¹A mund ta nxjerrësh Leviathanin me grep ose të mbash të palëvizur gjuhën e tij me një litar?

¹¿SACARAS tú al leviathán con el anzuelo, O con la cuerda que le echares en su lengua?

²A mund t'i vësh një xunkth në flegrat e hundës ose t'i shposh nofullën me një çengel?

²¿Pondrás tú garfio en sus narices, Y horadarás con espinas su quijada?

³A do të të lutet ai së tepërmi apo do të të drejtojë fjalë të ëmbla?

³¿Multiplicará él ruegos para contigo? ¿Hablaráte él lisonjas?

⁴A do të lidhë një besëlidhje me ty, që ti ta marrësh si shërbëtor për gjithnjë?

⁴¿Hará concierto contigo Para que lo tomes por siervo perpetuo?

⁵A do të lozësh me të si me një zog apo do ta mbash lidhur për vajzat e tua?

⁵¿Jugarás tú con él como con pájaro, O lo atarás para tus niñas?

⁶Miqtë e tu do të bëjnë me të takime të mrekullueshme apo do ta ndajnë vallë midis tregtarëve?

⁶¿Harán de él banquete los compañeros? ¿Partiránlo entre los mercaderes?

⁷A mund të mbulosh lëkurën e tij me shigjeta dhe kokën e tij me fuzhnja?

⁷¿Cortarás tú con cuchillo su cuero, O con asta de pescadores su cabeza?

⁸Vëri duart mbi trupin e tij; do të të kujtohet luftimi dhe nuk ke për ta rifilluar.

⁸Pon tu mano sobre él; Te acordarás de la batalla, y nunca más tornarás.

⁹Ja, shpresa e atij që e sulmon është e rreme; mjafton ta shikosh dhe të zë tmerri.

⁹He aquí que la esperanza acerca de él será burlada; Porque aun á su sola vista se desmayarán.

¹⁰Askush nuk ka aq guxim sa ta provokojë. Kush, pra, është në gjendje të qëndrojë i fortë para meje?

¹⁰Nadie hay tan osado que lo despierte: ¿Quién pues podrá estar delante de mí?

¹¹Kush më ka bërë një shërbim i pari që unë duhet ta shpërblej? Çdo gjë nën qiejt është imja.

¹¹¿Quién me ha anticipado, para que yo restituya? Todo lo que hay debajo del cielo es mío.

¹²Nuk do t'i kaloj në heshtje gjymtyrët e tij, forcën e tij të madhe dhe bukurinë e armaturës së tij.

¹²Yo no callaré sus miembros, Ni lo de sus fuerzas y la gracia de su disposición.

¹³Kush mund ta zhveshë nga parzmorja e tij dhe kush mund t'i afrohet me një fre të dyfishtë?

¹³¿Quién descubrirá la delantera de su vestidura? ¿Quién se llegará á él con freno doble?

¹⁴Kush mund të hapë portat e gojës së tij, e rrethuar siç është nga tmerri i dhëmbëve të tij?

¹⁴¿Quién abrirá las puertas de su rostro? Los órdenes de sus dientes espantan.

¹⁵Shumë të bukura janë rreshtat e mburojave të tij, të salduara fort si prej një vule.

¹⁵La gloria de su vestido son escudos fuertes, Cerrados entre sí estrechamente.

¹⁶Ato janë aq afër njëra-tjetrës sa nuk kalon as ajri midis tyre.

¹⁶El uno se junta con el otro, Que viento no entra entre ellos.

¹⁷Janë të ngjitura njëra me tjetrën, të bashkuara fort midis tyre, dhe nuk mund të ndahen.

¹⁷Pegado está el uno con el otro, Están trabados entre sí, que no se pueden apartar.

¹⁸Teshtimat e tij japin shkreptima drite dhe sytë e tij janë si qepallat e agimit.

¹⁸Con sus estornudos encienden lumbre, Y sus ojos son como los párpados del alba.

¹⁹Nga goja e tij dalin flakë, dalin shkëndija zjarri.

¹⁹De su boca salen hachas de fuego, Centellas de fuego proceden.

²⁰Nga flegrat e hundës së tij del tym, si nga një enë që vlon ose nga një kazan.

²⁰De sus narices sale humo, Como de una olla ó caldero que hierve.

²¹Fryma e tij i vë zjarrin qymyrit dhe nga goja e tij del flakë.

²¹Su aliento enciende los carbones, Y de su boca sale llama.

²²Forca qëndron te qafa e tij dhe para tij hedh valle tmerri.

²²En su cerviz mora la fortaleza, Y espárcese el desaliento delante de él.

²³Pjesët e flashkëta të mishit të tij janë fort kompakte, janë mjaft të ngjeshura mbi të dhe nuk lëvizin.

²³Las partes momias de su carne están apretadas: Están en él firmes, y no se mueven.

²⁴Zemra e tij është e fortë si një gur, e fortë si pjesa e poshtme e mokrës.

²⁴Su corazón es firme como una piedra, Y fuerte como la muela de abajo.

²⁵Kur ngrihet, të fuqishmit kanë frikë, dhe nga tmerri mbeten të hutuar.

²⁵De su grandeza tienen temor los fuertes, Y á causa de su desfallecimiento hacen por purificarse.

²⁶Shpata që arrin nuk i bën asgjë, e njëjta gjë ndodh me ushtën, shigjetën dhe shtizën.

²⁶Cuando alguno lo alcanzare, ni espada, Ni lanza, ni dardo, ni coselete durará.

²⁷E quan hekurin si kashtë dhe bronzin si dru të brejtur nga krimbi.

²⁷El hierro estima por pajas, Y el acero por leño podrido.

²⁸Shigjeta nuk e bën të ikë; gurët e hobesë për të janë si kallamishte.

²⁸Saeta no le hace huir; Las piedras de honda se le tornan aristas.

²⁹Topuzi i duket sikur është kashtë, ai tallet me vringëllimën e ushtës.

²⁹Tiene toda arma por hojarascas, Y del blandir de la pica se burla.

³⁰Poshtë ka maja të mprehta dhe lë gjurmë si të lesës mbi baltë.

³⁰Por debajo tiene agudas conchas; Imprime su agudez en el suelo.

³¹E bën të ziejë humnerën si ndonjë kazan dhe e bën detin si të ishte një enë me melhem.

³¹Hace hervir como una olla la profunda mar, Y tórnala como una olla de ungüento.

³²Lë pas vetes një vazhdë drite dhe humnera duket si e mbuluar nga thinjat.

³²En pos de sí hace resplandecer la senda, Que parece que la mar es cana.

³³Mbi tokë nuk ka asgjë që t'i ngjajë, që të jetë bërë pa pasur fare frikë.

³³No hay sobre la tierra su semejante, Hecho para nada temer.

³⁴Shiko në fytyrë tërë njerëzit mendjemëdhenj; ai është mbret mbi të gjitha bishat më madhështore".

³⁴Menosprecia toda cosa alta: Es rey sobre todos los soberbios.