1 Balaam ne Balak se: «Ma sargay feema iyye cina ay se neewo, ka yeeji iyye nda feeji gaaru iyye soola ay se ne.»
1Og Bileam sagde til Balak: "Byg mig syv Altre her og skaf mig syv unge Tyre og syv Vædre herhen!"
2 Balak mo te mate kulu kaŋ Balaam ci. I boro hinka na yeeji fo da feeji gaaru fo wi feema fo kulu boŋ.
2Balak gjorde, som Bileam sagde, og Balak og Bileam ofrede en Tyr og en Væder på hvert Alter.
3 Gaa no Balaam ne Balak se: «Ni ma kay ne ni sargay kaŋ i ga ton jarga hal ay ma koy. Hambara Rabbi ga kaa ka kuband'ay. Hay kulu kaŋ a cab'ay se, nga no ay mo ga ci ni se.» A koy ka kaaru tudu fo kaŋ sinda tuuri-nya boŋ.
3Derpå sagde Bileam til Balak: "Bliv stående her ved dit Brændoffer, så vil jeg gå hen og se, om HERREN mulig kommer mig i Møde. Hvad han da lader mig skue, skal jeg lade dig vide." Så gik han op på en nøgen Klippetop.
4 Irikoy kubay da Balaam. A ne Irikoy se: «Ay na sargay feema iyye soola ka yeeji fo da feeji gaaru fo ton feema fo kulu ra.»
4Da kom Gud Bileam i Møde. Og han sagde til ham: "Jeg har gjort de syv Altre i Stand og ofret en Tyr og en Væder på hvert."
5 Kala Rabbi na sanniyaŋ daŋ Balaam meyo ra ka ne: «Ma ye Balak do. Ya-cina nda ya-cine filaana no ni ga salaŋ.»
5Og Gud lagde Bileam Ord i Munden og sagde: "Vend tilbage til Balak og tal således til ham!"
6 Kaŋ Balaam ye a do, a na Balak gar a goono ga kay nga sargay summaare kaŋ i ga ton jarga, nga nda Mowab laabu koyey kulu.
6Da vendte han tilbage til ham, og se, han stod ved sit Brændoffer sammen med alle Moabs Høvdinger.
7 Balaam sintin ka annabitaray te, ka ne: «Hala Aram laabu no Balak donton k'ay ceeci, Mowab bonkoono donton hala wayna funay haray tondey ra. A ne ‹Ni ma kaa, ni ma Yakuba laali ay se. Ma kaa ka deeni Israyla gaa ay se.›
7Og han fremsatte sit Sprog: Fra Aram lod Balak mig hente, Moabs Konge fra Østens Bjerge: "Kom og forband mig Jakob, kom og kald Vrede ned over Isrrael!"
8 Mate n'ay ga te ka boro laali kaŋ Irikoy mana laali? Mate n'ay ga te ka canda nda boro kaŋ Rabbi mana canda nd'a?
8Hvor kan jeg forbande, når Gud ej forbander, nedkalde Vrede, når HERREN ej vreds!
9 Zama za tondey boŋ no ay go ga di a, za tudey boŋ no ay n'a fonnay. Guna, dumi no kaŋ i gora go waani. I s'a lasaabu mo dumi cindey game ra.
9Jeg ser det fra Klippernes Top, fra Højderne skuer jeg det, et Folk, der bor for sig selv og ikke regner sig til Hedningefolkene.
10 May no ga hin ka Yakuba gurayze lasaabu? Baa i na Israyla fay itaaci, may no ga hin ka jare fo kabu i ra? Naŋ ay ma bu adilante* buuyaŋ, naŋ day ay kokora ma hima a wano.»
10Hvem kan måle Jakobs Sandskorn, hvem kan tælle Israels Støvgran? Min Sjæl dø de oprigtiges Død, og mit Endeligt vorde som deres!
11 Kala Balak ne Balaam se: «Ifo no ni goono ga te ay se wo? Ay na ni sambu hala ni m'ay ibarey laali ay se, amma nin wo, ni na albarka daŋ i gaa no gumo!»
11Da sagde Balak til Bileam: "Hvad har du gjort imod mig! Jeg lod dig hente, for at du skulde forbande mine Fjender, og se, du har velsignet dem!"
12 Balaam tu a se ka ne: «Manti a ga tilas ay gaa ay ma haggoy, ya salaŋ ka ci haya kaŋ Rabbi daŋ ay meyo ra?»
12Men han svarede: "Skal jeg ikke omhyggeligt sige, hvad HERREN Iægger mig i Munden?"
13 Balak ye ka salaŋ a se ka ne: «Ma kaa ay banda, ay ga ni ŋwaaray. Iri ma to nangu fo, kaŋ ni ga di ey ka boori, amma ni si di ikulu bo, kala jara. M'i laali ay se noodin.»
13Da sagde Balak til ham: "Følg med mig til et andet Sted, hvorfra du kan se Folket, dog kun den yderste Del deraf og ikke det hele, og forband mig det så fra det Sted!"
14 A kond'a Zofim batama ra, Pisga tondo boŋ. A na sargay feema iyye cina ka yeeji fo da feeji gaaru fo ton feema fo kulu ra.
