1Ty, o Perëndi, të përket lëvdimi në Sion; dhe do të kryhen zotimet para teje.
1Dem Vorsänger. Ein Psalm Davids; ein Lied. (H65-2) Du bist es, o Gott, dem Lobgesang gebührt zu Zion, und dem man Gelübde bezahlen soll!
2Te ti, që plotëson lutjen, do të vijë çdo krijesë.
2(H65-3) Du erhörst Gebet, darum kommt alles Fleisch zu dir!
3Mëkatet më kishin mundur, por ti siguron faljen për shkeljet tona.
3(H65-4) Die Summe der Missetaten ist mir zu schwer geworden; du sühnst unsre Übertretungen.
4Lum ai njeri që ti e zgjedh dhe e afron pranë vetes, që të banojë në oborret e tua; ne do të ngopemi me të mirat e shtëpisë sate, me gjërat e shenjta të tempullit tënd.
4(H65-5) Wohl dem, den du erwählst und zu dir nahen lässest, daß er wohne in deinen Vorhöfen! Laß uns satt werden von den Gütern deines Hauses, deines heiligen Tempels!
5Në drejtësinë tënde, ti na përgjigjesh me vepra të tmerrshme, o Perëndia i shpëtimit tonë, ti që je shpresa e skajeve të tokës dhe e deteve të largëta.
5(H65-6) Du antwortest uns wunderbar in Gerechtigkeit, du Gott unsres Heils, du Zuversicht aller Enden der Erde und der fernsten Meere;
6Me fuqinë tënde i ke bërë malet të patundshëm dhe i ke ngjeshur me forcë.
6(H65-7) der die Berge gründet in seiner Kraft, der mit Macht umgürtet ist;
7Ti qetëson zhurmën e deteve, zhurmën e valëve të tyre dhe trazirën e popujve.
7(H65-8) welcher stillt das Brausen des Meeres, das Brausen seiner Wellen und das Toben der Völker,
8Dhe ata që banojnë në skajet e tokës kanë frikë nga mrekullitë e tua; ti bën që të shpërthejnë britma gëzimi nga lindja dhe nga perëndimi.
8(H65-9) daß die, welche an den Enden wohnen, vor deinen Zeichen sich fürchten; die äußersten Länder gegen Morgen und Abend machst du jubeln.
9Ti e viziton tokën dhe bën që ajo të prodhojë më tepër, e pasuron në një masë të madhe; lumi i Perëndisë është plot ujë; ti u siguron njerëzve grurin e tyre, mbasi e ke përgatitur tokën.
9(H65-10) Du suchst das Land heim und wässerst es und machst es sehr reich; Gottes Brunnen hat Wassers die Fülle. Du bereitest ihr Korn, denn also bereitest du das Land zu;
10Ti i mbush me ujë brazdat e saj, sheshon plisat, e zbut me shirat dhe bekon filizat.
10(H65-11) du tränkst seine Furchen, feuchtest seine Schollen; mit Regenschauern machst du es weich und segnest sein Gewächs.
11Ti e kurorëzon motin me bujarinë tënde të madhe dhe gjurmët e tua dallohen me bollëkun e të mirave.
11(H65-12) Du krönst das Jahr mit deinem Gut, und deine Fußstapfen triefen von Fett.
12Kullotat e shkretëtirës janë plot me ujë, dhe kodrinat janë mbuluar me gëzim.
12(H65-13) Es triefen die Oasen der Wüste, und mit Jubel gürten sich die Hügel.
13Kullotat mbulohen me kope dhe luginat mbulohen me grurë; ato lëshojnë britma gëzimi dhe këndojnë.
13(H65-14) Wie sich die Weiden mit Schafen kleiden, so bedecken sich die Täler mit Korn, daß man jauchzt und singt.