1 Ya araŋ gungey borey, wa hanga jeeri ay se! Ya araŋ ndunnya dumey kaŋ yaŋ ga mooru, Wa hangan ka maa! Rabbi n'ay ce za ay go gunde ra, Ay nyaŋo gunda ra no ay go kaŋ a n'ay maa ci.
1Kayo'y magsipakinig sa akin, Oh mga pulo; at inyong pakinggan, ninyong mga bayan, sa malayo: tinawag ako ng Panginoon mula sa bahay-bata; mula sa bahay-bata ng aking ina ay binanggit niya ang aking pangalan:
2 A n'ay meyo ciya sanda takuba kaano, A n'ay tugu nga kamba biyo cire. A n'ay ciya hangaw ziirante, A n'ay tugu nga tonga ra.
2At kaniyang ginawa ang aking bibig na parang matalas na tabak; sa lilim ng kaniyang kamay ay ikinubli niya ako: at ginawa niya akong makinang na pana; sa kaniyang lalagyan ng pana ay itinago niya ako:
3 A ne ay se mo: «Ya Israyla, ni ya ay tamo no kaŋ g'ay darza bangandi.»
3At sinabi niya sa akin, Ikaw ay aking lingkod; Israel, na siyang aking ikaluluwalhati.
4 Amma ay wo ne: «Ay na taabi yaamo te, Ay n'ay gaabo darandi hinne day no yaamo. Kulu nda yaadin ay cimi ciito go Rabbi do, Ay alhakko mo go ay Irikoyo do.»
4Nguni't aking sinabi, Ako'y gumawang walang kabuluhan, aking ginugol ang aking lakas sa wala, at sa walang kabuluhan; gayon ma'y tunay na ang kahatulan sa akin ay nasa Panginoon, at ang kagantihan sa akin ay nasa aking Dios.
5 Sohõ binde, Rabbi go ga salaŋ, Nga kaŋ n'ay te za gunde ra zama ay ma ciya nga tam, Zama mo ay ma ye ka kande Yakuba nga do, Baa kaŋ Israyla mana margu. (Kulu nda yaadin ay ya darzante no Rabbi jine, Ay Irikoyo mo no ga ti ay gaabo).
5At ngayo'y sinasabi ng Panginoon na naganyo sa akin mula sa bahay-bata upang maging kaniyang lingkod, upang dalhin uli ang Jacob sa kaniya, at ang Israel ay mapisan sa kaniya: (sapagka't ako'y marangal sa mga mata ng Panginoon, at ang aking Dios ay naging aking kalakasan;)
6 Yaa no a ci: «Hay fo kayna no ni se ni ma ciya ay tam zama ni ma Yakuba kundey tunandi, Ma ye ka kande Israyla wane cindey kaŋ ay hallasi. Ay ga ni daŋ ni ma ciya annura dumi cindey mo se, Zama ni ma konda ay faaba hala ndunnya kulu me.»
6Oo, kaniyang sinasabi, Totoong magaan ang bagay na ikaw ay naging aking lingkod upang ibangon ang mga lipi ng Jacob, at isauli ang iningatan ng Israel, ikaw ay aking ibibigay na pinakailaw sa mga Gentil upang ikaw ay maging aking kaligtasan hanggang sa wakas ng lupa.
7 Ya no Rabbi ci, Nga kaŋ ti Israyla Fansakwa d'a wane Hananyankoyo mo. A go ga salaŋ boro kaŋ i ga donda din se, Nga kaŋ laab'izey ga konna din se, Nga kaŋ ga ti mayraykoyey tam. A ne: «Bonkooney ga di nin, i ga tun mo, Mayraykoyey mo ga sumbal Rabbi sabbay se, Nga kaŋ ti naanaykoy, Israyla wane Hananyankoyo, A na ni suuban mo.»
7Ganito ang sabi ng Panginoon, ng Manunubos ng Israel, na kaniyang Banal, doon sa hinahamak ng tao, doon sa kinayayamutan ng bansa, sa lingkod ng mga pinuno, Ang mga hari at ang mga pangulo, ay mangakakakita at magsisibangon, at sila'y magsisisamba; dahil sa Panginoon na tapat, sa Banal ng Israel, na siyang pumili sa iyo.
8 Yaa no Rabbi ci: «Alwaati kaŋ ga hagu ra no ay tu ni se, Faaba zaari ra mo no ay na ni gaa. Ay ga ni haggoy mo ka ni ciya alkawli jama se, Zama laabo ma ye ka tun, Ni m'i tubey kaŋ halaci yeti i se koyne.
