1Drejt teje i ngre sytë e mi, drejt teje që je ulur në qiejtë.
1Gözlerimi sana kaldırıyorum,Ey göklerde taht kuran!
2Ja, ashtu si sytë e shërbëtorëve drejtohen te dora e zotërve të tyre dhe sytë e shërbëtores te dora e zonjës së saj, kështu sytë tona drejtohen te Zoti, Perëndia ynë deri sa ai të ketë mëshirë për ne.
2Nasıl kulların gözleri efendilerinin,Hizmetçinin gözleri hanımının eline bakarsa,Bizim gözlerimiz de RAB Tanrımıza öyle bakar,O bize acıyıncaya dek.
3Ki mëshirë për ne, o Zot, ki mëshirë për ne, sepse jemi velur jashtë mase me përçmimin.
3Acı bize, ya RAB, acı;Gördüğümüz hakaret yeter de artar.
4Shpirti ynë është velur jashtë mase me talljen e arrogantëve dhe me përçmimin e krenarëve.
4Rahat yaşayanların alayları,Küstahların hakaretiCanımıza yetti.