14Og han tog ham med til Udkigsmarken på Toppen af Pisga og rejste der syv Altre og ofrede en Tyr og en Væder på hvert.
15 Balaam mo ne Balak se: «Ni ma kay neewo ni sargay kaŋ i ga ton jarga hal ay ma koy yongo ka kubay da Rabbi.»
15Derpå sagde Bileam til Balak: "Bliv stående her ved dit Brændoffer, medens jeg ser efter, om der møder mig noget!"
16 Rabbi binde na Balaam kubay ka sanni daŋ a meyo ra, ka ne: «Ma ye Balak do. Ya-cina nda ya-cine filaana no ni ga ci.»
16Da kom Gud Bileam i Møde og lagde ham Ord i Munden og sagde: "Vend tilbage til Balak og tal således!"
17 Waato kaŋ a kaa Balak do, a n'a gar a go ga kay nga sargay summaare kaŋ i ga ton jarga, nga nda Mowab koyey. Balak n'a hã ka ne: «Ifo no Rabbi ci?»
17Så kom han hen til ham, og se, han stod ved sit Brændoffer sammen med Moabs Høvdinger; og Balak spurgte ham: "Hvad har HERREN sagt?"
18 Kala Balaam na nga misa sambu ka ne: «Ya Balak, tun ka kay ka maa, ya Zippor izo, ma hanga jeeri ay se.
18Da fremsatte han sit Sprog: Rejs dig, Balak, og hør, lyt til mig, Zippors Søn!
19 Irikoy wo manti boro no, hal a ma taari, a manti Adam-ize mo no hal a ma salaŋ ka tunandi. D'a salaŋ, a ga jaŋ k'a te, wala? Wala a ma ci ka jaŋ k'a tabbatandi no?
19Gud er ikke et Menneske, at han skulde lyve, et Menneskebarn, at han skulde angre; mon han siger noget uden at gøre det, mon han taler uden at fuldbyrde det?
20 Guna, lordi no ay ta ay ma albarka daŋ. Irikoy no ka albarka daŋ, ay wo si hin k'a barmay bo.
20Se, at velsigne er mig givet, så velsigner jeg og tager intet tilbage!
21 A mana izefututaray kulu gar Yakuba do, a mana taali gar Israyla do. Rabbi a Irikoyo go a banda, bonkooni zamuuyaŋ go a jama ra.
21Man skuer ej Nød i Jakob, ser ej Trængsel i Israel; HERREN dets Gud er med det, og Kongejubel lyder hos det.
22 Irikoy n'i fattandi k'i kaa Misira ra. A gaabo ga hima haw-bi gaabi.
22Gud førte det ud af Ægypten, det har en Vildokses Horn.
23 Daahir, ziimataray kulu sinda hina Yakuba boŋ, gunayaŋ kulu mo sinda gaabi Israyla boŋ. Alwaati toonante ra mo i ga ne Yakuba nda Israyla se: ‹Haŋ kaŋ Irikoy te neeya!›
23Thi mod Jakob hjælper ej Galder, Trolddom ikke mod Israel. Nu siger man om Jakob og om Israel: "Hvad har Gud gjort?"
24 Guna, jama wo ga tun danga muusu beeri nya cine, sanda mate kaŋ muusu beeri futo ga te, yaadin no i ga tun. A si ye ka kani koyne bo kala nd'a na ham gani ŋwa, kala nd'a na haŋ k'a wi kuri haŋ.»
24Se, et Folk, der står op som en Løvinde, rejser sig som en Løve! Det lægger sig først, når det har ædt Rov og drukket de dræbtes Blod.
25 Waato din gaa Balak ne Balaam se: «Da ni mana i laali baa kayna, kulu ma si albarka daŋ i gaa mo baa kayna!»
25Da sagde Balak til Bileam: "Vil du ikke forbande det, så velsign det i alt Fald ikke!"
26 Amma Balaam ye ka tu ka ne a se: «Ay mana ci ni se ka ne: Hay kulu kaŋ Rabbi ne, tilas nga no ay ga te?»
26Men Bileam svarede og sagde til Balak: "Har jeg ikke sagt dig, at alt, hvad HERREN siger, det gør jeg!"
27 Kala Balak ye ka salaŋ Balaam se koyne, ka ne: «Ma kaa day. Ay ga konda nin nangu fo koyne. Hambara a ga kaan Irikoy se ni m'i laali ay se noodin.»
27Da sagde Balak til Bileam: "Kom, jeg vil tage dig med til et andet Sted, måske det vil behage Gud, at du forbander mig det fra det Sted."
28 Balak binde konda Balaam Peyor tondo boŋ, nangu kaŋ ga guna saaji bambata do haray.
28Og Balak førte Bileam op på Toppen af Peor, der rager op over Ørkenen.
29 Balaam ne Balak se: «Ma sargay feema iyye cina ay se neewo ka yeeji iyye nda feeji gaaru iyye soola ay se.»
29Så sagde Bileam til Balak: "Byg mig syv Altre her og skaf mig syv unge Tyre og syv Vædre herhen!"
30 Balak te mate kaŋ Balaam ci nga se, ka yeeji fo da feeji gaaru fo ton feema fo kulu ra.
30Balak gjorde, som Bileam sagde, og ofrede en Tyr og en Væder på hvert Alter.