1Elihu nisi përsëri të flasë dhe tha:
1 Elihu soobay ka salaŋ ka ne:
2"Dëgjoni, o njerëz të urtë, fjalët e mia, dhe ju, njerëz të ditur, ma vini veshin!
2 «Ya araŋ alborey kaŋ yaŋ gonda laakal, Wa maa ay sanney. Ya araŋ kaŋ yaŋ gonda bayray, Wa hanga jeeri ay se,
3Sepse veshi i shqyrton fjalët, ashtu si qiellza i shijon ushqimet.
3 Zama hanga ga sanni neesi sanda mate kaŋ cine me ga ŋwaari taba.
4Le të zgjedhim ne vetë atë që është e drejtë të pranojmë midis nesh atë që është e mirë.
4 Iri ma suuban iri boŋ se haŋ kaŋ ga saba, Iri game ra mo iri ma bay haŋ kaŋ ga boori.
5Sepse Jobi ka thënë: "Jam i drejtë, por Perëndia më ka hequr drejtësinë time.
5 Zama Ayuba ne: ‹Ay ya adilante no, Amma Irikoy n'ay cimo kom.
6A duhet të gënjej kundër drejtësisë sime? Plaga ime është e pashërueshme, megjithëse jam pa mëkat".
6 Ay ma taari no ay cimo boŋ, wala? Baa kaŋ ay sinda taali, ay biyo si ga yay.›
7Kush është si Jobi, që e pi përqeshjen si ujin,
7 Man boro kaŋ ga hima Ayuba, Kaŋ ga hahaaray haŋ sanda hari cine,
8që ecën bashkë me keqbërësit dhe shkon bashkë me njerëzit e këqij?
8 Kaŋ ga dira laala teekoy banda, Kaŋ ga bar-bare boro laaley banda?
9Sepse ka thënë: "Nuk i vlen fare njeriut të vendosë kënaqësinë e tij te Perëndia".
9 Zama a ne: ‹A si hay kulu hanse boro se Irikoy ma maa a kaani.›
10Më dëgjoni, pra, o njerëz me mend! Qoftë larg Perëndisë paudhësia dhe ligësia qoftë larg të Plotfuqishmit!
10 Woodin sabbay se no, ya araŋ fahamantey, Araŋ ma hanga jeeri ay se. A ga mooru Irikoy gaa a ma ilaalo te, Wala Hina-Kulu-Koyo ma taali te mo!
11Sepse ai ia kthen njeriut sipas veprave të tij dhe secilin e bën të gjejë shpërblimin për sjelljen e tij.
11 Zama a ga boro bana no a goyey boŋ, A ga naŋ mo boro kulu ma gar haŋ kaŋ ga saba nda nga daa alhaalo boŋ.
12Sigurisht Perëndia nuk kryen të keqen dhe i Plotfuqishmi nuk shtrembëron drejtësinë.
12 Oho, daahir Irikoy si taali kulu te, Hina-Kulu-Koyo ya si ciiti siirandi.
13Kush i ka besuar kujdesin për tokën, ose kush e ka vendosur mbi tërë botën?
13 May no ka ndunnya talfi a gaa? May mo no ka ndunnya kulu tiŋay dake a boŋ?
14Në qoftë se Perëndia duhet të vendoste në zemër të vet të tërhiqte mbi vete Frymën e tij dhe frymën e tij,
14 D'a miila nga bina ra nga ma nga Biya da nga fulanzama margu nga bumbo do,
15çdo mish do të shkatërrohej njëkohësisht, dhe njeriu do të kthehej në pluhur.
15 Kala fundikooni kulu ma halaci. Boro kulu mo, kal a ma ye ka ciya laabu.
16Në qoftë se ke mend, dëgjoje këtë, vër veshin për të dëgjuar atë që po të them.
16 Amma da ni gonda fahamay, ma maa woone, Ma hanga jeeri ay sanney jinda se:
17A mund të qeverisë ai që urren drejtësinë? A guxon ti të dënosh të Drejtin, të Fuqishmin?
17 Boro kaŋ wongu cimi ciiti teeyaŋ ga hin ka mayray te, wala? Ni ga hinkoy adilante zeeri no?
18Ai që i thotë një mbreti: "Je për t'u përbuzur" dhe princave: "Jeni të këqij".
18 May no ga ne bonkooni se: ‹Ni ya furku no›? Wala i ma ne mayraykoyey se: ‹Araŋ ya boro laalo yaŋ no›?
19Por ai nuk bën asnjë anësi me të mëdhenjtë dhe as e konsideron të pasurin më tepër se të varfrin, sepse të gjithë janë vepra e duarve të tij.
19 A si baar'a-baar'a te koy-izey se, A si arzakantey darza guna mo ka ne i bisa alfukaarey, Zama ikulu Irikoy kambe goyyaŋ no.