8Ganito ang sabi ng Panginoon, Sa kalugodlugod na panahon ay sinagot kita, at sa araw ng pagliligtas ay tinulungan kita: at aking iningatan ka, at ibibigay kita na pinakatipan sa bayan, upang ibangon ang lupain, upang ipamana sa kanila ang mga sirang mana;
9 Ni ma ne kas'izey se: ‹Wa fatta.› Borey kaŋ yaŋ go kubay ra mo, Ni ma ne i se: ‹Wa bangay!› Fondo gaa no i ga kuru, I ga du kuray do mo tondi kuukey kulu boŋ.
9Na nagsasabi sa kanilang nangabibilanggo, Kayo'y magsilabas; sa kanilang nangasa kadiliman, Pakita kayo. Sila'y magsisikain sa mga daan, at ang lahat na luwal na kaitaasan ay magiging kanilang pastulan.
10 I si maa haray wala jaw, Fufule wala wayno mo s'i kar. Zama bora kaŋ ga bakar i se din no g'i candi, A ga furo i jine mo k'i candi ka kond'ey hari zurey me gaa.
10Sila'y hindi mangagugutom, o mangauuhaw man; at hindi man sila mangapapaso ng init, o ng araw man: sapagka't siyang may awa sa kanila ay papatnubay sa kanila, sa makatuwid baga'y sa tabi ng mga bukal ng tubig ay papatnubayan niya sila.
11 Ay tondi kuukey kulu mo, kal ay m'i ciya fondo, Ay fondey mo ga bara beene.
11At aking gagawing daan ang lahat ng aking mga bundok, at ang aking mga lansangan ay patataasin.
12 A go, afooyaŋ nangu mooro no i ga fun, Afooyaŋ ga fun azawa kambe nda wayna kaŋay haray, Afooyaŋ mo, Sinim laabu no i ga fun.»
12Narito, ang mga ito'y manggagaling sa malayo; at, narito, ang mga ito ay mula sa hilagaan, at mula sa kalunuran; at ang mga ito ay mula sa lupain ng Sinim.
13 Ya araŋ beeney, wa doon farhã sabbay se. Ya nin ganda, ma te bine kaani! Ya araŋ tondi kuukey, wa doon ka farhã! Zama Rabbi na yaamaryaŋ te nga borey se, A ga bakar mo nga borey kaŋ go kankami ra se.
13Ikaw ay umawit, Oh langit; at magalak, Oh lupa; at kayo'y biglang magsiawit, Oh mga bundok: sapagka't inaliw ng Panginoon ang kaniyang bayan, at mahahabag sa kaniyang nagdadalamhati.
14 Amma Sihiyona ne: «Rabbi n'ay furu, Ay Koyo diny'ay gaa mo.»
14Nguni't sinabi ng Sion, Pinabayaan ako ni Jehova, at nilimot ako ng Panginoon.
15 A ga hin ka te no wayboro ma dinya nga ize naanandi gaa hal a ma jaŋ ka bakar nga ize gunda se? Oho, a ga hin ka te i ma dinya, Amma ay wo, ay si dinya ni gaa bo.
15Malilimutan ba ng babae ang kaniyang batang pasusuhin; na siya'y hindi mahahabag sa anak ng kaniyang bahay-bata? oo, ito'y makalilimot, nguni't hindi kita kalilimutan.
16 A go, ay na ni jeeri ay kambe faata gaa, Ni birni cinarey mo go ay jine waati kulu.
16Narito aking inanyuan ka sa mga palad ng aking mga kamay; ang iyong mga kuta ay laging nangasa harap ko.
17 Ni izey ga cahã. Borey kaŋ yaŋ na ni halaci ka ni ciya kurmu kulu ga fatta ni do.
17Ang iyong mga anak ay mangagmamadali; ang mga manghahamak sa iyo at ang sumisira sa iyo ay aalis sa iyo.
18 Ma ni boŋ sambu ka guna ni windanta kulu. Ni izey kulu goono ga margu ka kaa ni do. Rabbi ne: «Ay ze d'ay fundo, Daahir ni g'i daŋ ni gaahamo gaa danga taalam cine. Ni ga guddu nd'ey danga mate kaŋ cine wayhiiji ga te.
18Imulat mo ang iyong mga mata sa palibot, at tingnan mo: lahat ng mga ito ay nagpipipisan, at naparirito sa iyo. Buhay ako, sabi ng Panginoon, ikaw ay mabibihisan ng lahat ng mga yaon, na parang pinakagayak, at mabibigkisan ka ng mga yaon na parang isang kasintahang babae.
