1O Perëndi i hakmarrjes, o Zot, Perëndi i hakmarrjeve, shkëlqe.
1Ya RAB, öç alıcı Tanrı,Saç ışığını, ey öç alıcı Tanrı!
2Çohu, o gjykatës i tokës, dhe jepu shpërblimin mëndjemëdhenjve.
2Kalk, ey yeryüzünün yargıcı,Küstahlara hak ettikleri cezayı ver!
3Deri kur të pabesët, o Zot, deri kur të pabesët do të triumfojnë?
3Kötüler ne zamana dek, ya RAB,Ne zamana dek sevinip coşacak?
4Ata vjellin fjalë dhe mbajnë fjalime të paturpshme; të gjithë ata që kryejnë paudhësi flasin me arrogancë.
4Ağızlarından küstahlık dökülüyor,Suç işleyen herkes övünüyor.
5Ata marrin nëpër këmbë popullin tënd, o Zot, dhe shtypin trashëgiminë tënde.
5Halkını eziyorlar, ya RAB,Kendi halkına eziyet ediyorlar.
6Vrasin gruan e ve dhe të huajin, dhe vrasin jetimët,
6Dulu, garibi boğazlıyor,Öksüzleri öldürüyorlar.
7dhe thonë: "Zoti nuk shikon, Perëndia i Jakobit nuk kupton".
7‹‹RAB görmez›› diyorlar,‹‹Yakupun Tanrısı dikkat etmez.››
8Kërkoni të kuptoni, o njerëz të pamend midis popullit; dhe ju budallenj, kur do të bëheni të zgjuar?
8Ey halkın içindeki budalalar, dikkat edin;Ey aptallar, ne zaman akıllanacaksınız?
9Ai që ka vënë veshin, a nuk dëgjon? Ai që ka formuar syrin, a nuk shikon?
9Kulağı yaratan işitmez mi?Göze biçim veren görmez mi?
10Ai që ndreq kombet, a nuk do t'i dënojë ata, ai që i mëson diturinë njeriut?
10Ulusları yola getiren yargılamaz mı?İnsanı eğiten bilmez mi?
11Zoti i njeh mendimet e njeriut dhe e di që nuk janë veçse kotësi.
11RAB insanın düşüncelerininBoş olduğunu bilir.
12Lum ai njeri që ti ndreq, o Zot, dhe që ti mëson sipas ligjit tënd,
12Ne mutlu, ya RAB, yola getirdiğin,Yasanı öğrettiğin insana!
13për t'i dhënë prehje në ditët e fatkeqësisë, deri sa t'i hapet gropa të pabesit.
13Kötüler için çukur kazılıncaya dek,Onu sıkıntılı günlerden kurtarıp rahatlatırsın.
14Sepse Zoti nuk ka për të hedhur poshtë popullin e tij dhe nuk ka për të braktisur trashëgiminë e tij.
14Çünkü RAB halkını reddetmez,Kendi halkını terk etmez.
15Gjykimi do të mbështetet përsëri mbi drejtësinë, dhe tërë ata që janë të drejtë nga zemra do t'i shkojnë pas.
15Adalet yine doğruluk üzerine kurulacak,Yüreği temiz olan herkes ona uyacak.
16Kush do të ngrihet në favorin tim kundër njerëzve të këqij? Kush do të më dalë krah kundër atyre që kryejnë paudhësi?
16Kötülere karşı beni kim savunacak?Kim benim için suçlulara karşı duracak?
17Në qoftë se Zoti nuk do të më kishte ndihmuar, do të kisha përfunduar shpejt në vendin e heshtjes.
17RAB yardımcım olmasaydı,Şimdiye dek sessizlik diyarına göçmüştüm bile.
18Kur thashë: "Këmba ime ngurron", mirësia jote, o Zot, më ka përkrahur.
18‹‹Ayağım kayıyor›› dediğimde,Sevgin ayakta tutar beni, ya RAB.
19Kur një numër i madh shqetësimesh më mbysnin, përdëllimet e tua më jepnin zemër.
19Kaygılar içimi sarınca,Senin avutmaların gönlümü sevindirir.
20Do të jetë vallë aleati yt gjykata e padrejtë, që thur padrejtësi në emër të ligjit?
20Yasaya dayanarak haksızlık yapan koltuk sahibiSeninle bağdaşır mı?
21Ata mblidhen tok kundër të drejtit dhe dënojnë gjakun e pafajshëm.
21Onlar doğruya karşı birleşiyor,Suçsuzu ölüme mahkûm ediyorlar.
22Por Zoti është kështjella ime dhe Perëndia im është kalaja në të cilën gjej strehë.
22Ama RAB bana kale oldu,Tanrım sığındığım kaya oldu.
23Ai do të lëshojë mbi ta ligësinë e tyre dhe do t'i bëjë të vdesin për shkak të paudhësisë së tyre; Zoti, Perëndia ynë, do t'i shkatërrojë.
23Tanrımız RAB yaptıkları kötülüğüKendi başlarına getirecek,Kötülükleri yüzünden köklerini kurutacak,Evet, köklerini kurutacak.