20Në një çast ata vdesin; në mesin e natës njerëzia tronditet dhe zhduket, të fuqishmit çohen tutje pa dorë njeriu.
20 Mo-ka-mi yaŋ folloŋ no i ga bu. Baa cin bindo ra i ga borey zinji-zinji, i ga ban mo. Hinkoyey ga gana mo, kaŋ manti nda kambe.
21Sepse ai i mban sytë te rrugët e njeriut, dhe shikon tërë hapat e tij.
21 Zama a moy goono ga boro fondey guna, A goono ga di a ce daguyaŋ kulu mo.
22Nuk ka terr as hije vdekjeje, ku mund të fshihen njerëzit e këqij.
22 Kubay fo si no, wala biya, Kaŋ ra laala goy-teekoy ga du ka tugu.
23Në fakt Perëndia nuk ka nevojë ta kqyrë gjatë një njeri para se ta nxjerrë për gjykim para tij.
23 Zama a si laami nga ma tonton ka laakal ye boro gaa, Hala nd'a ma koy Irikoy jine ciiti se.
24Ai i ligështon të fuqishmit pa bërë hetim dhe vë të tjerë në vendin e tyre.
24 A ga borey kaŋ yaŋ gonda hin bagu-bagu, fintalyaŋ si, Ka boro fooyaŋ daŋ i kayyaŋ nangey ra.
25Duke qenë se i njeh veprat e tyre, i rrëzon natën dhe ata shkatërrohen;
25 Woodin se mo a na laakal ye i goyey gaa. A g'i zeeri cin k'i tutubu.
26i godet si njerëz të këqij para syve të të gjithëve,
26 A g'i kar danga boro laaley cine gomdokoy jine.
27sepse janë larguar nga ai pa u kujdesur për rrugët e tij,
27 Zama i kamba ka fay d'a ganayaŋ, I wangu ka saal a muraadey kulu,
28deri sa të arrijë tek ai britma e të varfrit, sepse ai dëgjon britmën e të pikëlluarve.
28 Hal i naŋ talkey hẽeno ma koy ka to a do, A ma maa kayna ra waney hẽeno.
29Kur Perëndia jep qetësinë, kush do ta dënojë? Kur fsheh fytyrën e tij, kush do të mund ta shikojë, qoftë kundër një kombi të tërë ose kundër një njeriu të vetëm,
29 Da nga din ga laakal kanay no, May no ga hin ka ciiti ka zeeri koyne? Wala mo d'a na nga moyduma tugu, May no ga hin ka di a? Danga, d'a n'a te kunda se, Wala boro folloŋ se -- ikulu afolloŋ no.
30për të penguar që i pabesi të mbretërojë dhe që populli të zihet ndër leqe?
30 Boro kaŋ sinda Irikoy ganayaŋ mana hima ka mayray te, Zama a ma si ciya hirrimi hari talkey se.
31Dikush mund t'i thotë Perëndisë: "Unë e mbart fajin tim, po nuk do ta bëj më të keqen;
31 D'a-ta day, boro fo go no kaŋ doona ka ne Irikoy se: ‹Ay na goojiyaŋ haŋ, day ay si ye ka taali te?
32tregomë atë që nuk arrij të shikoj; në rast se kam kryer ndonjë paudhësi, nuk do ta bëj më"?
32 Haŋ kaŋ ay mana di, ni m'ay dondonandi nd'a. D'ay jin ka goy laalo te, Ay si ye ka filla koyne.›
33A duhet të të shpërblejë ai në bazë të konditave të tua, sepse ti nuk pranon gjykimin e tij? Ti duhet të zgjedhësh dhe jo unë; prandaj thuaj atë që di.
33 A ga bana ni se ni miila boŋ, Za kaŋ ni wangu no, wala? Zama daahir, nin no ga suuban, manti ay no. Woodin se no, kala ni ma ci haŋ kaŋ ni bay.
34Njerëzit me mend; si çdo njeri i urtë që më dëgjon, do të më thonë:
34 Fahamantey ga ne ay se, Oho, laakalkooni kulu kaŋ maa ay sanno ga ne:
35"Jobi flet pa mend, fjalët e tij nuk kanë dituri".
35 ‹Ayuba goono ga salaŋ, kaŋ manti nda bayray, A sanno mo, haŋ kaŋ sinda laakal no.›
36Le të provohet Jobi deri në fund, sepse përgjigjet e tij janë si ato të njerëzve të këqij,
36 Doŋ day i ma Ayuba neesi hala bananta, Za kaŋ a go ga sanni yeti sanda boro laaley cine!
37sepse i shton mëkatit të tij revoltën, rreh duart mes nesh dhe i shumëzon fjalët e tij kundër Perëndisë".
37 Zama a zunubey boŋ no a goono ga murteyaŋ tonton, A goono ga kooma kaa mo iri game ra. A go ga sanni boobo te ka gaaba nda Irikoy.»