¹Ako'y nakipagtipan sa aking mga mata; paano nga akong titingin sa isang dalaga?

¹I made a covenant with mine eyes; why then should I think upon a maid?

²Sapagka't ano ang bahagi sa ganang akin sa Dios mula sa itaas, at ang mana sa Makapangyarihan sa lahat mula sa kaitaasan?

²For what portion of God is there from above? and what inheritance of the Almighty from on high?

³Hindi ba kasakunaan sa liko, at kasawiang palad sa mga manggagawa ng kasamaan?

³Is not destruction to the wicked? and a strange punishment to the workers of iniquity?

⁴Hindi ba niya nakikita ang aking mga lakad, at binibilang ang lahat ng aking mga hakbang?

⁴Doth not he see my ways, and count all my steps?

⁵Kung ako'y lumakad na walang kabuluhan, at ang aking paa ay nagmadali sa pagdaraya;

⁵If I have walked with vanity, or if my foot hath hasted to deceit;

⁶(Timbangin ako sa matuwid na timbangan, upang mabatid ng Dios ang aking pagtatapat;)

⁶Let me be weighed in an even balance that God may know mine integrity.

⁷Kung ang aking hakbang ay lumiko sa daan, at ang aking puso ay lumakad ayon sa aking mga mata, at kung ang anomang dungis ay kumapit sa aking mga kamay:

⁷If my step hath turned out of the way, and mine heart walked after mine eyes, and if any blot hath cleaved to mine hands;

⁸Kung gayo'y papaghasikin mo ako, at bayaang kanin ng iba; Oo, bunutin ang bunga ng aking bukid.

⁸Then let me sow, and let another eat; yea, let my offspring be rooted out.

⁹Kung ang aking puso ay napadaya sa babae, at ako'y bumakay sa pintuan ng aking kapuwa:

⁹If mine heart have been deceived by a woman, or if I have laid wait at my neighbour's door;

¹⁰Kung magkagayo'y iba ang ipaggiling ng aking asawa, at iba ang yumuko sa kaniya.

¹⁰Then let my wife grind unto another, and let others bow down upon her.

¹¹Sapagka't iya'y isang mabigat na sala; Oo, isang kasamaan na parurusahan ng mga hukom:

¹¹For this is an heinous crime; yea, it is an iniquity to be punished by the judges.

¹²Sapagka't isang apoy na namumugnaw hanggang sa pagkapahamak, at bubunutin ang lahat ng aking bunga.

¹²For it is a fire that consumeth to destruction, and would root out all mine increase.

¹³Kung hinamak ko ang katuwiran ng aking aliping lalake o aliping babae, nang sila'y makipagtalo sa akin:

¹³If I did despise the cause of my manservant or of my maidservant, when they contended with me;

¹⁴Ano nga ang aking gagawin pagka bumabangon ang Dios? At pagka kaniyang dinadalaw, anong isasagot ko sa kaniya?

¹⁴What then shall I do when God riseth up? and when he visiteth, what shall I answer him?

¹⁵Hindi ba siyang lumalang sa akin sa bahay-bata ang lumalang sa kaniya; at hindi ba iisa ang humugis sa atin sa bahay-bata?

¹⁵Did not he that made me in the womb make him? and did not one fashion us in the womb?

¹⁶Kung pinagkaitan ko ang dukha sa kanilang nasa, o pinangalumata ko ang mga mata ng babaing bao:

¹⁶If I have withheld the poor from their desire, or have caused the eyes of the widow to fail;

¹⁷O kumain akong magisa ng aking subo, at ang ulila ay hindi kumain niyaon;

¹⁷Or have eaten my morsel myself alone, and the fatherless hath not eaten thereof;

¹⁸(Hindi, mula sa aking kabataan ay lumaki siyang kasama ko, na gaya ng may isang ama, at aking pinatnubayan siya mula sa bahay-bata ng aking ina;)

¹⁸(For from my youth he was brought up with me, as with a father, and I have guided her from my mother's womb;)

¹⁹Kung ako'y nakakita ng sinomang nangangailangan ng kasuutan, o ng mapagkailangan ng walang kumot;

¹⁹If I have seen any perish for want of clothing, or any poor without covering;

²⁰Kung hindi ako pinagpala ng kaniyang mga balakang, at kung siya'y hindi nainitan ng balahibo ng aking mga tupa:

²⁰If his loins have not blessed me, and if he were not warmed with the fleece of my sheep;

²¹Kung binuhat ko ang aking kamay laban sa ulila, sapagka't nakita ko ang tulong sa akin sa pintuang-bayan:

²¹If I have lifted up my hand against the fatherless, when I saw my help in the gate:

²²Kung nagkagayo'y malaglag ang aking balikat sa abot-agawin, at ang aking kamay ay mabali sa buto.

