¹Kushtoji kujdes, o populli im, ligjit tim; dëgjo fjalët e gojës sime.

¹Escutai o meu ensino, povo meu; inclinai os vossos ouvidos �s palavras da minha boca.

²Do të hap gojën time për të thënë shëmbëlltyra, dhe kam për të paraqitur misteret e kohërave të lashta.

²Abrirei a minha boca numa parábola; proporei enigmas da antigüidade,

³Atë që ne kemi dëgjuar dhe kemi njohur, dhe që etërit tanë na kanë treguar,

³coisas que temos ouvido e sabido, e que nossos pais nos têm contado.

⁴nuk do t'ua fshehim bijve të tyre, por do t'i tregojmë brezit të ardhshëm lavdet e Zotit, fuqinë e tij dhe mrekullinë që ai ka bërë.

⁴Não os encobriremos aos seus filhos, cantaremos �s gerações vindouras os louvores do Senhor, assim como a sua força e as maravilhas que tem feito.

⁵Ai ka vendosur një dëshmi te Jakobi dhe ka vënë një ligj në Izrael, dhe ka urdhëruar etërit tanë që t'ua bëjnë të njohura bijve të tyre,

⁵Porque ele estabeleceu um testemunho em Jacó, e instituiu uma lei em Israel, as quais coisas ordenou aos nossos pais que as ensinassem a seus filhos;

⁶me qëllim që brezi i ardhshëm t'i njohë së bashku me bijtë që do të lindin; dhe këta nga ana e tyre t'ua tregojnë bijve të tyre,

⁶para que as soubesse a geração vindoura, os filhos que houvesse de nascer, os quais se levantassem e as contassem a seus filhos,

⁷dhe të vendosin te Perëndia besimin e tyre dhe të mos harrojnë veprat e Perëndisë, por të respektojnë urdhërimet e tij;

⁷a fim de que pusessem em Deus a sua esperança, e não se esquecessem das obras de Deus, mas guardassem os seus mandamentos;

⁸dhe të mos jenë si etërit e tyre, një brez kokëfortë dhe rebel, një brez me zemër të paqëndrueshme dhe me një frymë jo besnike ndaj Perëndisë.

⁸e que não fossem como seus pais, geração contumaz e rebelde, geração de coração instável, cujo espírito não foi fiel para com Deus.

⁹Bijtë e Efraimit, njerëz të luftës, harkëtarë të zotë, kthyen shpinën ditën e betejës,

⁹Os filhos de Efraim, armados de arcos, retrocederam no dia da peleja.

¹⁰nuk respektuan besëlidhjen e Perëndisë dhe nuk pranuan të ecnin sipas ligjit të tij,

¹⁰Não guardaram o pacto de Deus, e recusaram andar na sua lei;

¹¹harruan veprat e tij dhe mrekullitë që u kishte treguar.

¹¹esqueceram-se das suas obras e das maravilhas que lhes fizera ver.

¹²Ai bëri mrekulli në prani të etërve të tyre, në vendin e Egjiptit dhe në fushën e Tsoanit.

¹²Maravilhas fez ele � vista de seus pais na terra do Egito, no campo de Zoá.

¹³Ai e ndau detin dhe i bëri të kalojnë në mes të tij, dhe i mblodhi ujërat si një grumbull.

¹³Dividiu o mar, e os fez passar por ele; fez com que as águas parassem como um montão.

¹⁴Ditën drejtoi me anë të resë dhe tërë natën me një dritë zjarri.

¹⁴Também os guiou de dia por uma nuvem, e a noite toda por um clarão de fogo.

¹⁵I çau shkëmbinjtë në shkretëtirë dhe i bëri të pijnë boll, si të ishte uji i humnerës së madhe.

¹⁵Fendeu rochas no deserto, e deu-lhes de beber abundantemente como de grandes abismos.

¹⁶Nxori rrëket nga shkëmbi dhe bëri që të rridhnin ujëra si lumenj.

¹⁶Da penha fez sair fontes, e fez correr águas como rios.

¹⁷Por ata vazhduan të mëkatojnë kundër tij dhe të ngrejnë krye kundër Shumë të Lartit në shkretëtirë,

¹⁷Todavia ainda prosseguiram em pecar contra ele, rebelando-se contra o Altíssimo no deserto.

¹⁸dhe e tunduan Perëndinë në zemër të tyre, duke kërkuar ushqim sipas dëshirave të tyre.

