¹แล้วโยบตอบว่า

¹Job progovori i reče:

²"จริงทีเดียว ข้าทราบว่าเป็นอย่างนั้น แต่คนเราจะชอบธรรมจำเพาะพระพักตร์พระเจ้าได้อย่างไร

²"Zaista, dobro ja znadem da je tako: kako da pred Bogom čovjek ima pravo?

³ถ้าคนหนึ่งคนใดปรารถนาจะโต้แย้งกับพระองค์ ในพันครั้งผู้นั้นก็ตอบพระองค์ไม่ได้สักครั้งเดียว

³Ako bi se tkogod htio prÓeti s njime, odvratio mu ne bi ni jednom od tisuću.

⁴พระองค์ฉลาดอยู่ในพระทัย และพระกำลังก็แข็งแรง ผู้ใดเคยได้แข็งต่อพระองค์และเจริญขึ้นได้เล่า

⁴Srcem on je mudar, a snagom svesilan, i tko bi se njemu nekažnjeno opro?

⁵พระองค์ผู้ทรงเคลื่อนภูเขา และภูเขาทั้งหลายก็ไม่รู้ เมื่อพระองค์ทรงคว่ำมันเสียด้วยพระพิโรธของพระองค์

⁵On brda premješta, a ona to ne znaju, u jarosti svojoj on ih preokreće.

⁶ผู้ทรงสั่นแผ่นดินโลกให้ออกจากที่ของมัน และเสาของมันก็สั่นสะเทือน

⁶Pokreće on zemlju sa njezina mjesta, iz temelja njene potresa stupove.

⁷ผู้ทรงบัญชาดวงอาทิตย์ และมันไม่ขึ้น ผู้ทรงผนึกเก็บบรรดาดวงดาวไว้

⁷Kad zaprijeti suncu, ono se ne rađa, on pečatom svojim i zvijezde pečati.

⁸ผู้ทรงขึงฟ้าสวรรค์ออกแต่พระองค์เดียว และทรงย่ำคลื่นของทะเล

⁸Jedini on je nebesa razapeo i pučinom morskom samo on hodao.

⁹ผู้ทรงสร้างหมู่ดาวจระเข้ และหมู่ดาวไถ หมู่ดาวลูกไก่ และหมู่ดาวทิศใต้

⁹Stvorio je Medvjede i Oriona, Vlašiće i zvijezđa na južnome nebu.

¹⁰ผู้ทรงกระทำมหกิจเหลือที่จะเข้าใจได้ และการมหัศจรรย์อย่างนับไม่ถ้วน

¹⁰Tvorac on je djela silnih, nepojmljivih čudesa koja se izbrojit' ne mogu.

¹¹ดูเถิด พระองค์ทรงผ่านข้าไป และข้าหาเห็นพระองค์ไม่ พระองค์ทรงเลยไป และข้าหาสังเกตเห็นไม่

¹¹Ide pored mene, a ja ga ne vidim; evo, on prolazi - ja ga ne opažam.

¹²ดูเถิด พระองค์ทรงฉวยไป ใครจะห้ามพระองค์ได้ ใครจะทูลพระองค์ว่า `พระองค์ทรงกระทำอะไรนั่น'

¹²Ugrabi li što, tko će mu to priječit, i tko ga pitat smije: 'Što si učinio?'

¹³ถ้าพระเจ้าจะไม่ทรงหันพระพิโรธของพระองค์กลับต่อพระองค์ เหล่าสมุนของความอหังการต้องกราบอยู่

¹³Bog silni srdžbu svoju ne opoziva: pred njim poniču saveznici Rahaba.

¹⁴แล้วข้าจะตอบพระองค์ได้อย่างไร จะเลือกถ้อยคำอะไรมาโต้ตอบพระองค์

¹⁴Pa kako onda da njemu odgovorim, koju riječ da protiv njega izaberem?

¹⁵แม้ว่าข้าชอบธรรม ข้าก็ตอบพระองค์ไม่ได้ ข้าจะต้องขอพระกรุณาต่อผู้พิพากษาของข้า

¹⁵I da sam u pravu, odvratio ne bih, u suca svojega milost bih molio.

¹⁶ถ้าข้าร้องทูลต่อพระองค์ และพระองค์ทรงตอบข้า ข้าจะไม่เชื่อว่าพระองค์ทรงฟังเสียงของข้า

¹⁶A kad bi se na zov moj i odazvao, vjerovao ne bih da on glas moj sluša.

¹⁷เพราะพระองค์ทรงขยี้ข้าด้วยพายุ และทวีบาดแผลของข้าโดยไม่มีเหตุ

¹⁷Jer, za dlaku jednu on mene satire, bez razloga moje rane umnožava.

¹⁸พระองค์จะไม่ทรงให้ข้าหายใจได้ แต่เติมความขมขื่นให้ข้าเต็ม

¹⁸Ni časa jednoga predahnut' mi ne da, nego mene svakom gorčinom napaja!

