¹Ang Dios ay tumatayo sa kapisanan ng Dios; siya'y humahatol sa gitna ng mga dios.

¹亚萨的诗。　神站在大能者的会中，在众神之中施行审判，说：（本节在《马索拉抄本》包括细字标题）

²Hanggang kailan magsisihatol kayo ng kalikuan, at magsisigalang sa mga pagkatao ng masama? (Selah)

²“你们不按公义审判，偏袒恶人，要到几时呢？（细拉）

³Hatulan mo ang dukha at ulila: gawan mo ng kaganapan ang napipighati at walang nagkakandili.

³你们要为贫寒的人和孤儿伸冤，为困苦和穷乏的人伸张正义。

⁴Sagipin mo ang dukha at mapagkailangan: iligtas ninyo sila sa kamay ng masama,

⁴要搭救贫寒和穷困的人，救他们脱离恶人的手。”

⁵Hindi nila nalalaman, ni nauunawa man; sila'y nagsisilakad na paroo't parito sa kadiliman: lahat ng patibayan ng lupa ay nangakilos.

⁵他们没有知识，也不明白，在黑暗中走来走去；大地的一切根基都摇动了。

⁶Aking sinabi, Kayo'y mga dios, at kayong lahat ay mga anak ng Kataastaasan.

⁶我曾说过：“你们都是神，是至高者的儿子。

⁷Gayon ma'y mangamamatay kayong parang mga tao, at mangabubuwal na parang isa sa mga pangulo.

⁷然而，你们要像世人一样死亡，像世上任何一位领袖一样倒毙。”

⁸Bumangon ka, O Dios, hatulan mo ang lupa: sapagka't iyong mamanahin ang lahat ng mga bansa.

⁸　神啊！求你起来，审判大地，因为万国都是你的产业。