1Kushtoji kujdes, o populli im, ligjit tim; dëgjo fjalët e gojës sime.
1Dinle, ey halkım, öğrettiklerimi,Kulak ver ağzımdan çıkan sözlere.
2Do të hap gojën time për të thënë shëmbëlltyra, dhe kam për të paraqitur misteret e kohërave të lashta.
2Özdeyişlerle söze başlayacağım,Eski sırları anlatacağım,
3Atë që ne kemi dëgjuar dhe kemi njohur, dhe që etërit tanë na kanë treguar,
3Duyduğumuzu, bildiğimizi,Atalarımızın bize anlattığını.
4nuk do t'ua fshehim bijve të tyre, por do t'i tregojmë brezit të ardhshëm lavdet e Zotit, fuqinë e tij dhe mrekullinë që ai ka bërë.
4Torunlarından bunları gizlemeyeceğiz;RABbin övgüye değer işlerini,Gücünü, yaptığı harikalarıGelecek kuşağa duyuracağız.
5Ai ka vendosur një dëshmi te Jakobi dhe ka vënë një ligj në Izrael, dhe ka urdhëruar etërit tanë që t'ua bëjnë të njohura bijve të tyre,
5RAB Yakup soyuna koşullar bildirdi,İsraile yasa koydu.Bunları çocuklarına öğretsinler diyeAtalarımıza buyruk verdi.
6me qëllim që brezi i ardhshëm t'i njohë së bashku me bijtë që do të lindin; dhe këta nga ana e tyre t'ua tregojnë bijve të tyre,
6Öyle ki, gelecek kuşak, yeni doğacak çocuklar bilsinler,Onlar da kendi çocuklarına anlatsınlar,
7dhe të vendosin te Perëndia besimin e tyre dhe të mos harrojnë veprat e Perëndisë, por të respektojnë urdhërimet e tij;
7Tanrıya güven duysunlar,Tanrının yaptıklarını unutmasınlar,Onun buyruklarını yerine getirsinler;
8dhe të mos jenë si etërit e tyre, një brez kokëfortë dhe rebel, një brez me zemër të paqëndrueshme dhe me një frymë jo besnike ndaj Perëndisë.
8Ataları gibi inatçı, başkaldırıcı,Yüreği kararsız,Tanrıya sadakatsiz bir kuşak olmasınlar.
9Bijtë e Efraimit, njerëz të luftës, harkëtarë të zotë, kthyen shpinën ditën e betejës,
9Oklarla, yaylarla kuşanmış EfrayimoğullarıSavaş günü sırtlarını döndüler.
10nuk respektuan besëlidhjen e Perëndisë dhe nuk pranuan të ecnin sipas ligjit të tij,
10Tanrının antlaşmasına uymadılar,Onun yasasına göre yaşamayı reddettiler.
11harruan veprat e tij dhe mrekullitë që u kishte treguar.
11Unuttular Onun işlerini,Kendilerine gösterdiği harikaları.
12Ai bëri mrekulli në prani të etërve të tyre, në vendin e Egjiptit dhe në fushën e Tsoanit.
12Mısırda, Soan bölgesindeTanrı harikalar yapmıştı atalarının önünde.
13Ai e ndau detin dhe i bëri të kalojnë në mes të tij, dhe i mblodhi ujërat si një grumbull.
13Denizi yarıp geçirmişti onları,Bir duvar gibi ayakta tutmuştu suları.
14Ditën drejtoi me anë të resë dhe tërë natën me një dritë zjarri.
14Gündüz bulutla,Gece ateş ışığıyla onlara yol göstermişti.
15I çau shkëmbinjtë në shkretëtirë dhe i bëri të pijnë boll, si të ishte uji i humnerës së madhe.
15Çölde kayaları yarmış,Sanki dipsiz kaynaklardanOnlara kana kana su içirmişti.
16Nxori rrëket nga shkëmbi dhe bëri që të rridhnin ujëra si lumenj.
16Kayadan akarsular fışkırtmış,Suları ırmak gibi akıtmıştı.
17Por ata vazhduan të mëkatojnë kundër tij dhe të ngrejnë krye kundër Shumë të Lartit në shkretëtirë,
17Ama onlar çölde Yüceler Yücesine başkaldırarakGünah işlemeye devam ettiler.
