1 Ya wandiya, Babila ize wayo, Ma zumbu ka goro laabu bulungo ra. Ya nin Kaldancey ize wayo, Ma goro ganda koytaray karga jaŋay ra. Zama i si ye ka ne ni se daamante wala arzakante ize way koyne.
1Ikaw ay bumaba, at umupo sa alabok, Oh anak na dalaga ng Babilonia; lumagmak ka sa lupa na walang luklukan, Oh anak na babae ng mga Caldeo: sapagka't hindi ka na tatawaging maselang at mahinhin.
2 Ma fufuyaŋ tondi sambu ka hamni fufu. Ma ni bangumo kaa, Ma ni zaara willi ka kaa ni gaa. Ma ni mukuru sawar ka isey yaw ka bisa.
2Ikaw ay kumuha ng gilingang mga bato, at gumiling ka ng harina; magalis ka ng iyong lambong, maghubad ka ng balabal, maglitaw ka ng binti, tumawid ka sa mga ilog.
3 Ni gaa-koono ga fun taray, Oho, ni haawo ga bangay. Ay ga taaley bana, ay si jalla boro kulu gaa mo.»
3Ang iyong kahubaran ay malilitaw, oo, ang iyong kahihiyan ay makikita, ako'y manghihiganti, at hindi tatangi ng tao.
4 Iri Fansakwa maa no ga ti Rabbi Kundeykoyo, Israyla wane Hananyankoyo.
4Ang aming Manunubos, ang Panginoon ng mga hukbo ay siyang pangalan niya, ang Banal ng Israel.
5 «Ya nin Kaldancey ize wayo, Ma goro siw, ma koy ka furo kubay ra, Zama i si ye ka ne ni se mayrayey wayboro bonkooni koyne.
5Maupo kang tahimik, at masok ka sa kadiliman, Oh anak na babae ng mga Caldeo: sapagka't hindi ka na tatawagin. Ang mahal na babae ng mga kaharian.
6 Ay futu ay borey se, ay n'ay wane jama ziibandi k'i daŋ ni kambe ra mo. Ni mana suuji cabe i se mo baa kayna. Ni na ni calo dake dottijo zeeney boŋ nda tiŋay laalo.
6Ako'y napoot sa aking bayan, aking dinumhan ang aking mana, at ibinigay ko sa iyong kamay: hindi mo pinagpakitaan sila ng kaawaan; sa may katandaan ay pinabigat mong mainam ang iyong atang.
7 Ni ne mo: ‹Ay ga ciya wayboro bonkooni hal abada!› Hala ni mana muraadey wo daŋ ni bina ra, Ni mana fongu mo mate kaŋ i ga kokor d'a.
7At iyong sinabi, Ako'y magiging mahal na babae magpakailan man: na anopa't hindi mo ginunita ang mga bagay na ito sa iyong kalooban, o inalaala mo man ang huling wakas nito.
8 Sohõ binde, ma maa woone, Nin kaŋ ndunnya kaani no ni goono ga zal-zal d'a. Ni goono ga goro nda laakal kanay, Ni ga ne ni bina ra: ‹Ay neeya! Wayboro fo si no mo kal ay hinne. Ay si goborotaray goray te, Ay si ize mursay bay mo.›
8Ngayon nga'y dinggin mo ito, ikaw na hinati sa mga kalayawan, na tumatahang matiwasay, na nagsasabi sa kaniyang puso, Ako nga, at walang iba liban sa akin; hindi ako uupong gaya ng babaing bao, o mararanasan man ang pagkawala ng mga anak:
9 Amma hari hinko wo ga ni jirsi zaari folloŋ ra: Ize mursay da goborotaray. Ce folloŋ no i ga kaŋ ni boŋ, Nin da ni moodabal booba da ni safari citila.
9Nguni't ang dalawang bagay na ito ay darating sa iyo sa isang sangdali, sa isang araw, ang pagkawala ng mga anak at pagkabao; sa kanilang karamihan ay darating sa iyo, sa karamihan ng iyong panggagaway, at sa totoong kasaganaan ng iyong mga enkanto.
10 Ni de mo ni laala gaa. Ni ne: ‹Boro kulu si ga di ay.› Ni laakalo da ni bayra, ngey no ka ni halli. Ni ne mo ni bina ra: ‹Ay neeya! Afo kulu mo si no.›
10Sapagka't ikaw ay tumiwala sa iyong kasamaan; iyong sinabi, Walang nakakakita sa akin; ang iyong karunungan at ang iyong kaalaman, nagpaligaw sa iyo: at iyong sinabi sa iyong puso, Ako nga, at walang iba liban sa akin.
11 Amma laala ga kaŋ ni boŋ kaŋ ni si bay naŋ kaŋ a fun. Hasaraw ga du nin kaŋ ni si hin ka gaay, Halaciyaŋ kaŋ gaa ni mana bay mo ga ni jirsi.
11Kaya't ang kasamaan ay darating sa iyo; hindi mo malalaman ang bukang liwayway niyaon: at kasakunaan ay sasapit sa iyo; hindi mo maaalis: at kagibaan ay darating sa iyong bigla, na hindi mo nalalaman.
12 Sohõ binde, ma kay ni safaro da ni moodabal booba game ra, Wo kaŋ yaŋ ni na ni boŋ taabandi nd'a za ni zankatara waate, Ka di hala ni ga hin ka nafa d'ey, Hala ni ga hin ka borey jijirandi!
12Tumayo ka ngayon sa iyong mga enkanto, at sa karamihan ng iyong panggagaway, na iyong ginawa mula sa iyong kabataan: marahil makikinabang ka, marahil mananaig ka.
13 Ni farga nda ni wane saaware-saawarey. Sohõ kala borey kaŋ ga beena guna, Kaŋ ga annabitaray te da handariyayzey, Kaŋ yaŋ ga handu baaru no handu kulu, I ma tun ka kay ka ni faaba haya kaŋ ga ba ka du nin din gaa.
13Ikaw ay yamot sa karamihan ng iyong mga payo: magsitayo ngayon ang nanganghuhula sa pamamagitan ng langit, at ng mga bituin, ang mga mangingilala ng tungkol sa buwan, at siyang magligtas sa iyo sa mga bagay na mangyayari sa iyo.
14 A go, i ga ciya sanda buunu cine, Danji g'i ŋwa, I si ngey fundey faaba danji beela hino gaa. Danjo din si ciya sanda danj'ize kaŋ gaa i ga caan bo, Wala mo danji kaŋ gande i ga goro.
14Narito, sila'y magiging gaya ng pinagputulan ng trigo; susunugin sila ng apoy; sila'y hindi makaliligtas sa bangis ng liyab: hindi babaga na mapagpapainitan, o magiging apoy na mauupuan sa harap.
15 Borey kaŋ yaŋ ni taabi i banda. Borey kulu kaŋ yaŋ na day da neera te da nin za ni zankatara waate, Yaadin cine no i ga ciya ni se. I boro fo kulu ga daray nga boŋ fonda ra. Boro kulu si ni faaba.
15Ganito mangyayari ang mga bagay sa iyo, na iyong ginawa: silang nangalakal sa iyo mula sa iyong kabinataan ay lalaboy bawa't isa ng kaniyang sariling lakad; walang magliligtas sa iyo.