¹Därefter tog Bildad från Sua till orda och sade:

¹Atëherë Bildadi nga Shuahu u përgjigj dhe tha:

²Huru länge vill du hålla på med sådant tal och låta din muns ord komma såsom en väldig storm?

²"Deri kur do të flasësh në këtë mënyrë, dhe fjalët e gojës sate do të jenë si një erë e furishme?

³Skulle väl Gud kunna kränka rätten? Kan den Allsmäktige kränka rättfärdigheten?

³A mundet Perëndia të shtrëmbërojë gjykimin dhe i Potfuqishmi të përmbysë drejtësinë?

⁴Om dina barn hava syndat mot honom och han gav dem i sina överträdelsers våld,

⁴Në rast se bijtë e tu kanë mëkatuar kundër tij, ai i ka braktisur në prapësinë e tyre.

⁵så vet, att om du själv söker Gud och beder till den Allsmäktige om misskund,

⁵Por në rast se ti e kërkon Perëndinë dhe i lutesh fort të Plotfuqishmit,

⁶då, om du är ren och rättsinnig, ja, då skall han vakna upp till din räddning och upprätta din boning, så att du bor där i rättfärdighet;

⁶në rast se je i pastër dhe i ndershëm, me siguri ai do të ngrihet në favorin tënd dhe do të rivendosë selinë e drejtësisë sate.

⁷och så skall din första tid synas ringa, då nu din sista tid har blivit så stor.

⁷Ndonëse gjendja jote e kaluar ka qenë një gjë e vogël,

⁸Ty fråga framfarna släkten, och akta på vad fäderna hava utrönt

⁸e ardhmja jote do të jetë e madhe. Pyet, pra, brezat që shkuan dhe shqyrto gjërat e zbuluara nga etërit e tyre;

⁹-- vi själva äro ju från i går och veta intet, en skugga äro våra dagar på jorden;

⁹ne në të vërtetë i përkasim së djeshmes dhe nuk dimë asgjë, sepse ditët tona mbi tokë janë si një hije.

¹⁰men de skola undervisa dig och säga dig det, ur sina hjärtan skola de hämta fram svar:

¹⁰A nuk do të mësojnë vallë ata dhe nuk do të flasin, duke nxjerrë fjalë nga zemra e tyre?

¹¹»Icke kan röret växa högt, där marken ej är sank, eller vassen skjuta i höjden, där vatten ej finnes?

¹¹A mund të rritet papirusi jashtë moçalit dhe a mund të zhvillohet xunkthi pa ujë?

¹²Nej, bäst den står grön, ej mogen för skörd, måste den då vissna, före allt annat gräs.

¹²Ndërsa është ende i gjelbër, pa qenë prerë, ai thahet para çdo bari tjetër.

¹³Så går det alla som förgäta Gud; den gudlöses hopp måste varda om intet.

¹³Këto janë rrugët e të gjithë atyre që harrojnë Perëndinë; kështu shpresa e të paudhit tretet.

¹⁴Ty hans tillförsikt visar sig bräcklig och hans förtröstan lik spindelns väv.

¹⁴Besimi i tij do të pritet dhe sigurimi i tij është si një pëlhurë merimange.

¹⁵Han förlitar sig på sitt hus, men det har intet bestånd; han tryggar sig därvid, men det äger ingen fasthet.

¹⁵Ai mbështetet te shtëpia e tij, ajo nuk qëndron; kapet te ajo, por ajo nuk mban.

¹⁶Lik en frodig planta växer han i solens sken, ut över lustgården sträcka sig hans skott;

¹⁶Ai është krejt i gjelbër në diell dhe degët e tij zgjaten mbi kopshtin e tij;

¹⁷kring stenröset slingra sig hans rötter, mellan stenarna bryter han sig fram.

¹⁷dhe rrënjët e tij pleksen rreth një grumbulli gurësh dhe depërtojnë midis gurëve të shtëpisë.

¹⁸Men när så Gud rycker bort honom från hans plats, då förnekar den honom: 'Aldrig har jag sett dig.'

¹⁸Por në rast se shkëputet nga vendi i tij, ky e mohon, duke thënë: "Nuk të kam parë kurrë!".

¹⁹Ja, så går det med hans levnads fröjd, och ur mullen få andra växa upp.»

¹⁹Ja, ky është gëzimi i mënyrës së tij të të jetuarit, ndërsa të tjerët do të dalin nga pluhuri.

²⁰Se, Gud föraktar icke den som är ostrafflig, han håller ej heller de onda vid handen.

²⁰Ja, Perëndia nuk e flak njeriun e ndershëm, as i ndihmon keqbërësit.

²¹Så bida då, till dess han fyller din mun med löje och dina läppar med jubel.

²¹Ai do t'i japë edhe më buzëqeshje gojës sate dhe këngë gëzimi buzëve të tua.

²²De som hata dig varda då höljda med skam, och de ogudaktigas hyddor skola ej mer vara till.

²²Ata që të urrejnë do të mbulohen me turp dhe çadra e të paudhëve do të zhduket".