18dhe e tunduan Perëndinë në zemër të tyre, duke kërkuar ushqim sipas dëshirave të tyre.
18Canlarının çektiği yiyeceği isteyerekİçlerinde Tanrıyı denediler.
19Dhe folën kundër Perëndisë, duke thënë: "A mund të shtrojë Perëndia një sofër në shkretëtirë?
19‹‹Tanrı çölde sofra kurabilir mi?›› diyerek,Tanrıya karşı konuştular.
20Ja, ai e goditi shkëmbin dhe prej tij dolën ujëra dhe vërshuan përrenj. A mund t'i japë bukë dhe mish popullit të tij?
20‹‹Bak, kayaya vurunca sular fışkırdı,Dereler taştı.Peki, ekmek de verebilir mi,Et sağlayabilir mi halkına?››
21Dhe kështu Zoti i dëgjoi dhe u zemërua fort, dhe një zjarr u ndez kundër Jakobit dhe zemërimi kundër Izraelit u ndez,
21RAB bunu duyunca çok öfkelendi,Yakupa ateş püskürdü,Öfkesi tırmandı İsraile karşı;
22sepse nuk i kishin besuar Perëndisë dhe nuk kishin pasur besim në shpëtimin prej tij.
22Çünkü Tanrıya inanmıyorlardı,Onun kurtarıcılığına güvenmiyorlardı.
23Megjithatë ai i urdhëroi retë e sipërme dhe hapi dyert e qiellit,
23Yine de RAB buyruk verdi bulutlara,Kapaklarını açtı göklerin;
24dhe bëri që mbi ta të binte mana për të ngrënë dhe u dha atyre grurin e qiellit.
24Man yağdırdı onları beslemek için,Göksel tahıl verdi onlara.
25Njeriu hëngri bukën e engjëjve; ai u dërgoi atyre ushqime sa të ngopeshin.
25Meleklerinfı ekmeğini yedi her biri,Doyasıya yiyecek gönderdi onlara.
26Ai bëri të ngrihet në qiell era e lindjes dhe në sajë të fuqisë së tij bëri të ngrihet era e jugut,
26Doğu rüzgarını estirdi göklerde,Gücüyle güney rüzgarına yol gösterdi.
27bëri të binin mbi ta mish si pluhuri dhe zogj si rëra e detit.
27Toz gibi et yağdırdı başlarına,Deniz kumu kadar kuş;
28Bëri që këto të binin në mes të kampit të tyre, rreth çadrave të tyre.
28Ordugahlarının ortasına,Konakladıkları yerin çevresine düşürdü.
29Kështu ata hëngrën sa u ngopën, sepse Perëndia u kishte siguruar atyre atë që ata kishin dëshiruar.
29Yediler, tıka basa doydular,İsteklerini yerine getirdi Tanrı.
30Ata nuk kishin akoma kënaqur pangopësinë e tyre dhe kishin akoma ushqim në gojë,
30Ancak onlar isteklerine doymadan,Daha ağızları doluyken,
31kur zemërimi i Perëndisë shpërtheu kundër tyre, vrau më të fuqishmit prej tyre dhe rrëzoi më të mirët e Izraelit.
31Tanrının öfkesi parladı üzerlerine.En güçlülerini öldürdü,Yere serdi İsrail yiğitlerini.
32Megjithatë ata vazhduan të mëkatojnë dhe nuk u besuan mrekullive të tij.
32Yine de günah işlemeye devam ettiler,Onun harikalarına inanmadılar.
33Atëherë ai harxhoi ditët e tyre në kotësi dhe vitet e tyre në tmerre të papritura.
33Bu yüzden Tanrı onların günlerini boşluk,Yıllarını dehşet içinde bitirdi.
34Kur i vriste, ata e kërkonin dhe ktheheshin të kërkonin Perëndinë me zell.
34Tanrı onları öldürdükçe Ona yönelmeye,İstekle Onu yeniden aramaya başlıyorlardı.
35Kujtoheshin që Perëndia ishte Kështjella e tyre dhe që Perëndia shumë i larti ishte Shpëtimtari i tyre.
35Tanrının kayaları olduğunu,Yüce Tanrının kurtarıcıları olduğunu anımsıyorlardı.
36Por ata e mashtronin me gojën e tyre dhe e gënjenin me gjuhën e tyre.
