵Siehe, Gott ist mächtig, doch verachtet er niemand; groß ist die Kraft seines Herzens.

⁶Ai nuk e lë të jetojë njeriun e keq dhe u siguron drejtësinë të shtypurve.

⁶Den Gottlosen läßt er nicht leben, aber den Elenden schafft er Recht.

⁷Nuk i heq sytë nga të drejtët, por bën që të ulen për gjithnjë me mbretërit mbi fronin; kështu ata rrinë lart.

⁷Er wendet seine Augen nicht ab von den Gerechten und setzt sie auf ewig mit Königen auf den Thron, damit sie herrschen.

⁸Por në rast se janë të lidhur me zinxhira dhe të mbajtur me veriga pikëllimi,

⁸Sind sie aber in Fesseln gebunden, in Banden des Elends gefangen,

⁹atëherë u tregon veprat e tyre dhe shkeljet e tyre, sepse u është rritur mendja.

⁹so hält er ihnen ihre Taten und ihre Übertretungen vor; denn sie haben sich überhoben;

¹⁰Kështu ai ua hap veshët për t'u ndrequr dhe i nxit të largohen nga e keqja.

¹⁰er öffnet ihr Ohr der Bestrafung und befiehlt ihnen, sich von der Bosheit abzukehren.

¹¹Në rast se ata e dëgjojnë dhe nënshtrohen, do t'i mbarojnë ditët e tyre në mirëqënie dhe vitet e tyre në gëzime;

¹¹Wenn sie dann gehorchen und sich unterwerfen, so werden sie ihre Tage in Glück und ihre Jahre in Wohlfahrt beendigen.

¹²por, në rast se nuk e dëgjojnë, do të vdesin nga shpata, do të vdesin pa ardhur në vete.

¹²Gehorchen sie aber nicht, so kommen sie um durchs Schwert und sterben dahin in ihrem Unverstand.

¹³Por të pabesët nga zemra mbledhin zemërimin, nuk bërtasin për të kërkuar ndihmë,

¹³Denn die, welche ruchlosen Herzens sind, widersetzen sich; sie flehen nicht, wenn er sie gefesselt hat.

¹⁴kështu ata vdesin ende të rinj, dhe jeta e tyre mbaron midis Sodomitëve.

¹⁴Ihre Seele stirbt in der Jugend und ihr Leben unter den Hurern.

¹⁵Perëndia çliron të pikëlluarit me anë të pikëllimit të tyre dhe u hap veshët me anë të fatkeqësisë.

¹⁵Den Gedemütigten aber rettet er durch die Demütigung und öffnet durch die Trübsal sein Ohr.

¹⁶Ai dëshiron të të largojë edhe ty nga kafshimi i fatkeqësisë, që të të çojë në një vend të gjerë pa kufizim, me një tryezë të shtruar me ushqime të shijshme.

¹⁶Und auch dich lockt er aus der Enge in die Weite, da keine Not mehr sein wird, und an einen reichbesetzten Tisch.

¹⁷Por ti je mbushur me mendimin e njeriut të keq, dhe gjykimi e drejtësia do të të kapin.

¹⁷Bist du aber vom Urteil des Gottlosen erfüllt, so werden Urteil und Gericht dich treffen.

¹⁸Në rast se ekziston zemërimi, ki kujdes që ai të mos të të fshijë me një goditje të vetme, sepse një shumë e madhe parash nuk do të mund të largonte.

¹⁸Der Zorn verleite dich ja nicht zur Lästerung, und die Menge des Lösegeldes besteche dich nicht.

¹⁹Vallë a do t'i çmojë pasuritë e tua, kur ai ka ar dhe të gjitha burimet e fuqisë?

¹⁹Wird er deinen Reichtum schätzen? Er achtet nicht auf Gold, noch auf alle Anstrengungen der Kraft.

²⁰Mos dëshiro natën, gjatë së cilës njerëzia çohet larg nga vendi i saj.

²⁰Sehne dich nicht nach der Nacht, da Völker untergehen werden.

²¹Ki kujdes të mos anosh nga paudhësia, sepse ti ke preferuar këtë pikëllim.

²¹Hüte dich, wende dich nicht zum Bösen, denn dieses ziehst du dem Leiden vor.

²²Ja, Perëndia ka shkëlqyer në fuqinë e tij; kush mund të na mësojë si ai?

²²Siehe, Gott ist erhaben in seiner Kraft, wo ist ein Lehrer wie er?

²³Vallë, kush mund t'i imponojë rrugën që duhet ndjekur dhe kush mund t'i thotë: "Ti ke bërë keq"?

²³Wer will ihn zur Rede stellen über seinen Weg, und wer will zu ihm sagen: Du hast Unrecht getan?

²⁴Kujtohu të lartësosh veprat e tij, që njerëzit i kanë kënduar;

²⁴Gedenke daran, sein Tun zu erheben; die Menschen sollen es besingen.

²⁵tërë njerëzit i admirojnë, vdekatari mund t'i soditë nga larg.

²⁵Alle Menschen sehen es ja, der Sterbliche schaut es von ferne.

²⁶Po, Perëndia është i madh, por ne nuk e njohim, dhe numri i viteve të tij është i panjohshëm.

²⁶Siehe, wie erhaben ist Gott! Wir aber verstehen ihn nicht; die Zahl seiner Jahre hat niemand erforscht.

²⁷Ai tërheq atje lart pikat e ujit në formë avulli, i cili dëndësohet pastaj në shi,

²⁷Denn er zieht Wassertropfen herauf; sie träufeln als Regen aus seinem Dunst, den die Wolken rieseln lassen,

²⁸që retë zbrazin dhe lëshojnë mbi njeriun në sasi të madhe.

²⁸sie triefen auf viele Menschen herab.

²⁹Kush mund të kuptojë shtjellimin e reve, shungullimën që shpërthen në çadrën e tij?

²⁹Versteht man auch das Ausspannen der Wolken und das Krachen seines Gezelts?

³⁰Ja, ai përhap rreth vetes dritën e tij dhe mbulon thellësitë e detit.

³⁰Siehe, er breitet sein Licht um sich her aus und bedeckt die Gründe des Meeres;

³¹Me anë të tyre dënon popujt dhe jep ushqime me shumicë.

³¹denn damit richtet er die Völker und gibt Speise die Fülle.

³²Mbulon duart me rrufetë dhe i urdhëron ato të godasin shenjën.

³²Seine Hände bedeckt er mit Licht und gebietet ihm, zu treffen.

³³Bubullima flet për të, edhe bagëtia e ndjen furtunën që po vjen.

³³Sein Donnern kündigt ihn an, die Herde sein Heraufsteigen im Gewitter .