¹⁸E tentaram a Deus nos seus corações, pedindo comida segundo o seu apetite.

¹⁹Dhe folën kundër Perëndisë, duke thënë: "A mund të shtrojë Perëndia një sofër në shkretëtirë?

¹⁹Também falaram contra Deus, dizendo: Poderá Deus porventura preparar uma mesa no deserto? Acaso fornecerá carne para o seu povo?

²⁰Ja, ai e goditi shkëmbin dhe prej tij dolën ujëra dhe vërshuan përrenj. A mund t'i japë bukë dhe mish popullit të tij?

²⁰Pelo que o Senhor, quando os ouviu, se indignou; e acendeu um fogo contra Jacó, e a sua ira subiu contra Israel;

²¹Dhe kështu Zoti i dëgjoi dhe u zemërua fort, dhe një zjarr u ndez kundër Jakobit dhe zemërimi kundër Izraelit u ndez,

²¹Pelo que o Senhor, quando os ouviu, se indignou; e acendeu um fogo contra Jacó, e a sua ira subiu contra Israel;

²²sepse nuk i kishin besuar Perëndisë dhe nuk kishin pasur besim në shpëtimin prej tij.

²²porque não creram em Deus nem confiaram na sua salvação.

²³Megjithatë ai i urdhëroi retë e sipërme dhe hapi dyert e qiellit,

²³Contudo ele ordenou �s nuvens lá em cima, e abriu as portas dos céus;

²⁴dhe bëri që mbi ta të binte mana për të ngrënë dhe u dha atyre grurin e qiellit.

²⁴fez chover sobre eles maná para comerem, e deu-lhes do trigo dos céus.

²⁵Njeriu hëngri bukën e engjëjve; ai u dërgoi atyre ushqime sa të ngopeshin.

²⁵Cada um comeu o pão dos poderosos; ele lhes mandou comida em abundância.

²⁶Ai bëri të ngrihet në qiell era e lindjes dhe në sajë të fuqisë së tij bëri të ngrihet era e jugut,

²⁶Fez soprar nos céus o vento do oriente, e pelo seu poder trouxe o vento sul.

²⁷bëri të binin mbi ta mish si pluhuri dhe zogj si rëra e detit.

²⁷Sobre eles fez também chover carne como poeira, e aves de asas como a areia do mar;

²⁸Bëri që këto të binin në mes të kampit të tyre, rreth çadrave të tyre.

²⁸e as fez cair no meio do arraial deles, ao redor de suas habitações.

²⁹Kështu ata hëngrën sa u ngopën, sepse Perëndia u kishte siguruar atyre atë që ata kishin dëshiruar.

²⁹Então comeram e se fartaram bem, pois ele lhes trouxe o que cobiçavam.

³⁰Ata nuk kishin akoma kënaqur pangopësinë e tyre dhe kishin akoma ushqim në gojë,

³⁰Não refrearam a sua cobiça. Ainda lhes estava a comida na boca,

³¹kur zemërimi i Perëndisë shpërtheu kundër tyre, vrau më të fuqishmit prej tyre dhe rrëzoi më të mirët e Izraelit.

³¹quando a ira de Deus se levantou contra eles, e matou os mais fortes deles, e prostrou os escolhidos de Israel.

³²Megjithatë ata vazhduan të mëkatojnë dhe nuk u besuan mrekullive të tij.

³²Com tudo isso ainda pecaram, e não creram nas suas maravilhas.

³³Atëherë ai harxhoi ditët e tyre në kotësi dhe vitet e tyre në tmerre të papritura.

³³Pelo que consumiu os seus dias como um sopo, e os seus anos em repentino terror.

³⁴Kur i vriste, ata e kërkonin dhe ktheheshin të kërkonin Perëndinë me zell.

³⁴Quando ele os fazia morrer, então o procuravam; arrependiam-se, e de madrugada buscavam a Deus.

³⁵Kujtoheshin që Perëndia ishte Kështjella e tyre dhe që Perëndia shumë i larti ishte Shpëtimtari i tyre.

³⁵Lembravam-se de que Deus era a sua rocha, e o Deus Altíssimo o seu Redentor.

³⁶Por ata e mashtronin me gojën e tyre dhe e gënjenin me gjuhën e tyre.

³⁶Todavia lisonjeavam-no com a boca, e com a língua lhe mentiam.

³⁷Në fakt zemra e tyre nuk ishte e qëndrueshme ndaj tij dhe ata nuk ishin besnikë ndaj besëlidhjes së tij.

