1 Ya Yakuba dumo, araŋ kaŋ i goono g'araŋ maa ce nda Israyla maa, Yahuda hayyaŋo mo, kaŋ yaŋ ga ze da Rabbi maa, I ga Israyla Irikoyo maa ci ngey meyey ra, Amma manti cimi wala adilitaray ra bo.
1Iyong dinggin ito, Oh sangbahayan ni Jacob, na tinatawag sa pangalan ng Israel, at nagsilabas sa bukal ng Juda; na nagsisumpa sa pangalan ng Panginoon, at nagsibanggit ng Dios ng Israel, nguni't hindi sa katotohanan, o sa katuwiran man.
2 Zama i ga ne ngey boŋ se gallu hanna boroyaŋ. I ga ne ngey ga de Israyla Irikoyo gaa, Kaŋ Rabbi Kundeykoyo no ga ti a maa. Araŋ ma maa woone:
2(Sapagka't sila'y tinatawag ayon sa bayang banal, at nagsitiwala sa Dios ng Israel; ang Panginoon ng mga hukbo ang kaniyang pangalan):
3 Ay na za doŋ muraadey bangandi za gayyaŋ. I fatta ay meyo ra, ay n'i ci mo. Mo-milla folloŋ no ay goy, a te mo.
3Aking ipinahayag ang mga dating bagay mula nang una; oo, yao'y lumabas sa aking bibig, at aking ipinakilala: biglang ginawa ko, at nangyari.
4 Zama ay bay kaŋ ni ya boŋ sando no. Ni hanga ga sandi danga guuru-bi, Ni boŋo mo ga sandi danga guuru-say.
4Sapagka't nakilala ko, na ikaw ay mapagmatigas, at ang iyong leeg ay parang litid na bakal, at ang iyong noo ay parang tanso:
5 Woodin se no ay n'i bangandi ni se za doŋ. Za i mana te no ay naŋ ni maa r'ey. Zama ni ma si ne: ‹Ay tooro no k'i te. Ay danay tooro nd'ay sooguyaŋ tooro no k'i lordi.›
5Kaya't aking ipinahayag sa iyo mula nang una; bago nangyari ay ipinakilala ko sa iyo: baka iyong sabihin, Mga ginawa ng aking diosdiosan, at ang aking larawang inanyuan, at ang aking larawang binubo, nagutos sa kanila.
6 Ni maa woodin, m'i kulu guna. Araŋ mo, manti araŋ g'i fe bo? Za sohõ no ay ga ni cabe muraadu tajiyaŋ, Gundu wane yaŋ kaŋ ni mana bay jina.
6Iyong narinig; tingnan mong lahat ito; at kayo, hindi ba ninyo ipahahayag? Ako'y nagpakita sa iyo ng mga bagong bagay mula sa panahong ito, sa makatuwid baga'y mga kubling bagay na hindi mo naalaman.
7 Sohõ no ay n'i taka, manti za doŋ bo, Amma ni mana maa i baaru baa ce fo, kala hunkuna. Zama ni ma si ne: ‹A go, ay jin ka bay i gaa.›
7Mga nalikha ngayon, at hindi mula nang una; at bago dumating ang araw na ito ay hindi mo nangarinig; baka iyong sabihin, Narito, aking nangaalaman.
8 Oho, ni mana maa! Oho, ni mana bay! Oho, za doŋ ni hanga mana fiti! Zama ay bay kaŋ daahir ni gonda amaana ŋwaari alhaali. Za gunde ra no i ne ni se turante.
8Oo, hindi mo narinig; oo, hindi mo naalaman; oo, mula nang una ay hindi nabuksan ang iyong pakinig: sapagka't talastas ko na ikaw ay gumawa na totoong may kataksilan, at tinawag na mananalangsang mula sa bahay-bata.
9 Ay maa sabbay se no ay g'ay futa gaay. Ay ma du sifaw sabbay se mo no ay ga hin suuru nda nin, Zama ay ma si ni halaci.
9Dahil sa aking pangalan ay aking iuurong ang aking galit, at dahil sa kapurihan ko ay aking ititigil, upang huwag kitang ihiwalay.
10 A go, ay na ni hanandi, Amma manti sanda mate kaŋ cine i ga te nzarfu se bo. Ay na ni si no taabi danji bambata bindo ra.
10Narito dinalisay kita, nguni't hindi parang pilak; pinili kita sa hurno ng kadalamhatian.
11 Ay bumbo sabbay se, Ay bumbo sabbay se no ay ga woodin te, Zama mate n'ay ga te ka yadda i m'ay maa ziibandi? Ay darza mo, ay s'a no boro fo se.
11Dahil din sa akin, dahil din sa akin, aking gagawin yaon; sapagka't, bakit lalapastanganin ang aking pangalan? at ang kaluwalhatian ko ay hindi ko ibinigay sa iba.