¹⁹ถ้าข้ากล่าวถึงกำลัง ดูเถิด พระองค์ทรงมีฤทธิ์ ถ้าเป็นเรื่องการพิพากษา ใครจะนัดเวลาให้ข้าสู้คดีได้

¹⁹Ako je na snagu - tÓa on je najjači! Ako je na pravdu - tko će njega na sud?

²⁰ถ้าข้าอ้างว่าตัวชอบธรรม ปากของข้าจะกล่าวโทษข้า ถ้าข้าอ้างว่าตัวดีรอบคอบ พระองค์จะพิสูจน์ว่าข้าบกพร่อง

²⁰Da sam i prav, usta bi me osudila, da sam i nevin, zlim bi me proglasila.

²¹ถึงแม้ข้าดีรอบคอบ ข้าก็ไม่เข้าใจตัวข้าเอง ข้าจะเกลียดชีวิตของข้า

²¹A jesam li nevin? Ni sam ne znam više, moj je život meni sasvim omrzao!

²²ก็เหมือนกันหมด เพราะฉะนั้นข้าจึงว่า `พระองค์ทรงทำลายทั้งคนดีรอบคอบและคนชั่ว'

²²Jer, to je svejedno; i zato ja kažem: nevina i grešnika on dokončava.

²³เมื่อภัยพิบัตินำความตายมาโดยฉับพลัน พระองค์ทรงเยาะเย้ยความลำบากยากเย็นของผู้ไร้ผิด

²³I bič smrtni kad bi odjednom ubijo ... ali on se ruga nevolji nevinih.

²⁴แผ่นดินโลกนี้ทรงมอบไว้ในมือของคนชั่ว พระองค์ทรงปิดหน้าบรรดาผู้วินิจฉัยโลก ถ้าไม่ใช่พระองค์ แล้วใครเล่า

²⁴U zemlji predanoj u šake zlikovaca, on oči sucima njezinim zastire. Ako on to nije, tko je drugi onda?

²⁵`วันทั้งหลายของข้าพระองค์เร็วกว่านักวิ่ง มันพ้นไป มันไม่เห็นสิ่งดีอะไร

²⁵Od skoroteče su brži moji dani, bježe daleko, nigdje dobra ne videć.'

²⁶มันผ่านไปอย่างกับเรือเร็ว ดังนกอินทรีโฉบลงบนเหยื่อ

²⁶K'o čamci od rogoza hitro promiču, k'o orao na plijen kada se zaleti.

²⁷ถ้าข้าพระองค์ว่า "ข้าจะลืมคำร้องทุกข์ของข้า ข้าจะทิ้งหน้าเศร้าของข้าเสีย และเบิกบาน"

²⁷Kažem li: zaboravit ću jadikovku, razvedrit ću lice i veseo biti,

²⁸ข้าพระองค์เกิดกลัวบรรดาความทุกข์ของข้าพระองค์ เพราะข้าพระองค์ทราบว่าพระองค์จะไม่ถือว่าข้าพระองค์ไร้ผิด

²⁸od mojih me muka groza obuzima, jer znadem da me ti ne držiš nevinim.

²⁹ถ้าข้าพระองค์ชั่วช้า ข้าพระองค์ตรากตรำเปล่าๆทำไม

²⁹Ako li sam grešan, tÓa čemu onda da zalud mučim sebe.

³⁰ถ้าข้าพระองค์ชำระตัวของข้าพระองค์ด้วยน้ำจากหิมะ และล้างมือของข้าพระองค์ด้วยน้ำด่าง

³⁰Kad bih i sniježnicom sebe ja isprao, kad bih i lugom ruke svoje umio,

³¹พระองค์ยังจะทรงจุ่มข้าพระองค์ลงไปในบ่อ แม้เสื้อผ้าของข้าพระองค์จะรังเกียจข้าพระองค์'

³¹u veću bi me nečist opet gurnuo, i moje bi me se gnušale haljine!

³²พระองค์มิใช่มนุษย์อย่างข้า ที่ข้าจะตอบพระองค์ ซึ่งเราจะมาสู้คดีด้วยกัน

³²Nije čovjek k'o ja da se s njime pravdam i na sud da idem s njim se parničiti.

³³ไม่มีคนกลางระหว่างเรา ผู้ซึ่งจะวางมือบนเราทั้งสองได้

³³Niti kakva suca ima među nama da ruke svoje stavi na nas dvojicu,

³⁴ขอให้พระองค์ทรงนำไม้เรียวไปจากข้าเสียที และขออย่าให้ความครั่นคร้ามจากพระองค์กระทำให้ข้ากลัวมาก

³⁴da šibu njegovu od mene odmakne, da užas njegov mene više ne plaši!

³⁵แล้วข้าจะพูดและไม่กลัวพระองค์ แต่ใจจริงของข้าไม่เป็นอย่างนั้น"

³⁵Govorit ću ipak bez ikakva straha, jer ja nisam takav u svojim očima!