36Oysa ağızlarıyla Ona yaltaklanıyor,Dilleriyle yalan söylüyorlardı.
37Në fakt zemra e tyre nuk ishte e qëndrueshme ndaj tij dhe ata nuk ishin besnikë ndaj besëlidhjes së tij.
37Ona yürekten bağlı değillerdi,Antlaşmasına sadık kalmadılar.
38Por ai, që është i mëshirshëm, ua fali paudhësinë e tyre dhe nuk i shkatërroi, dhe shumë herë përmbajti zemërimin e tij dhe nuk e la indinjatën e tij të shpërthejë,
38Yine de Tanrı sevecendi,Suçlarını bağışlıyor, onları yok etmiyordu;Çok kez öfkesini tuttu,Bütün gazabını göstermedi.
39duke mbajtur mend që ata ishin mish, një frymë që kalon dhe nuk kthehet më.
39Onların yalnızca insan olduğunu anımsadı,Geçip giden, dönmeyen bir rüzgar gibi.
40Sa herë provokuan indinjatën e tij në shkretëtirë dhe e hidhëruar në vetmi!
40Çölde kaç kez Ona başkaldırdılar,Issız yerlerde Onu gücendirdiler!
41Po, ata iu drejtuan Perëndisë shumë herë dhe përsëri e provokuan të Shenjtin e Izraelit.
41Defalarca denediler Tanrıyı,İncittiler İsrailin Kutsalını.
42Nuk e kujtuan më fuqinë e tij as ditën që i kishte çliruar nga armiku,
42Anımsamadılar Onun güçlü elini,Kendilerini düşmandan kurtardığı günü,
43kur ai kishte bërë mrekullitë e tij në Egjipt dhe në fushën e Tsoanit;
43Mısırda gösterdiği belirtileri,Soan bölgesinde yaptığı şaşılası işleri.
44i kishte shndërruar lumenjtë dhe rrjedhat e ujit të Egjiptasve në gjak, me qëllim që të mos pinin dot.
44Mısırın kanallarını kana çevirdi,Sularını içemediler.
45Kishte dërguar kundër tyre mizëri mizash që t'i hanin dhe bretkosa që t'i shkatërronin.
45Gönderdiği at sinekleri yedi halkı,Gönderdiği kurbağalar yok etti ülkeyi.
46Ua kishte dhënë të korrat e tyre krimbave dhe frytin e mundit të tyre karkalecave.
46Ekinlerini tırtıllara,Emeklerinin ürününü çekirgelere verdi.
47I kishte shkatërruar vreshtat e tyre me breshër dhe fiqtë e tyre të Egjiptit me ngrica.
47Asmalarını doluyla,Yabanıl incir ağaçlarını iri dolu taneleriyle yok etti.
48Kishte braktisur bagëtinë e tyre në mëshirë të breshërit dhe kopetë e tyre në mëshirë të rrufeve.
48Büyükbaş hayvanlarını kırgına,Küçükbaş hayvanlarını yıldırıma teslim etti.
49Kishte lëshuar mbi ta zjarrin e zemërimit të tij, indinjatën, inatin dhe fatkeqësinë, një turmë lajmëtarësh të fatkeqësisë.
49Üzerlerine kızgın öfkesini,Gazap, hışım, belaVe bir alay kötülük meleği gönderdi.
50I kishte hapur udhën zemërimit të tij dhe nuk i kishte kursyer nga vdekja, por ia kishte braktisur jetën e tyre murtajës.
50Yol verdi öfkesine,Canlarını ölümden esirgemedi,Onları salgın hastalığın pençesine düşürdü.
51I kishte goditur në Egjipt gjithë të parëlindurit dhe prodhimet e para në çadrat e Kamit.
51Mısırda bütün ilk doğanları,Hamın çadırlarında bütün ilk çocukları vurdu.
52Por e kishte bërë popullin e tij të ikte si bagëtia dhe e kishte çuar nëpër shkretëtirë sikur të ishte një kope.
52Kendi halkını davar gibi götürdü,Çölde onları bir sürü gibi güttü.
53I kishte udhëhequr me siguri dhe ata nuk patën frikë, por deti i kishte përpirë armiqtë e tyre.
53Onlara güvenlik içinde yol gösterdi, korkmadılar;Düşmanlarınıysa deniz yuttu.