19 Zama ni batama kooney, Da ni laabo kaŋ i halaci din ciine ra, Sohõ ni ga kankam a ra gorokoy baayaŋ sabbay se. Borey kaŋ yaŋ na ni gon waato mo ga mooru.
19Sapagka't tungkol sa iyong mga sira at sa iyong mga gibang dako at sa iyong lupain na nawasak, tunay na ikaw ngayon ay magiging totoong napakakipot sa mga mananahan, at silang nagsisisakmal sa iyo ay mangalalayo.
20 Han fo ni faajo waate izey ga salaŋ ni hanga ra ka ne: ‹Nango wo kankam iri se. M'iri no batama hal iri ma du naŋ kaŋ ga goro.›
20Ang mga anak ng inyong kapanglawan ay mangagsasabi pa sa iyong mga pakinig, Ang dako ay totoong makipot sa ganang akin: bigyan mo ako ng dako upang aking matahanan.
21 Saaya din ni bina ra ni ga ne: ‹May no ka woone yaŋ hay ay se? Zama ay mursu ay izey, ay ciya waygunu da yaw, Ay goono ga koy-da-ye te. Day, woone yaŋ binde, may no k'i biiri? A go, i n'ay naŋ ay hinne. Woone yaŋ binde, man no i fun?› »
21Kung magkagayo'y sasabihin mo sa iyong sarili, Sinong nanganak ng mga ito sa akin, dangang nawalan ako ng aking mga anak, at ako'y nagiisa, tapon, at lumalaboy na paroo't parito? at sinong nagpalaki ng mga ito? Narito, ako'y naiwang magisa; mga ito, saan nangandoon?
22 Yaa no Rabbi, Koy Beero ci: A go, ay g'ay kamba sambu dumi cindey boŋ, Ay ma liiliwal sinji jamayaŋ se. I ga kande ni ize arey ngey gandey ra, I ga ni ize wayey mo sambu ngey jasey gaa.
22Ganito ang sabi ng Panginoong Dios, Narito, aking ikakaway ang aking kamay sa mga bansa, at itatayo ko ang aking watawat sa mga bayan; at sila'y kakalong ng iyong mga anak na lalake sa kanilang sinapupunan, at ang iyong mga anak na babae ay papasanin ng kanilang mga balikat.
23 Bonkooney ga ciya ni biirikoyaŋ, I wayboro bonkooney mo ga ni hampa. I ga sumbal ni jine, i moydumey go ganda, I ma kusa kaŋ go ni cey gaa loogu. Ni ga bay mo kaŋ ay no ga ti Rabbi. Borey kaŋ yaŋ ga hangan ay se beeje ra mo si haaw.
23At mga hari ang magiging iyong mga taga kandiling ama, at ang kanilang mga reina, ay iyong mga taga kandiling ina: sila'y magsisiyukod sa iyo ng kanilang mga mukha sa lupa, at hihimuran ang alabok ng inyong mga paa: at iyong makikilala, na ako ang Panginoon, at ang nangaghihintay sa akin ay hindi mangapapahiya.
24 I ga hin ka arzaka kom wongaari gaa no? Tam ga hin ka fun mayraykoy laalo kambe ra no?
24Makukuha baga ang huli sa makapangyarihan, o maliligtas ang mga talagang nabihag?
25 Zama yaa no Rabbi ci: Baa wongaari waney kaŋ i di, Ay g'i ta i gaa. Mayraykoy laaley wongu arzaka mo ga du ka koma. Zama ay no ga gurjay da bora kaŋ ga gurjay da nin. Ay ga ni ize arey faaba mo.
25Nguni't ganito ang sabi ng Panginoon, Pati ng mga bihag ng makapangyarihan ay kukunin, at ang huli ng kakilakilabot ay maliligtas; sapagka't ako'y makikipaglaban sa kaniya na nakikipaglaban sa iyo, at aking ililigtas ang iyong mga anak.
26 Borey kaŋ ga ni kankam mo, Ay g'i no ngey bumbey gaaham basey i ma ŋwa. I ga bugu nda ngey bumbey kuri danga duvan kaano cine. Adam-izey kulu ga bay kaŋ ay, Rabbi, Ay ya ni Faabakwa no, ni Fansakwa mo no, Yakuba wane Hinkoyo.
26At aking pakakanin silang nagsisipighati sa iyo ng kanilang sariling laman; at sila'y mangalalango ng kanilang sariling dugo, na gaya ng matamis na alak: at makikilala ng lahat ng tao, na akong Panginoon ay iyong Tagapagligtas, at iyong Manunubos, na Makapangyarihan ng Jacob.