¹Ty, o Perëndi, të përket lëvdimi në Sion; dhe do të kryhen zotimet para teje.

¹A ti, ó Deus, é devido o louvor em Sião; e a ti se pagará o voto.

²Te ti, që plotëson lutjen, do të vijë çdo krijesë.

²Ó tu que ouves a oração! a ti virá toda a carne.

³Mëkatet më kishin mundur, por ti siguron faljen për shkeljet tona.

³Prevalecem as iniqüidades contra mim; mas as nossas transgressões, tu as perdoarás.

⁴Lum ai njeri që ti e zgjedh dhe e afron pranë vetes, që të banojë në oborret e tua; ne do të ngopemi me të mirat e shtëpisë sate, me gjërat e shenjta të tempullit tënd.

⁴Bem-aventurado aquele a quem tu escolhes, e fazes chegar a ti, para habitar em teus átrios! Nós seremos satisfeitos com a bondade da tua casa, do teu santo templo.

⁵Në drejtësinë tënde, ti na përgjigjesh me vepra të tmerrshme, o Perëndia i shpëtimit tonë, ti që je shpresa e skajeve të tokës dhe e deteve të largëta.

⁵Com prodígios nos respondes em justiça, ó Deus da nossa salvação, a esperança de todas as extremidades da terra, e do mais remoto mar;

⁶Me fuqinë tënde i ke bërë malet të patundshëm dhe i ke ngjeshur me forcë.

⁶tu que pela tua força consolidas os montes, cingido de poder;

⁷Ti qetëson zhurmën e deteve, zhurmën e valëve të tyre dhe trazirën e popujve.

⁷que aplacas o ruído dos mares, o ruído das suas ondas, e o tumulto dos povos.

⁸Dhe ata që banojnë në skajet e tokës kanë frikë nga mrekullitë e tua; ti bën që të shpërthejnë britma gëzimi nga lindja dhe nga perëndimi.

⁸Os que habitam os confins da terra são tomados de medo � vista dos teus sinais; tu fazes exultar de júbilo as saídas da manhã e da tarde.

⁹Ti e viziton tokën dhe bën që ajo të prodhojë më tepër, e pasuron në një masë të madhe; lumi i Perëndisë është plot ujë; ti u siguron njerëzve grurin e tyre, mbasi e ke përgatitur tokën.

⁹Tu visitas a terra, e a regas; grandemente e enriqueces; o rio de Deus está cheio d'água; tu lhe dás o trigo quando assim a tens preparado;

¹⁰Ti i mbush me ujë brazdat e saj, sheshon plisat, e zbut me shirat dhe bekon filizat.

¹⁰enches d'água os seus sulcos, aplanando-lhes as leivas, amolecendo-a com a chuva, e abençoando as suas novidades.

¹¹Ti e kurorëzon motin me bujarinë tënde të madhe dhe gjurmët e tua dallohen me bollëkun e të mirave.

¹¹Coroas o ano com a tua bondade, e as tuas veredas destilam gordura;

¹²Kullotat e shkretëtirës janë plot me ujë, dhe kodrinat janë mbuluar me gëzim.

¹²destilam sobre as pastagens do deserto, e os outeiros se cingem de alegria.

¹³Kullotat mbulohen me kope dhe luginat mbulohen me grurë; ato lëshojnë britma gëzimi dhe këndojnë.

¹³As pastagens revestem-se de rebanhos, e os vales se cobrem de trigo; por isso eles se regozijam, por isso eles cantam.