2"โอ ข้าอยากให้ชั่งดูความเศร้าโศกของข้า และเอาความลำบากยากเย็นของข้าใส่ไว้ในตราชู
2“但愿称称我的烦恼，把我的灾害一起放在天平上。
3บัดนี้ก็จะหนักกว่าทรายในทะเล เพราะเหตุนี้คำพูดของข้าก็จะถูกกลืนไปหมด
3现在这些都比海沙更重，所以我冒失发言。
4เพราะธนูขององค์ผู้ทรงมหิทธิฤทธิ์ก็อยู่ในตัวข้า จิตใจของข้าดื่มพิษของมัน ความน่าหวาดเสียวจากพระเจ้าขยายแนวเข้าใส่ข้า
4因为全能者的箭射中我，我的灵喝尽了箭的毒液， 神的惊吓排阵攻击我。
5ลาป่าร้องเมื่อมันมีหญ้าหรือ วัวผู้ร้องบนกองหญ้าของมันหรือ
5野驴有草料还会哀鸣吗？牛有饲料还会穷叫吗？
6จะรับประทานสิ่งที่จืดโดยไม่ใส่เกลือได้หรือ หรือไข่ขาวมีรสอะไรบ้าง
6淡而无盐的食物有什么好吃呢？蛋白有什么味道呢？
7สิ่งที่จิตใจของข้าไม่ยอมแตะต้องนั้น กลับเป็นอาหารระทมทุกข์ของข้า
7这些使我恶心的食物，我必不肯尝。
8โอ ข้าอยากจะได้สมดังที่ทูลขอ และขอพระเจ้าทรงประทานตามความปรารถนาของข้า
8切愿被 神剪除但愿我得着我所祈求的，愿 神赐我所盼望的。
9ว่าพระเจ้าพอพระทัยที่จะขยี้ข้าว่า พระองค์จะใช้พระหัตถ์ของพระองค์อย่างเต็มที่ และตัดข้าออกเสีย
9愿他乐意把我压碎，愿他放手把我剪除。
10นี่จะเป็นการปลอบโยนใจของข้า ข้าจะเสริมกำลังในความทุกข์ ขออย่าให้พระองค์แสดงพระเมตตา เพราะข้ามิได้ปกปิดพระวจนะขององค์ผู้บริสุทธิ์นั้น
10这样，我们得安慰，在痛苦之中我还可以欢跃，因为我没有否认那圣者的言语。
11ข้ามีกำลังอะไร ที่ข้าจะมีความหวัง และอะไรเป็นอวสานของข้า ที่ข้าจะต่อชีวิตของข้า
11我有什么力量使我能等候呢？我的结局是什么好叫我忍耐呢？
12กำลังของข้าเป็นกำลังของหินหรือ เนื้อของข้าเป็นเนื้อทองสัมฤทธิ์หรือ
12我的气力是石头一样吗？我的肉身是铜的吗？
13ข้าไม่มีความช่วยเหลือในตัวข้าหรือ ข้าจนปัญญาเสียแล้วหรือ
13我里面不是无能自助吗？见识不是离我而去吗？
14บุคคลผู้ใดสิ้นความหวังก็ควรได้รับความกรุณาจากเพื่อน แต่เขาทอดทิ้งความยำเกรงองค์ผู้ทรงมหิทธิฤทธิ์
14责友缺乏爱心朋友应该怜悯灰心的人，因为他舍弃了对全能者的敬畏。
15พี่น้องของข้าทรยศอย่างลำธาร อย่างลำธารที่น้ำไหลล้น
15我的兄弟诡诈像干涸的溪流，又像流干的溪水；
16ซึ่งดำไปเหตุด้วยน้ำแข็ง และที่หิมะซ่อนตัวอยู่ในนั้น
16水流因冰块融化而混浊，有雪隐藏在其中。
17เมื่อมันร้อนขึ้นมันก็หายไป เมื่อร้อนมันก็สูญไปจากที่ของมัน
17天气一暖溪水就消失，气候一热就干涸。
18หมู่คนเดินทางหันออกจากทางของเขา เขาขึ้นไปยังที่ร้างเปล่า และพินาศ
18商队顺溪而行，结果偏离原道，走到荒野之地而死亡。
19หมู่คนเดินทางของตำบลเทมามองดู คนเดินทางของเมืองเชบารอคอยหมู่คนเหล่านั้น
19提玛的商队瞻望溪水，示巴的客旅等候水流。
20เพราะเขาทั้งหลายหวังใจ เขาจึงต้องผิดหวัง เขามาถึงที่นั่นและต้องละอายใจ
20他们失望，因为所盼望的落了空；他们到达那里就灰心。
21เพราะบัดนี้ ท่านทั้งหลายก็ไร้ความหมาย ท่านเห็นความลำบากยากเย็นของข้า และท่านก็กลัว
21现在你们就是这样，看见我的灾难就害怕。
22ข้าพูดว่า `ขอของกำนัลข้าหน่อย' หรือ `ขอสินบนจากทรัพย์สินของท่านให้ข้า'
22难道我说过‘请供给我’，或说‘取你们的财物馈赠我’吗？
23หรือว่า `ขอช่วยข้าให้พ้นจากมือของปฏิปักษ์' หรือว่า `ขอไถ่ข้าจากมือของผู้มีอำนาจ' หรือ
23或我说过‘救我脱离敌人的手’，或说‘赎我脱离强暴人的手’吗？
24สอนข้าซี และข้าจะเงียบ ขอทำให้ข้าเข้าใจว่าข้าผิดตรงไหน
24劝友说话公平请指教，我就默不作声；请指示，我有什么过错。
25คำซื่อตรงมีอำนาจมากจริงๆ แต่คำติเตียนของท่านติเตียนอะไร
25正直的言语多么有力！但你们的责备究竟责备什么呢？
26ท่านคิดว่าท่านติเตียนถ้อยคำได้หรือ เมื่อคำปราศรัยของคนสิ้นหวังเป็นแต่ลม
26绝望人的话不过是风，你们还想批判吗？
27เออ ท่านทั้งหลายเอาเปรียบลูกกำพร้าพ่อ และขุดบ่อดักจับเพื่อนของท่าน
27你们竟抽签得孤儿，拿朋友当货物。
28แต่บัดนี้ ขอมองดูข้าด้วยความพอใจเถิด เพราะถ้าข้ามุสา ก็จะปรากฏแจ้งแก่ท่าน
28现在请你们看看我，我绝不当你们的面撒谎。
29ขอทีเถอะ ขอหันคิดใหม่ อย่าทำความชั่วช้าเลย เออ กลับคิดใหม่เถอะ ข้ายังชอบธรรมอยู่
29请转意，不要不公道；请再转意，我还有道理在。
30มีความชั่วช้าสิ่งใดบนลิ้นข้าหรือ ข้าไม่รู้ถึงรสภัยพิบัติหรือ"
30我的舌上有不义吗？我的口不能辨别灾害吗？”