12 Ya Yakuba, kaŋ ga ti Israyla kaŋ ay ce, Wa hanga jeeri ay se: Ay no ga ti NGA. Ay no ga ti Sintina, ay mo no ga ti Bananta.
12Inyong dinggin ako, Oh Jacob, at Israel na tinawag ko: Ako nga; ako ang una, ako rin ang huli.
13 Daahir ay kamba no ka ndunnya tiksa sinji. Ay kambe ŋwaaro mo no ka beeney daaru. Ay n'i ce, i tun care banda.
13Oo, ang aking kamay ay siyang naglagay ng patibayan ng lupa, at ang aking kanan ay siyang nagladlad ng langit: pagka ako'y tumatawag sa kanila, sila'y nagsisitayong magkakasama.
14 Ya araŋ kulu, wa margu, wa maa. Toorey ra may no ka muraadey din bangandi? Bora kaŋ Rabbi ga ba no g'a miila toonandi Babila boŋ, A kamba mo ga tin Kaldancey boŋ.
14Kayo'y magpipisan, kayong lahat, at inyong dinggin; sino sa kanila ang nagpahayag ng mga bagay na ito? Siyang iniibig ng Panginoon ay kaniyang tutuparin ang kaniyang kaligayahan sa Babilonia, at bubuhatin niya ang kaniyang kamay sa mga Caldeo.
15 Ay no, oho, ay no ka salaŋ. Oho, ay n'a ce, ay no ka kand'a. A ga nga fonda albarkandi mo.
15Ako, ako nga'y nagsalita; oo, aking tinawag siya; aking dinala siya; at kaniyang pagiginhawahin ang kaniyang lakad.
16 Wa maan ay do ka maa woone: Za sintina yana salaŋ tuguray ra bo. Za waati kaŋ a go no, ay mo go noodin. Sohõ mo Rabbi, Koy Beero na in da nga Biya donton.
16Kayo'y magsilapit sa akin, inyong dinggin ito; mula sa pasimula ay hindi ako nagsalita ng lihim; mula nang panahon na nangyari ito, nandoon nga ako: at ngayo'y sinugo ako ng Panginoong Dios, at nang kaniyang Espiritu.
17 Ya-cine no Rabbi ni Fansakwa, Israyla wane Hananyankoyo ci, a ne: Ay no, Rabbi ni Irikoyo kaŋ ga ni dondonandi ni nafa se, Kaŋ ga ni candi fonda kaŋ ni ga hima ka gana din ra.
17Ganito ang sabi ng Panginoon, ng inyong Manunubos, ng Banal ng Israel, Ako ang Panginoon mong Dios, na nagtuturo sa iyo ng mapapakinabangan, na pumapatnubay sa iyo sa daan na iyong marapat na lakaran.
18 Da ni hangan ka maa ay lordey se, Doŋ yaadin gaa ni laakal kana ga hima sanda isa beeri, Ni adilitara mo ga hima teeku bonday beeri yaŋ.
18Oh kung dininig mo ang aking mga utos! ang iyo ngang kapayapaan ay naging parang ilog, at ang iyong katuwiran ay parang mga alon sa dagat:
19 Ni banda mo ga baa sanda taasi cine, Ni haamey mo ga baa sanda laabu gurayzeyaŋ cine. I maa si daray hal abada, A si halaci mo ay jine.»
19Ang iyo namang lahi ay naging parang buhangin at ang suwi ng iyong tiyan ay parang mga butil niyaon: ang kaniyang pangalan ay hindi mahihiwalay o magigiba man sa harap ko.
20 Wa fatta Babila ra, wa zuru Kaldancey se! Araŋ ma woone ci ka fe da farhã dooni. W'a baaru dede hala ndunnya me, ka ne: «Rabbi na nga tamo Yakuba fansa*.»
20Kayo'y magsilabas sa Babilonia, inyong takasan ang mga Caldeo; kayo'y mangagpahayag na may tinig ng awitan, inyong saysayin ito, itanyag ninyo hanggang sa wakas ng lupa: inyong sabihin, Tinubos ng Panginoon ang Jacob na kaniyang lingkod.
21 I mana maa jaw waato kaŋ a n'i candi ka gana nd'ey taasi beerey ra. A naŋ hari fatta i se ka fun tondi ra, A na tondi daaro kortu mo hala hari-moy zuru.
21At sila'y hindi nangauhaw nang pinapatnubayan niya sila sa mga ilang; kaniyang pinaagos ang tubig mula sa bato para sa kanila; kaniyang ginuwangan din naman ang bato, at ang tubig ay bumukal.
22 Rabbi ne: «Laakal kanay si no laalakoyey se.»
22Walang kapayapaan sa masama, sabi ng Panginoon.