¹Fjalët e urta të Salomonit, birit të Davidit, mbret i Izraelit,

¹Provérbios de Salomão, filho de Davi, rei de Israel:

²për të njohur diturinë dhe për të mësuar gjykimet e mënçura;

²Para se conhecer a sabedoria e a instrução; para se entenderem as palavras de inteligência;

³për të ditur si të veprosh me urti, me drejtësi, me gjykim dhe ndershmëri,

³para se instruir em sábio procedimento, em retidão, justiça e eqüidade;

⁴për t'u dhënë shkathtësi njerëzve të thjeshtë, njohje dhe reflektim të riut.

⁴para se dar aos simples prudência, e aos jovens conhecimento e bom siso.

⁵I urti do të dëgjojë dhe do të rritë diturinë e tij; njeriu i zgjuar do të përfitojë këshilla të urta,

⁵Ouça também, o sábio e cresça em ciência, e o entendido adquira habilidade,

⁶për të kuptuar një sentencë dhe një enigmë, fjalët e të urtëve dhe thëniet e tyre të errëta.

⁶para entender provérbios e parábolas, as palavras dos sábios, e seus enigmas.

⁷Frika e Zotit është fillimi i njohjes; por njerëzit e pamend përçmojnë diturinë dhe arsimin.

⁷O temor do Senhor é o princípio do conhecimento; mas os insensatos desprezam a sabedoria e a instrução.

⁸Dëgjo, o biri im, mësimet e atit tënd dhe mos i lër pas dore mësimet e nënes sate,

⁸Filho meu, ouve a instrução de teu pai, e não deixes o ensino de tua mãe.

⁹sepse janë një nur që zbukuron kokën tënde dhe një stoli në qafën tënde.

⁹Porque eles serão uma grinalda de graça para a tua cabeça, e colares para o teu pescoço.

¹⁰Biri im, në qoftë se mëkatarët duan të të mashtrojnë, mos prano,

¹⁰Filho meu, se os pecadores te quiserem seduzir, não consintas.

¹¹në qoftë se thonë: "Eja me ne; kemi ngritur një pritë për të derdhur gjak; i ngritëm gracka të pafajmit pa ndonjë shkak;

¹¹Se disserem: Vem conosco; embosquemo-nos para derramar sangue; espreitemos sem razão o inocente;

¹²le t'i kapërdimë të gjallë, ashtu si Sheoli, tërësisht si ata që zbresin në gropë;

¹²traguemo-los vivos, como o Seol, e inteiros como os que descem � cova;

¹³ne do të gjejmë lloj-lloj pasurish të çmueshme, do t'i mbushim shtëpitë tona me plaçka;

¹³acharemos toda sorte de bens preciosos; encheremos as nossas casas de despojos;

¹⁴ti do ta hedhësh në short pjesën tënde me ne, dhe të gjithë ne do të kemi një qese të vetme";

¹⁴lançarás a tua sorte entre nós; teremos todos uma só bolsa;

¹⁵biri im, mos shko me ta në po atë rrugë, ndale hapin nga shtegu i tyre,

¹⁵filho meu, não andes no caminho com eles; guarda da sua vereda o teu pé,

¹⁶sepse këmbët e tyre turren drejt së keqes dhe ata nxitojnë të derdhin gjak.

¹⁶porque os seus pés correm para o mal, e eles se apressam a derramar sangue.

¹⁷Shtrihet më kot rrjeta përpara çdo lloji zogjsh;

¹⁷Pois debalde se estende a rede � vista de qualquer ave.

¹⁸por këta kurdisin prita kundër gjakut të vet dhe ngrenë kurthe kundër vetë jetës së tyre.

¹⁸Mas estes se põem em emboscadas contra o seu próprio sangue, e as suas próprias vidas espreitam.

¹⁹Të tilla janë rrugët e çdo njeriu të etur për pasuri; ajo ia heq jetën atyre që e kanë.

¹⁹Tais são as veredas de todo aquele que se entrega � cobiça; ela tira a vida dos que a possuem.

²⁰Dituria bërtet nëpër rrugë, zëri i saj dëgjohet nëpër sheshe;

²⁰A suprema sabedoria altissonantemente clama nas ruas; nas praças levanta a sua voz.

²¹ajo thërret në vendet ku ka turma dhe ligjëron në hyrje të portave të qytetit;

²¹Do alto dos muros clama; �s entradas das portas e na cidade profere as suas palavras:

²²"Deri kur, o njerëz të thjeshtë, do t'ju pëlqejë thjeshtësia dhe tallësit do të kënaqen duke u tallur dhe budallenjtë do të urrejnë dijen?

²²Até quando, ó estúpidos, amareis a estupidez? e até quando se deleitarão no escárnio os escarnecedores, e odiarão os insensatos o conhecimento?

²³Ejani në vete nga qortimi im; ja, unë do të derdh mbi ju Frymën time dhe do t'ju bëj të njohura fjalët e mia.

²³Convertei-vos pela minha repreensão; eis que derramarei sobre vós o meu; espírito e vos farei saber as minhas palavras.

²⁴Sepse unë thirra dhe ju nuk keni dashur, shtriva dorën time dhe askush prej jush nuk i kushtoi vëmendje,

²⁴Mas, porque clamei, e vós recusastes; porque estendi a minha mão, e nao houve quem desse atenção;

²⁵përkundrazi hodhët poshtë të gjitha këshillat e mia dhe nuk pranuat ndreqjen time,

²⁵antes desprezastes todo o meu conselho, e não fizestes caso da minha repreensão;

²⁶edhe unë do të qesh me fatkeqësinë tuaj, do të tallem kur të vijë ajo që ju druani,

²⁶também eu me rirei no dia da vossa calamidade; zombarei, quando sobrevier o vosso terror,

²⁷kur ajo që druani të vijë si një furtunë, dhe fatkeqësia juaj të vijë si një stuhi, kur t'ju mbulojnë fatkeqësia dhe ankthi.

²⁷quando o terror vos sobrevier como tempestade, e a vossa calamidade passar como redemoinho, e quando vos sobrevierem aperto e angústia.

²⁸Atëherë ata do të më thërrasin mua, por unë nuk do të përgjigjem; do të më kërkojnë me kujdes, por nuk do të më gjejnë.

²⁸Então a mim clamarão, mas eu não responderei; diligentemente me buscarão, mas não me acharão.

²⁹Sepse kanë urryer dijen dhe nuk kanë zgjedhur frikën e Zotit,

²⁹Porquanto aborreceram o conhecimento, e não preferiram o temor do Senhor;

³⁰nuk kanë dashur të pranojnë këshillën time dhe kanë përbuzur të gjitha qortimet e mia.

³⁰não quiseram o meu conselho e desprezaram toda a minha repreensão;

³¹Prandaj do të hanë frytin e sjelljes së tyre dhe do të ngopen me këshillat e tyre.

³¹portanto comerão do fruto do seu caminho e se fartarão dos seus próprios conselhos.

³²Sepse përdalja e njerëzve të thjeshtë i vret dhe qetësia e rreme e budallenjve i zhduk;

³²Porque o desvio dos néscios os matará, e a prosperidade dos loucos os destruirá.

³³por ai që më dëgjon do të banojë një vend të sigurt, do të jetë me të vërtetë i qetë, pa frikë nga çfarëdo e keqe".

³³Mas o que me der ouvidos habitará em segurança, e estará tranqüilo, sem receio do mal.