²²Then let mine arm fall from my shoulder blade, and mine arm be broken from the bone.

²³Sapagka't ang kasakunaang mula sa Dios ay kakilabutan sa akin, at dahil sa kaniyang karilagan ay wala akong magawa.

²³For destruction from God was a terror to me, and by reason of his highness I could not endure.

²⁴Kung aking pinapaging ginto ang aking pagasa, at sinabi ko sa dalisay na ginto, ikaw ay aking tiwala;

²⁴If I have made gold my hope, or have said to the fine gold, Thou art my confidence;

²⁵Kung ako'y nagalak sapagka't ang aking kayamanan ay malaki, at sapagka't ang aking kamay ay nagtamo ng marami;

²⁵If I rejoice because my wealth was great, and because mine hand had gotten much;

²⁶Kung ako'y tumingin sa araw pagka sumisikat, o sa buwan na lumalakad sa kakinangan;

²⁶If I beheld the sun when it shined, or the moon walking in brightness;

²⁷At ang aking puso ay napadayang lihim, at hinagkan ng aking bibig ang aking kamay:

²⁷And my heart hath been secretly enticed, or my mouth hath kissed my hand:

²⁸Ito may isang kasamaang marapat parusahan ng mga hukom: sapagka't itinakuwil ko ang Dios na nasa itaas.

²⁸This also were an iniquity to be punished by the judge: for I should have denied the God that is above.

²⁹Kung ako'y nagalak sa kasakunaan niyaong nagtatanim ng loob sa akin, o nagmataas ako ng datnan siya ng kasamaan;

²⁹If I rejoice at the destruction of him that hated me, or lifted up myself when evil found him:

³⁰(Oo, hindi ko tiniis ang aking bibig sa kasalanan sa paghingi ng kaniyang buhay na may sumpa;)

³⁰Neither have I suffered my mouth to sin by wishing a curse to his soul.

³¹Kung ang mga tao sa aking tolda ay hindi nagsabi, sinong makakasumpong ng isa na hindi nabusog sa kaniyang pagkain?

³¹If the men of my tabernacle said not, Oh that we had of his flesh! we cannot be satisfied.

³²Ang taga ibang lupa ay hindi tumigil sa lansangan; kundi aking ibinukas ang aking mga pinto sa manglalakbay,

³²The stranger did not lodge in the street: but I opened my doors to the traveller.

³³Kung aking tinakpan na gaya ni Adan ang aking mga pagsalangsang, sa pagkukubli ng aking kasamaan sa aking sinapupunan;

³³If I covered my transgressions as Adam, by hiding mine iniquity in my bosom:

³⁴Sapagka't aking kinatakutan ang lubhang karamihan, at pinangilabot ako ng paghamak ng mga angkan. Na anopa't ako'y tumahimik, at hindi lumabas sa pintuan?

³⁴Did I fear a great multitude, or did the contempt of families terrify me, that I kept silence, and went not out of the door?

³⁵O mano nawang may duminig sa akin! (Narito ang aking tala, sagutin ako ng Makapangyarihan sa lahat;) At mano nawang magkaroon ako ng sumbong na isinulat ng aking kaaway!

³⁵Oh that one would hear me! behold, my desire is, that the Almighty would answer me, and that mine adversary had written a book.

³⁶Tunay na aking papasanin ito sa aking balikat; aking itatali sa akin na gaya ng isang putong.

³⁶Surely I would take it upon my shoulder, and bind it as a crown to me.

³⁷Aking ipahahayag sa kaniya ang bilang ng aking mga hakbang, gaya ng isang pangulo na lalapitan ko siya.

³⁷I would declare unto him the number of my steps; as a prince would I go near unto him.

³⁸Kung ang aking lupa ay humiyaw laban sa akin, at ang mga bungkal niyaon ay umiyak na magkakasama;

³⁸If my land cry against me, or that the furrows likewise thereof complain;

³⁹Kung kumain ako ng bunga niyaon na walang bayad, o ipinahamak ko ang buhay ng mga may-ari niyaon:

³⁹If I have eaten the fruits thereof without money, or have caused the owners thereof to lose their life:

⁴⁰Tubuan ng dawag sa halip ng trigo, at ng mga masamang damo sa halip ng cebada. Ang mga salita ni Job ay natapos.

⁴⁰Let thistles grow instead of wheat, and cockle instead of barley. The words of Job are ended.