54Dhe ai i solli kështu në tokën e tij të shenjtë, në malin që dora e djathtë e tij kishte pushtuar.
54Böylece onları kendi kutsal topraklarının sınırına,Sağ elinin kazandığı dağlık bölgeye getirdi.
55I dëboi kombet para tyre dhe u caktoi atyre me short trashëgiminë, dhe bëri që fiset e Izraelit të banonin në çadrat e tyre.
55Önlerinden ulusları kovdu,Mülk olarak topraklarınıİsrail oymakları arasında bölüştürdü.Halkını konutlarına yerleştirdi.
56Por ata u orvatën dhe provokuan indinjatën e Perëndisë shumë të lartë dhe nuk respektuan statutet e tij.
56Ama onlar yüce Tanrıyı denediler,Ona başkaldırdılar,Koşullarına uymadılar.
57U tërhoqën madje prapa dhe u suallën në mënyrë të pabesë ashtu si etërit e tyre, dhe devijuan si një hark që gabon;
57Döneklik edip ataları gibi ihanet ettiler,Güvenilmez bir yay gibi bozuk çıktılar.
58provokuan zemërimin e tij me vendet e tyre të larta dhe e bënë ziliqar me skulpturat e tyre.
58Puta taptıkları yerlerle Onu kızdırdılar,Putlarıyla Onu kıskandırdılar.
59Perëndia dëgjoi dhe u zemërua, dhe ndjeu një neveri të madhe për Izraelin.
59Tanrı bunları duyunca çok öfkelendi,İsraili büsbütün reddetti.
60Kështu ai braktisi tabernakullin e Shilohut, çadrën që kishte ngritur midis njerëzve;
60İnsanlar arasında kurduğu çadırı,Şilodaki konutunu terk etti.
61dhe e la forcën e tij të bjerë rob dhe lavdinë e tij në dorë të armikut.
61Kudretini tutsaklığa,Görkemini düşman eline teslim etti. Antlaşma Sandığını kastetmektedir.
62Ia braktisi popullin e tij shpatës dhe u zemërua shumë kundër trashëgimisë së tij.
62Halkını kılıç önüne sürdü,Öfkesini kendi halkından çıkardı.
63Zjarri i konsumoi të rinjtë e tyre dhe virgjëreshat e tyre nuk patën asnjë këngë dasme.
63Gençlerini ateş yuttu,Kızlarına düğün türküsü söylenmez oldu.
64Priftërinjtë e tyre u vranë nga shpata dhe gratë e reja nuk mbajtën zi.
64Kâhinleri kılıç altında öldü,Dul kadınları ağlayamadı.
65Pastaj Zoti u zgjua si nga gjumi, ashtu si një trim që bërtet nën ndikimin e verës.
65O zaman Rab uykudan uyanır gibi,Şarabın rehavetinden ayılan bir yiğit gibi oldu.
66I goditi armiqtë e tij në kurriz dhe i mbuloi me një turp të përjetshëm.
66Düşmanlarını püskürttü,Onları sonsuz utanca boğdu.
67Hodhi poshtë çadrën e Jozefit dhe nuk zgjodhi fisin e Efraimit,
67Tanrı Yusuf soyunu reddetti,Efrayim oymağını seçmedi;
68por zgjodhi fisin e Judës, malin e Sionit, që ai e do.
68Ancak Yahuda oymağını,Sevdiği Siyon Dağını seçti.
69Ndërtoi shenjtëroren e tij, ashtu si vëndet shumë të larta, ashtu si tokat që ka krijuar përjetë.
69Tapınağını doruklar gibi,Sonsuzluk için kurduğu yeryüzü gibi yaptı.
70Dhe zgjodhi Davidin, shërbëtorin e tij, dhe e mori nga vatha e dhenve,
70Kulu Davutu seçti,Onu koyun ağılından aldı.
71dhe e mori nga delet që mëndnin për të kullotur Jakobin, popullin e tij dhe Izraelin, trashëgiminë e tij.
71Halkı Yakupu, kendi halkı İsraili gütmek için,Onu yavru kuzuların ardından getirdi.
72Dhe ai bëri që të kullosnin me ndershmërinë e zemrës së tyre dhe i udhëhoqi me shkathtësinë e duarve të tij.
72Böylece Davut onlara dürüstçe çobanlık etti,Becerikli elleriyle onlara yol gösterdi.