¹ Ya nin kaŋ boori nd'i kulu wayborey game ra, Man no ni baakwa koy, Man no ni baakwa gana, Hal iri m'a ceeci ni banda? Wayhiijo ne:

¹Saan naparoon ang iyong sinisinta, Oh ikaw na pinakamaganda sa mga babae? Saan tumungo ang iyong sinisinta, upang siya'y aming mahanap na kasama mo?

² Ay baakwa zulli ka koy nga kalo do, A koy yaazi ize kosuyaŋ. A koy nga ma kuru kaley ra, nga ma waaliya boko kosu.

²Ang sinisinta ko'y bumaba sa kaniyang halamanan, sa mga pitak ng mga especia, upang magaliw sa mga halaman, at upang mamitas ng mga lila.

³ Ay ya ay baakwa wane no, nga mo ay wane no. A ga kuru waaliya bokoyaŋ game ra. Arhiijo ne:

³Ako'y sa aking sinisinta, at ang sinisinta ko ay akin: pinapastulan niya ang kaniyang kawan sa gitna ng mga lila.

⁴ Ya ay baakwa, ni ya ihanno no, sanda Tirza kwaara cine. Ni ya isogo no, sanda Urusalima cine. Ni gonda gaakuri mo sanda wongu marga nda nga liiliwaley.

⁴Ikaw ay maganda, sinta ko, na gaya ng Tirsa, kahalihalina na gaya ng Jerusalem, kakilakilabot na gaya ng hukbo na may mga watawat.

⁵ Ma ni moy hibandi ka kaa ay gaa, Zama i n'ay bina di. Ni boŋ hamno ga hima hincin kuru, Kaŋ yaŋ goono ga zumbu ka fun Jileyad boŋ.

⁵Ihiwalay mo ang iyong mga mata sa akin, Sapagka't kanilang dinaig ako. Ang iyong buhok ay gaya ng kawan ng mga kambing, na nangahihilig sa gulod ng Galaad.

⁶ Ni hinjey ga hima feeji kuru kaŋ go ga fun nyumayyaŋ do, Kaŋ yaŋ ga sasare ihinka-hinka, ihinka-hinka, Baa afolloŋ mana gaze i ra.

⁶Ang iyong mga ngipin ay gaya ng kawan ng mga babaing tupa, na nagsiahong mula sa pagpaligo; na bawa't isa'y may anak na kambal, at walang baog sa kanila.

⁷ Ni gawaley ga hima garenad dumbari ni bangumo ra.

⁷Ang iyong mga pisngi ay gaya ng putol ng granada sa likod ng iyong lambong.

⁸ Wayboro bonkooni waydu no ka bara, da wahay wahakku, Wandiyey mo si kabu ka ban.

⁸May anim na pung reina, at walong pung babae; at mga dalaga na walang bilang.

⁹ Amma ay koloŋa wo kaŋ sinda laru, Nga hinne no, Nga hinne no za nyaŋo do, Ize kwaaso no nyaŋo kaŋ n'a hay din do. Wandiyey di a ka ne a se albarkante no. Oho, wayboro bonkooney da wahayey di a, i n'a sifa mo.

⁹Ang aking kalapati, ang aking sakdal ay isa lamang; siya ang bugtong ng kaniyang ina; siya ang pili ng nanganak sa kaniya. Nakita siya ng mga anak na babae, at tinawag siyang mapalad; Oo, ng mga reina at ng mga babae, at pinuri siya nila.

¹⁰ May no woone kaŋ goono ga bangay sanda mo boyaŋ, Ihanno no sanda hando, fasaw sanda wayna, Kaŋ gonda gaakuri sanda wongu marga nda nga liiliwaley?

¹⁰Sino siyang tumitinging parang umaga, maganda na parang buwan, maliwanag na parang araw, kakilakilabot na parang hukbo na may mga watawat?

¹¹ Ay zulli ka koy tuuri izey kalo do, Ay ma di gooro ra tilam-tilamey, Ay ma di hala reyzin* tiksa goono ga te kobto, Wala hala garenadey goono ga boosu.

¹¹Ako'y bumaba sa halamanan ng mga pile, upang tingnan ang mga sariwang pananim ng libis, upang tingnan kung nagbubuko ang puno ng ubas, at ang mga puno ng granada ay namumulaklak.

¹² Za ay mana soola, Ay bina konda ay ay boro naanaykoyey torkey ra.

¹²Bago ko naalaman, inilagay ako ng aking kaluluwa sa gitna ng mga karo ng aking marangal na bayan.

¹³Bumalik ka, bumalik ka, Oh Sulamita; bumalik ka, bumalik ka, upang ikaw ay aming masdan. Bakit ninyo titingnan ang Sulamita, nang gaya sa sayaw ng Mahanaim.