Zarma

Tagalog 1905

Song of Solomon

7

1 Ya Sulam ize wayo, ma ye ka kaa, ma ye ka kaa! Ma ye ka kaa, ma ye ka kaa, iri ma ni guna. Arhiijo ne: Ifo se no araŋ ga ba araŋ ma Sulam ize wayo guna, Danga day sata hinka gaani cine?
1Pagkaganda ng iyong mga paa sa mga panyapak, Oh anak na babae ng pangulo! Ang mga pagkakaugpong ng iyong mga hita ay gaya ng mga hiyas, na gawa ng mga kamay ng bihasang manggagawa.
2 Ya bonkoono ize wayo, Ni cey gunayaŋ ga boori ni taamey ra! Ni ankorey, sanda taalam tondiyaŋ no, goni kambe goy.
2Ang iyong katawan ay gaya ng mabilog na tasa, na hindi pinagkukulangan ng alak na may halo: ang iyong tiyan ay gaya ng bunton ng trigo na nalalagay sa palibot ng mga lila.
3 Ni fuuma ga hima gaasiya, Naŋ kaŋ i si jaŋ duvan* salwate. Ni gunda ga hima alkama gu, Kaŋ waaliya boko go g'a windi.
3Ang iyong dalawang suso ay gaya ng dalawang batang usa na mga kambal na usa.
4 Ni fafa hinka ga hima sanda jeeri ize taway hinka jeeri nya do.
4Ang iyong leeg ay gaya ng moog na garing; ang iyong mga mata ay gaya ng mga lawa sa Hesbon sa siping ng pintuang-bayan ng Batrabbim; ang iyong ilong ay gaya ng moog ng Libano na nakaharap sa Damasco.
5 Ni jinda ga boori sanda cinari kuuku kaŋ i te da cebeeri hinje. Ni moy mo ga hima sanda Hesbon ra banguyaŋ kaŋ yaŋ go Bayt-Rabbim kwaara meyey gaa. Ni niina ga hima sanda Liban cinari kuuko kaŋ ga Damaskos do haray guna.
5Ang iyong ulo sa iyo ay gaya ng Carmelo, at ang buhok ng iyong ulo ay gaya ng kulay ube; ang hari ay nabibihag sa mga kinulot niyaon.
6 Ni boŋo ni jinda gaa, sanda Karmel cine no. Ni boŋ hamno mo ga hima suudi. A turanta ga bonkoono di ka daŋ tamtaray.
6Pagkaganda at pagkaligaya mo, Oh sinta, sa mga kaluguran!
7 Ya ay baakwa, baakasinay korno hari! Ni ga sogo no, ni ga kaan mo sanda ifo cine!
7Itong iyong tayo ay parang puno ng palma, at ang iyong mga suso ay sa mga buwig ng mga ubas.
8 Ni kuuyaŋo sanda sabb'ize cine no, Ni fafey sanda a fafey cine yaŋ no.
8Aking sinabi, ako'y aakyat sa puno ng palma, ako'y hahawak sa mga sanga niyaon; ang iyong mga suso ay maging gaya ng mga buwig ng puno ng ubas, at ang amoy ng iyong hinga ay gaya ng mga mansanas;
9 Ay ne: «Ay ga sabb'ize nya wo kaaru, Ay m'a zuguley di.» Naŋ ni fafey ma ciya sanda reyzin* nya fafayaŋ, Ni fulanzamyaŋo haw ma hima pom* hawo.
9At ang iyong bibig ay gaya ng pinakamainam na alak, na tumutulong marahan para sa aking sinisinta, na dumudulas sa mga labi ng nangatutulog.
10 Ni meyo mo ma hima duvan kaŋ kaan nd'i kulu. Wayhiijo ne: A ga zulli ay baakwa se. A ga gana borey kaŋ goono ga jirbi me-kuurey ra.
10Ako'y sa aking sinisinta, at ang kaniyang nasa ay sa akin.
11 Ay ya ay baakwa wane no, A laakalo mo go ay gaa.
11Parito ka, sinisinta ko, lumabas tayo sa parang; tumigil tayo sa mga nayon.
12 Ya ay baakwa, kaa, Iri ma koy ka bar-bare farey ra, Iri ma kani kawyey ra.
12Sampahin nating maaga ang mga ubasan: tingnan natin kung ang puno ng ubas ay nagbubuko, at kung ang kaniyang mga bulaklak ay nagsisibuka, at kung ang mga granada ay namumulaklak: doo'y idudulot ko sa iyo ang aking pagsinta.
13 Iri ma tun da hinay ka koy reyzin kaley ra, Iri ma di hala reyzin* tiksey te kobto, Hal i booso mo feeri, Hala garenadey mo boosu. Noodin no ay g'ay baakasina cabe ni se.
13Ang mga mandragora ay nagpapahalimuyak ng bango, at nasa ating mga pintuan ang lahat na sarisaring mahalagang bunga, bago at luma, na aking inilapag para sa iyo, Oh sinisinta ko.
14 Kori gabu goono ga haw kaano te. Iri fu meyo gaa mo tuuri ize kaano dumi kulu go no, Itaji nda izeeno kaŋ yaŋ ay jisi ni se, ya ay baakwa.