1Men hör nu, Job, mina ord, och lyssna till allt vad jag vill säga.
1Bisan pa niana, Job, ipakilooy ko kanimo, pamatia ang akong pakigpulong, Ug patalinghugi ang tanan ko nga mga pulong.
2Se, jag upplåter nu mina läppar, min tunga tager till orda i min mun.
2Tan-awa karon, gibuka ko ang akong baba; Ang akong dila nagsulti sa sulod sa akong baba.
3Ur ett redbart hjärta framgår mitt tal, och vad mina läppar förstå säga de ärligt ut.
3Ang akong mga pulong magasaysay sa katul-id sa akong kasingkasing; Ug kadtong nasayran sa akong mga ngabil, igasulti nila sa kinasingkasing.
4Guds ande är det som har gjort mig, den Allsmäktiges fläkt beskär mig liv.
4Ang Espiritu sa Dios nagbuhat kanako, Ug ang gininhawa sa Makagagahum nagahatag kanako ug kinabuhi.
5Om du förmår, så må du nu svara mig; red dig till strid mot mig, träd fram.
5Kong ikaw makahimo, tumubag ka kanako; Andama ang imong igsusulti sa akong atubangan, tumindog ka.
6Se, jag är likställd med dig inför Gud, jag är danad av en nypa ler, också jag.
6Ania karon, ako sama kanimo sa atubangan sa Dios: Ako usab gibuhat gikan sa yutang kolonon.
7Ja, fruktan för mig behöver ej förskräcka dig, ej heller kan min myndighet trycka dig ned.
7Ania karon, ang akong pagkamakalilisang dili makapahadlok kanimo, Ni ang akong lulan magmabug-at kanimo.
8Men nu sade du så inför mina öron, så ljödo de ord jag hörde:
8Sa pagkamatuod nadunggan ko ang imong mga sulti, Ug nabatian ko ang tingog sa imong mga pulong nga nagaingon:
9»Ren är jag och fri ifrån överträdelse, oskyldig är jag och utan missgärning;
9Ako mahinlo, walay kalapasan; Ako inocente, ni may kadautan dinhi kanako:
10men se, han finner på sak mot mig, han aktar mig såsom sin fiende.
10Ania karon, siya nakakaplag ug mga higayon batok kanako, Giisip niya ako nga iyang kaaway;
11Han sätter mina fötter i stocken, vaktar på alla mina vägar.»
11Gibutang niya ang akong mga tiil sa mga sepohan, Gitiman-an niya ang akong mga alagianan.
12Nej, häri har du orätt, svarar jag dig. Gud är ju förmer än en människa.
12Ania karon, tubagon ko ikaw, nga niini ikaw dili matarung; Kay ang Dios labing daku kay sa tawo.
13Huru kan du gå till rätta med honom, såsom gåve han aldrig svar i sin sak?
13Ngano nga ikaw makigbisug batok kaniya, Sanglit wala man niya timan-i ang tanan niyang butang?
14Både på ett sätt och på två talar Gud, om man också ej aktar därpå.
14Kay sa makausa nagasulti ang Dios, Oo, sa makaduha, bisan ang tawo wala magatagad niana.
15I drömmen, i nattens syn, när sömnen har fallit tung över människorna och de vila i slummer på sitt läger,
15Pinaagi sa usa ka damgo, sa usa ka panan-awon sa gabii, Sa diha nga ang halalum nga paghinanok anaa sa mga katawohan. Sa pagkatulog diha sa ilang mga higdaanan;
16då öppnar han människornas öron och sätter inseglet på sina varningar till dem,
16Unya iyang gibuksan ang mga igdulungog sa mga katawohan, Ug tak-uman ang ilang pahamatngon
17när han vill avvända någon från en ogärning eller hålla högmodet borta ifrån en människa.
17Aron isalikway niya ang tawo gikan sa iyang tuyo, Ug katagoan niya ang garbo gikan sa tawo;
18Så bevarar han hennes själ från graven och hennes liv ifrån att förgås genom vapen.
