1Zëri im lartohet te Perëndia dhe unë bërtas; zëri im lartohet te Perëndia dhe ai ka për të më dëgjuar.
1Yüksek sesle Tanrıya yakarıyorum,Haykırıyorum beni duysun diye.
2Ditën e fatkeqësisë sime kërkova Zotin; gjatë natës dora ime mbeti e nderur pa u lodhur dhe shpirti im nuk pranoi të ngushëllohet.
2Sıkıntılı günümde Rabbe yönelir,Gece hiç durmadan ellerimi açarım,Gönlüm avunmaz bir türlü.
3Më kujtohet Perëndia dhe rrënkoj; vajtoj dhe fryma ime dobësohet. (Sela)
3Tanrıyı anımsayınca inlerim,Düşündükçe içim daralır. |iSela
4Ti m'i mban të hapura qepallat; jam aq i turbulluar sa nuk mund të flas.
4Açık tutuyorsun göz kapaklarımı,Sıkıntıdan konuşamıyorum.
5Sjell ndërmënd përsëri ditët e lashta, vitet e kohëve të shkuara.
5Geçmiş günleri,Yıllar öncesini düşünüyorum.
6Gjatë natës më kthehet në mendje kënga ime, mendoj thellë në zemrën time dhe fryma ime bën kërkime.
6Gece ilahilerimi anacağım,Kendi kendimle konuşacağım,İnceden inceye soracağım:
7A do të më hedhë poshtë për gjithnjë Zoti? E nuk do të më pëlqejë më kurrë?
7‹‹Rab sonsuza dek mi bizi reddedecek?Lütfunu bir daha göstermeyecek mi?
8Dhe mirësia e tij ka marrë fund për gjithnjë dhe falja e tij ka munguar për brezat e ardhshme?
8Sevgisi sonsuza dek mi yok oldu?Sözü geçerli değil mi artık?
9Vallë Perëndia e ka harruar mëshirën dhe në zemërimin e tij u ka dhënë fund dhembshurive të tij? (Sela)
9Tanrı unuttu mu acımayı?Sevecenliğinin yerini öfke mi aldı?›› |iSela
10Unë kam thënë: "Shkaku i hidhërimit tim është se dora e djathtë e Shumë të Lartit ka ndryshuar".
10Sonra kendi kendime, ‹‹İşte benim derdim bu!›› dedim,‹‹Yüceler Yücesi gücünü göstermiyor artık.››
11Do t'i kujtoj veprat e Zotit; po, do të kujtoj mrekullitë e tua të kohëve të kaluara,
11RABbin işlerini anacağım,Evet, geçmişteki harikalarını anacağım.
12do të mendohem thellë për gjithë veprat e tua dhe do të kem parasysh bëmat e tua.
12Yaptıkları üzerinde derin derin düşüneceğim,Bütün işlerinin üzerinde dikkatle duracağım.
13O Perëndi, jeta jote është e shenjtë; cili Perëndi është i madh si Perëndia?
13Ey Tanrı, yolun kutsaldır!Hangi ilah Tanrı kadar uludur?
14Ti je Perëndia që kryen mrekulli; ti ke bërë të njihet forca jote midis popujve.
14Harikalar yaratan Tanrı sensin,Halklar arasında gücünü gösterdin.
15Me krahun tënd ke shpenguar popullin tënd, bijtë e Jakobit dhe të Jozefit. (Sela)
15Güçlü bileğinle kendi halkını,Yakup ve Yusuf oğullarını kurtardın. |iSela
16Ujërat të panë, o Perëndi, ujërat të panë dhe u trëmbën; edhe humnerat u drithtuan.
16Sular seni görünce, ey Tanrı,Sular seni görünce çalkalandı,Enginler titredi.
17Retë derdhën përmbytje uji, qiejtë gjëmuan dhe shigjetat e tua vepruan.
17Bulutlar suyunu boşalttı,Gökler gürledi,Her yanda okların uçuştu.
18Gjëmimi i bubullimës sate ishte në vorbullën, vetëtimat ndriçuan botën dhe toka u tund dhe u drodh.
18Kasırgada gürleyişin duyuldu,Şimşekler dünyayı aydınlattı,Yer titreyip sarsıldı.
19Ti e hape rrugën tënde në mes të detit, shtegun tënd në mes të ujërave të mëdha, dhe gjurmët e tua nuk u njohën.
19Kendine denizde,Derin sularda yollar açtın,Ama ayak izlerin belli değildi.
20Ti e udhëheq popullin tënd si një kope me dorën e Moisiut dhe të Aaronit.
20Musa ve Harun'un eliyleHalkını bir sürü gibi güttün.