³⁷Pois o coração deles não era constante para com ele, nem foram eles fiéis ao seu pacto.

³⁸Por ai, që është i mëshirshëm, ua fali paudhësinë e tyre dhe nuk i shkatërroi, dhe shumë herë përmbajti zemërimin e tij dhe nuk e la indinjatën e tij të shpërthejë,

³⁸Mas ele, sendo compassivo, perdoou a sua iniqüidade, e não os destruiu; antes muitas vezes desviou deles a sua cólera, e não acendeu todo o seu furor.

³⁹duke mbajtur mend që ata ishin mish, një frymë që kalon dhe nuk kthehet më.

³⁹Porque se lembrou de que eram carne, um vento que passa e não volta.

⁴⁰Sa herë provokuan indinjatën e tij në shkretëtirë dhe e hidhëruar në vetmi!

⁴⁰Quantas vezes se rebelaram contra ele no deserto, e o ofenderam no ermo!

⁴¹Po, ata iu drejtuan Perëndisë shumë herë dhe përsëri e provokuan të Shenjtin e Izraelit.

⁴¹Voltaram atrás, e tentaram a Deus; e provocaram o Santo de Israel.

⁴²Nuk e kujtuan më fuqinë e tij as ditën që i kishte çliruar nga armiku,

⁴²Não se lembraram do seu poder, nem do dia em que os remiu do adversário,

⁴³kur ai kishte bërë mrekullitë e tij në Egjipt dhe në fushën e Tsoanit;

⁴³nem de como operou os seus sinais no Egito, e as suas maravilhas no campo de Zoã,

⁴⁴i kishte shndërruar lumenjtë dhe rrjedhat e ujit të Egjiptasve në gjak, me qëllim që të mos pinin dot.

⁴⁴convertendo em sangue os seus rios, para que não pudessem beber das suas correntes.

⁴⁵Kishte dërguar kundër tyre mizëri mizash që t'i hanin dhe bretkosa që t'i shkatërronin.

⁴⁵Também lhes mandou enxames de moscas que os consumiram, e rãs que os destruíram.

⁴⁶Ua kishte dhënë të korrat e tyre krimbave dhe frytin e mundit të tyre karkalecave.

⁴⁶Entregou �s lagartas as novidades deles, e o fruto do seu trabalho aos gafanhotos.

⁴⁷I kishte shkatërruar vreshtat e tyre me breshër dhe fiqtë e tyre të Egjiptit me ngrica.

⁴⁷Destruiu as suas vinhas com saraiva, e os seus sicômoros com chuva de pedra.

⁴⁸Kishte braktisur bagëtinë e tyre në mëshirë të breshërit dhe kopetë e tyre në mëshirë të rrufeve.

⁴⁸Também entregou � saraiva o gado deles, e aos coriscos os seus rebanhos.

⁴⁹Kishte lëshuar mbi ta zjarrin e zemërimit të tij, indinjatën, inatin dhe fatkeqësinë, një turmë lajmëtarësh të fatkeqësisë.

⁴⁹E atirou sobre eles o ardor da sua ira, o furor, a indignação, e a angústia, qual companhia de anjos destruidores.

⁵⁰I kishte hapur udhën zemërimit të tij dhe nuk i kishte kursyer nga vdekja, por ia kishte braktisur jetën e tyre murtajës.

⁵⁰Deu livre curso � sua ira; não os poupou da morte, mas entregou a vida deles � pestilência.

⁵¹I kishte goditur në Egjipt gjithë të parëlindurit dhe prodhimet e para në çadrat e Kamit.

⁵¹Feriu todo primogênito no Egito, primícias da força deles nas tendas de Cão.

⁵²Por e kishte bërë popullin e tij të ikte si bagëtia dhe e kishte çuar nëpër shkretëtirë sikur të ishte një kope.

⁵²Mas fez sair o seu povo como ovelhas, e os guiou pelo deserto como a um rebanho.

⁵³I kishte udhëhequr me siguri dhe ata nuk patën frikë, por deti i kishte përpirë armiqtë e tyre.

⁵³Guiou-os com segurança, de sorte que eles não temeram; mas aos seus inimigos, o mar os submergiu.

⁵⁴Dhe ai i solli kështu në tokën e tij të shenjtë, në malin që dora e djathtë e tij kishte pushtuar.

