Shqip

Spanish: Reina Valera (1909)

Psalms

88

1O Zot, Perëndi i shpëtimit tim, unë bërtas ditë e natë para teje.
1Canción: Salmo para los hijos de Coré: al Músico principal: para cantar sobre Mahalath; Masquil de Hemán Ezrahita. OH Jehová, Dios de mi salud, Día y noche clamo delante de ti.
2Arriftë deri te ti lutja ime, vëri veshin britmës time,
2Entre mi oración en tu presencia: Inclina tu oído á mi clamor.
3sepse shpirti im është ngopur me të keqen, dhe jeta ime ka arritur deri në Sheol.
3Porque mi alma está harta de males, Y mi vida cercana al sepulcro.
4Tanimë përfshihem ndër ata që do të zbresin në gropë, jam si një njeri që nuk ka më forcë.
4Soy contado con los que descienden al hoyo, Soy como hombre sin fuerza:
5Jam braktisur midis të vdekurve ashtu si të vrarët që janë në varr, të cilët ti nuk i mban mend dhe që janë prerë e janë larguar nga dora jote.
5Libre entre los muertos, Como los matados que yacen en el sepulcro, Que no te acuerdas más de ellos, Y que son cortados de tu mano.
6Ti më ke shtënë në gropën më të thellë, në vënde të errëta, në humnerat.
6Hasme puesto en el hoyo profundo, En tinieblas, en honduras.
7Mbi mua ka shpërthyer zemërimi yt, dhe ti më ke marrë me vete megjithë valët tua. (Sela)
7Sobre mí se ha acostado tu ira, Y me has afligido con todas tus ondas. (Selah.)
8Ti më ke lënë pa miqtë e mi; më ke bërë për ta një objekt të neveritshëm; jam mbyllur dhe nuk mund të dal.
8Has alejado de mí mis conocidos: Hasme puesto por abominación á ellos: Encerrado estoy, y no puedo salir.
9Syri im venitet nga dhembja; të kërkoj çdo ditë, o Zot, dhe i zgjat drejt teje duart e mia.
9Mis ojos enfermaron á causa de mi aflicción: Hete llamado, oh Jehová, cada día; He extendido á ti mis manos.
10A do të bësh vallë mrekulli për të vdekurit? A do të ringjallen të vdekurit për të të lëvduar? (Sela)
10¿Harás tú milagro á los muertos? ¿Levantaránse los muertos para alabarte? (Selah.)
11A do të kremtohet mirësia jote në varr dhe besnikëria jote në vendin e shkatërrimit?
11¿Será contada en el sepulcro tu misericordia, O tu verdad en la perdición?
12A do të njihen mrekullitë e tua në terr dhe drejtësia jote mbi tokën e harresës?
12¿Será conocida en las tinieblas tu maravilla, Ni tu justicia en la tierra del olvido?
13Por unë të këlthas ty, o Zot, dhe lutja ime të drejtohet në mëngjes.
13Mas yo á ti he clamado, oh Jehová; Y de mañana mi oración te previno.
14Pse më refuzon, o Zot, pse më fsheh fytyrën tënde?
14¿Por qué, oh Jehová, desechas mi alma? ¿Por qué escondes de mí tu rostro?
15Kam qenë i pikëlluar dhe duke vdekur qysh në rini; kam vuajtur nga tmerret e tua dhe e kam humbur.
15Yo soy afligido y menesteroso: Desde la mocedad he llevado tus terrores, he estado medroso.
16Mbi mua ka kaluar zemërimi yt i zjarrtë; tmerret e tua më kanë asgjesuar,
16Sobre mí han pasado tus iras; Tus espantos me han cortado.
17më kanë rrethuar si ujërat gjatë gjithë ditës dhe të gjitha së bashku më kanë mbytur.
17Hanme rodeado como aguas de continuo; Hanme cercado á una.
18Ke larguar nga unë miqtë dhe të njohurit e mi; miku im më i ngushtë është errësira.
18Has alejado de mí el enemigo y el compañero; Y mis conocidos se esconden en la tiniebla.