¹O Zot, dëgjo lutjen time dhe britma ime arriftë tek ty.

¹Oración del pobre, cuando estuviere angustiado, y delante de Jehová derramare su lamento. JEHOVA, oye mi oración, Y venga mi clamor á ti.

²Mos ma fshih fytyrën tënde ditën e fatkeqësisë sime. Zgjate ndaj meje veshin tënd; kur unë të kërkoj, nxito të më përgjigjesh.

²No escondas de mí tu rostro: en el día de mi angustia Inclina á mí tu oído; El día que te invocare, apresúrate á responderme.

³Sepse ditët e mia davariten si tymi dhe kockat e mia digjen si urë zjarri.

³Porque mis días se han consumido como humo; Y mis huesos cual tizón están quemados.

⁴Zemra ime është goditur dhe thahet si bari, dhe unë harroj madje të ha ushqim.

⁴Mi corazón fué herido, y secóse como la hierba; Por lo cual me olvidé de comer mi pan.

⁵Duke vajtuar vazhdimisht, lëkura ime po u ngjitet kockave të mia.

⁵Por la voz de mi gemido Mis huesos se han pegado á mi carne.

⁶I ngjaj pelikanit të shketëtirës dhe jam bërë si bufi i vendeve të shkretuara.

⁶Soy semejante al pelícano del desierto; Soy como el buho de las soledades.

⁷Jam pa gjumë dhe si harabeli i vetmuar mbi çati.

⁷Velo, y soy Como el pájaro solitario sobre el tejado.

⁸Armiqtë e mi tallen me mua tërë ditën; ata që më përqeshin flasin kundër meje.

⁸Cada día me afrentan mis enemigos; Los que se enfurecen contra mí, hanse contra mí conjurado.

⁹Sepse e ha hirin si buka dhe përzjej lotët me atë që pi.

⁹Por lo que como la ceniza á manera de pan, Y mi bebida mezclo con lloro,

¹⁰Po, për shkak të indinjatës sate dhe të zemërimit tënd, më ngrite dhe më hodhe larg.

¹⁰A causa de tu enojo y de tu ira; Pues me alzaste, y me has arrojado.

¹¹Ditët e mia janë si hija që zgjatet, dhe unë po thahem si bari.

¹¹Mis días son como la sombra que se va; Y heme secado como la hierba.

¹²Por ti, o Zot, mbetesh përjetë, dhe kujtimi yt zgjat brez pas brezi.

¹²Mas tú, Jehová, permanecerás para siempre, Y tu memoria para generación y generación.

¹³Ti do të ngrihesh dhe do të të vijë keq për Sionin, sepse erdhi koha të tregosh dhembshuri ndaj tij; dhe koha e caktuar erdhi.

¹³Tú levantándote, tendrás misericordia de Sión; Porque el tiempo de tener misericordia de ella, porque el plazo es llegado.

¹⁴Sepse shërbëtorët e tu i duan edhe gurët e tij dhe u vjen keq për pluhurin e tij.

¹⁴Porque tus siervos aman sus piedras, Y del polvo de ella tienen compasión.

¹⁵Po, kombet do të kenë frikë nga emri i Zotit dhe gjithë mbretërit e dheut nga lavdia jote,

¹⁵Entonces temerán las gentes el nombre de Jehová, Y todos los reyes de la tierra tu gloria;

¹⁶kur Zoti do të rindërtojë Sionin dhe do të duket në lavdinë e tij.

¹⁶Por cuanto Jehová habrá edificado á Sión, Y en su gloria será visto;

¹⁷Ai do të dëgjojë lutjen e njerëzve të braktisur dhe nuk do ta përbuzë lutjen e tyre.

¹⁷Habrá mirado á la oración de los solitarios, Y no habrá desechado el ruego de ellos.

¹⁸Kjo do të shkruhet për brezin e ardhshmëm, dhe populli që do të krijohet do të lëvdojë Zotin,

¹⁸Escribirse ha esto para la generación venidera: Y el pueblo que se criará, alabará á JAH.

¹⁹sepse ai shikon nga lartësia e shenjtërores së tij; nga qielli Zoti këqyr dheun,

¹⁹Porque miró de lo alto de su santuario; Jehová miró de los cielos á la tierra,

²⁰për të dëgjuar vajtimin e robërve, për të çliruar të dënuarit me vdekje;

²⁰Para oir el gemido de los presos, Para soltar á los sentenciados á muerte;

²¹me qëllim që në Sion të shpallin emrin e Zotit dhe në Jeruzalem lavdinë e tij,

²¹Porque cuenten en Sión el nombre de Jehová, Y su alabanza en Jerusalem,

²²kur popujt dhe mbretëritë do të mblidhen bashkë për t'i shërbyer Zotit.

²²Cuando los pueblos se congregaren en uno, Y los reinos, para servir á Jehová.

²³Rrugës ai ka pakësuar fuqinë time dhe ka shkurtuar ditët e mia.

²³El afligió mi fuerza en el camino; Acortó mis días.

²⁴Kam thënë: "O Perëndia im, mos më merr në mes të ditëve të mia. Vitet e tua zgjasin brez pas brezi.

²⁴Dije: Dios mío, no me cortes en el medio de mis días: Por generación de generaciones son tus años.

²⁵Së lashti ti ke vendosur tokën dhe qiejtë janë vepër e duarve të tua;

²⁵Tú fundaste la tierra antiguamente, Y los cielos son obra de tus manos.

²⁶ata do të zhduken, por ti do të mbetesh; do të konsumohen të gjithë si një rrobe; ti do t'i ndërrosh si një rrobe dhe ata do të ndryshohen.

²⁶Ellos perecerán, y tú permanecerás; Y todos ellos como un vestido se envejecerán; Como una ropa de vestir los mudarás, y serán mudados:

²⁷Por ti je gjithnjë po ai dhe vitet e tua nuk do të kenë kurrë fund.

²⁷Mas tú eres el mismo, Y tus años no se acabarán.

²⁸Bijtë e shërbëtorëve të tu do të kenë një vendbanim dhe pasardhësit e tyre do të jenë të qëndrueshëm para teje".

²⁸Los hijos de tus siervos habitarán, Y su simiente será afirmada delante de ti.