⁵⁴Sim, conduziu-os até a sua fronteira santa, até o monte que a sua destra adquirira.

⁵⁵I dëboi kombet para tyre dhe u caktoi atyre me short trashëgiminë, dhe bëri që fiset e Izraelit të banonin në çadrat e tyre.

⁵⁵Expulsou as nações de diante deles; e dividindo suas terras por herança, fez habitar em suas tendas as tribos de Israel.

⁵⁶Por ata u orvatën dhe provokuan indinjatën e Perëndisë shumë të lartë dhe nuk respektuan statutet e tij.

⁵⁶Contudo tentaram e provocaram o Deus Altíssimo, e não guardaram os seus testemunhos.

⁵⁷U tërhoqën madje prapa dhe u suallën në mënyrë të pabesë ashtu si etërit e tyre, dhe devijuan si një hark që gabon;

⁵⁷Mas tornaram atrás, e portaram-se aleivosamente como seus pais; desviaram-se como um arco traiçoeiro.

⁵⁸provokuan zemërimin e tij me vendet e tyre të larta dhe e bënë ziliqar me skulpturat e tyre.

⁵⁸Pois o provocaram � ira com os seus altos, e o incitaram a zelos com as suas imagens esculpidas.

⁵⁹Perëndia dëgjoi dhe u zemërua, dhe ndjeu një neveri të madhe për Izraelin.

⁵⁹Ao ouvir isso, Deus se indignou, e sobremodo abominou a Israel.

⁶⁰Kështu ai braktisi tabernakullin e Shilohut, çadrën që kishte ngritur midis njerëzve;

⁶⁰Pelo que desamparou o tabernáculo em Siló, a tenda da sua morada entre os homens,

⁶¹dhe e la forcën e tij të bjerë rob dhe lavdinë e tij në dorë të armikut.

⁶¹dando a sua força ao cativeiro, e a sua glória � mão do inimigo.

⁶²Ia braktisi popullin e tij shpatës dhe u zemërua shumë kundër trashëgimisë së tij.

⁶²Entregou o seu povo � espada, e encolerizou-se contra a sua herança.

⁶³Zjarri i konsumoi të rinjtë e tyre dhe virgjëreshat e tyre nuk patën asnjë këngë dasme.

⁶³Aos seus mancebos o fogo devorou, e suas donzelas não tiveram cântico nupcial.

⁶⁴Priftërinjtë e tyre u vranë nga shpata dhe gratë e reja nuk mbajtën zi.

⁶⁴Os seus sacerdotes caíram � espada, e suas viúvas não fizeram pranto.

⁶⁵Pastaj Zoti u zgjua si nga gjumi, ashtu si një trim që bërtet nën ndikimin e verës.

⁶⁵Então o Senhor despertou como dum sono, como um valente que o vinho excitasse.

⁶⁶I goditi armiqtë e tij në kurriz dhe i mbuloi me një turp të përjetshëm.

⁶⁶E fez recuar a golpes os seus adversários; infligiu-lhes eterna ignomínia.

⁶⁷Hodhi poshtë çadrën e Jozefit dhe nuk zgjodhi fisin e Efraimit,

⁶⁷Além disso, rejeitou a tenda de José, e não escolheu a tribo de Efraim;

⁶⁸por zgjodhi fisin e Judës, malin e Sionit, që ai e do.

⁶⁸antes escolheu a tribo de Judá, o monte Sião, que ele amava.

⁶⁹Ndërtoi shenjtëroren e tij, ashtu si vëndet shumë të larta, ashtu si tokat që ka krijuar përjetë.

⁶⁹Edificou o seu santuário como os lugares elevados, como a terra que fundou para sempre.

⁷⁰Dhe zgjodhi Davidin, shërbëtorin e tij, dhe e mori nga vatha e dhenve,

⁷⁰Também escolheu a Davi, seu servo, e o tirou dos apriscos das ovelhas;

⁷¹dhe e mori nga delet që mëndnin për të kullotur Jakobin, popullin e tij dhe Izraelin, trashëgiminë e tij.

⁷¹de após as ovelhas e suas crias o trouxe, para apascentar a Jacó, seu povo, e a Israel, sua herança.

⁷²Dhe ai bëri që të kullosnin me ndershmërinë e zemrës së tyre dhe i udhëhoqi me shkathtësinë e duarve të tij.

⁷²E ele os apascentou, segundo a integridade do seu coração, e os guiou com a perícia de suas mãos.