18Gipugngan niya ang iyang kalag gikan sa gahong, Ug ang iyang kinabuhi gikan sa kamatayon pinaagi sa pinuti.
19Hon bliver ock agad genom plågor på sitt läger och genom ständig oro, allt intill benen.
19Siya gicastigo usab pinaagi sa sakit diha sa ibabaw sa iyang higdaanan, Ug sa kanunay nga pakig-away sa iyang kabukogan;
20Hennes sinne får leda vid maten, och hennes själ vid den föda hon älskade.
20Busa ang iyang kinabuhi lulud-on sa tinapay, Ug ang iyang kalag sa kalan-on nga labing lamian.
21Hennes hull förtvinar, till dess intet är att se, ja, hennes ben täras bort intill osynlighet.
21Ang iyang unod naut-ut na nga dili na makita; Ug ang iyang kabukogan nga kaniadto dili makita nanikil.
22Så nalkas hennes själ till graven och hennes liv hän till dödens makter.
22Oo, ang iyang kalag nagakahaduol ngadto sa gahong, Ug ang iyang kinabuhi ngadto sa mga manlalaglag.
23Men om en ängel då finnes, som vakar över henne, en medlare, någon enda av de tusen, och denne får lära människan hennes plikt,
23Kong kaniya anaay usa ka manolonda, Usa ka maghuhubad, usa sa matag-usa ka libo, Sa pagpadayag sa tawo kong unsa ang matarung alang kaniya;
24då förbarmar Gud sig över henne och säger; »Fräls henne, så att hon slipper fara ned i graven; lösepenningen har jag nu fått.»
24Nan mapuanguron ang Dios kaniya, ug magaingon: Luwasa siya gikan sa kahulogon sa gahong, Ako nakakaplag ug usa ka lukat.
25Hennes kropp får då ny ungdomskraft, hon bliver åter såsom under sin styrkas dagar.
25Ang iyang unod mabag-o labi kay sa unod sa bata: Siya mahabalik sa mga adlaw sa iyang pagkabatan-on.
26När hon då beder till Gud, är han henne nådig och låter henne se sitt ansikte med jubel; han giver så den mannen hans rättfärdighet åter.
26Siya magaampo sa Dios, ug siya mahimuot kaniya, Busa magasud-ong siya sa iyang nawong sa kalipay: Ug igauli niya sa tawo ang iyang pagkamatarung.
27Så får denne då sjunga inför människorna och säga: »Väl syndade jag, och väl kränkte jag rätten, dock vederfors mig ej vad jag hade förskyllt;
27Siya magaawit sa atubangan sa mga tawo, ug mag-ingon: Ako nakasala, ug gibalit-ad ko ang matarung, Ug kana wala magpulos kanako:
28ty han förlossade min själ, så att den undslapp graven, och mitt liv får nu med lust skåda ljuset.»
28Iyang giluwas ang akong kalag gikan sa kahulogon sa gahong, Ug ang akong kinabuhi makakita sa kahayag.
29Se, detta allt kommer Gud åstad, både två gånger och tre, för den mannen,
29Ania karon, kining tanan nga mga butanga pagabuhaton sa Dios, Sa makaduha, oo, sa makatolo, sa usa ka tawo,
30till att rädda hans själ från graven, så att han får njuta av de levandes ljus.
30Aron sa pagpahauli sa iyang kalag gikan sa gahong, Aron siya kadan-agan sa kahayag sa mga buhi.
31Akta nu härpå, du Job, och hör mig; tig, så att jag får tala.
31Timan-i pag-ayo, Oh Job, patalinghugi ako: Humilum ka, ug ako mosulti.
32Dock, har du något att säga, så svara mig; tala, ty gärna gåve jag dig rätt.
32Kong anaay imong igsusulti tubaga ako: Sumulti ka, kay buot ako magpakamatarung kanimo.
33Varom icke, så är det du som må höra på mig; du må tiga, så att jag får lära dig vishet.
33Kong dili, magpatalinghug ka kanako: Humilum ka, ug tudloan ko ikaw sa kaalam.