Zarma

Spanish: Reina Valera (1909)

Job

30

1 Amma sohõ, borey kaŋ yaŋ ay zeen ey goono g'ay hahaara, Borey kaŋ yaŋ ay donda i baabey hal ay wongu k'i daŋ ay alman kuray hansey banda.
1MAS ahora los más mozos de días que yo, se ríen de mí; Cuyos padres yo desdeñara ponerlos con los perros de mi ganado.
2 Oho, i kambey gaabo, ifo no a hanse ay se waato din? Boro yaŋ nooya kaŋ halaci jiiri toonante ra.
2Porque ¿para qué yo habría menester la fuerza de sus manos, En los cuales había perecido con el tiempo?
3 I faabu mo jaŋay da gazeyaŋ sabbay se. I ga laabu ŋwa naŋ kaŋ kurmu nda saaji fimbi go.
3Por causa de la pobreza y del hambre andaban solos; Huían á la soledad, á lugar tenebroso, asolado y desierto.
4 I ga hanam dagu ka kaa karji gaa, Mufa kaaji ya i ŋwaari no.
4Que cogían malvas entre los arbustos, Y raíces de enebro para calentarse.
5 I n'i gaaray ka kaa borey ra, I g'i gana nda kuuwa sanda zay cine.
5Eran echados de entre las gentes, Y todos les daban grita como al ladrón.
6 Hala tilas i ma goro gooru kaŋ ga humburandi ra, Wala laabu nda tondi guusey ra.
6Habitaban en las barrancas de los arroyos, En las cavernas de la tierra, y en las rocas.
7 Tuurey game ra no i ga hẽ sanda farkay cine, Karji nyaŋey cire no i ga margu.
7Bramaban entre las matas, Y se reunían debajo de las espinas.
8 Ngey wo saamoyaŋ no, Oho, boro yaamey izeyaŋ no, Goobu no i n'i gaaray d'a laabo ra.
8Hijos de viles, y hombres sin nombre, Más bajos que la misma tierra.
9 Sohõ mo ay ciya dooni hari i se. Oho, ay ciya hari yaamo i se!
9Y ahora yo soy su canción, Y he sido hecho su refrán.
10 I goono g'ay fanta, I go ga kay ay se kuray fo waani. I ga soobay ka yollo tuf'ay moyduma gaa no,
10Abomínanme, aléjanse de mí, Y aun de mi rostro no detuvieron su saliva.
11 Zama Irikoy n'ay biraw korfa feeri ay se, k'ay taabandi, I goono ga kasiji furu ay jine.
11Porque Dios desató mi cuerda, y me afligió, Por eso se desenfrenaron delante de mi rostro.
12 Ay kambe ŋwaari haray no, i jama tun ka kay, I goono g'ay cey tuti _ka kaa ay cire|_, I goono ga ngey halaciyaŋ fondey hanse ay jine.
12A la mano derecha se levantaron los jóvenes; Empujaron mis pies, Y sentaron contra mí las vías de su ruina.
13 I g'ay fonda sara ay se, I ga du riiba ay masiiba do. Boro kulu s'i gaa.
13Mi senda desbarataron, Aprovecháronse de mi quebrantamiento, Contra los cuales no hubo ayudador.
14 Danga day kortimi kaŋ ga tafay ra no i goono ga kaa ay gaa. Windi bagarmey bindi ra no i goono ga zulli ka kaa ay boŋ.
14Vinieron como por portillo ancho, Revolviéronse á mi calamidad.
15 Humburkumay kaa ay gaa, I g'ay beera gaaray mo sanda haw cine. Ay albarka mo say-say sanda beene buru cine.
15Hanse revuelto turbaciones sobre mí; Combatieron como viento mi alma, Y mi salud pasó como nube
16 Sohõ binde ay fundo go ga soogu ay ra, Kankami jirbey n'ay di.
16Y ahora mi alma está derramada en mí; Días de aflicción me han aprehendido.
17 Cin ay biriyey ga fara ay ra, Ay kaajey sinda fulanzamay.
17De noche taladra sobre mí mis huesos, Y mis pulsos no reposan.
18 Ay bankaara sara ay kankamo sabbay se, A n'ay haw-haw sanda ay kwaay jinda cine.
18Con la grande copia de materia mi vestidura está demudada; Cíñeme como el cuello de mi túnica.
19 Irikoy n'ay catu botogo ziibo ra, Ay ciya sanda kusa nda boosu cine.
19Derribóme en el lodo, Y soy semejante al polvo y á la ceniza.
20 Ay go ga hẽ ni gaa, amma ni mana tu ay se. Ay ga tun ka kay, amma ni si baa saal ay.
20Clamo á ti, y no me oyes; Preséntome, y no me atiendes.
21 Ni bare ka ciya ay se boro kaŋ si bakar, Ni kambe gaabo no ni goono g'ay gurzugandi nd'a.
21Haste tornado cruel para mí: Con la fortaleza de tu mano me amenazas.
22 Ni g'ay sambu k'ay kaarandi haw boŋ, Ni ga naŋ ay ma yangala hari haw beeri ra.
22Levantásteme, é hicísteme cabalgar sobre el viento, Y disolviste mi sustancia.
23 Zama ay bay kaŋ ni ga kond'ay buuyaŋ do, Kaŋ ga ti marga windo kaŋ ni te fundikooni kulu se.
23Porque yo conozco que me reduces á la muerte; Y á la casa determinada á todo viviente.
24 Amma boro kaŋ goono ga kaŋ kurmu citila ra, A ma si nga kambe salle no? Wala a masiibey ra, A ma si gaakasinay hẽeni te no?
24Mas él no extenderá la mano contra el sepulcro; ¿Clamarán los sepultados cuando él los quebrantare?
25 Manti ay doona ka hẽ taabi hanko se? Manti ay bine sara alfukaarey se?
25¿No lloré yo al afligido? Y mi alma ¿no se entristeció sobre el menesteroso?
26 Waato kaŋ ay na laakal dake gomni gaa, Kala ilaalo go, a kaa. Saaya kaŋ ay na mo daaru ka ne ay ga di annura, Kala kubay go no.
26Cuando esperaba yo el bien, entonces vino el mal; Y cuando esperaba luz, la oscuridad vino.
27 Ay bina go ga sakulla, a sinda fulanzamay. Kankami jirbiyaŋ kaa ay gaa.
27Mis entrañas hierven, y no reposan; Días de aflicción me han sobrecogido.
28 Ay te ibi, amma manti wayno sabbay se no, Ay ga tun ka kay jama marga ra ka gaakasinay ceeyaŋ te.
28Denegrido ando, y no por el sol: Levantádome he en la congregación, y clamado.
29 Ay ciya zoŋoyaŋ nya-ize, taatagayyaŋ hangasin mo.
29He venido á ser hermano de los dragones, Y compañero de los buhos.
30 Ay kuuro ibi no, a go ga hasara ay gaahamo gaa. Ay biriyey ton gaaham konni sabbay se.
30Mi piel está denegrida sobre mí, Y mis huesos se secaron con ardentía.
31 Woodin sabbay se no ay moola bare ka ye ka bu hẽeni te. Ay seesa mo bare ka ciya hẽekoyaŋ jinde.
31Y hase tornado mi arpa en luto, Y mi órgano en voz de lamentadores.