¹Nang magkagayo'y sumagot si Job at nagsabi,

¹But Job answered and said,

²Oh timbangin nawa ang aking pagkainip, at ang aking mga kasakunaan ay malagay sa mga timbangan na magkakasama.

²Oh that my grief were throughly weighed, and my calamity laid in the balances together!

³Sapagka't ngayo'y magiging lalong mabigat kay sa buhangin sa mga dagat: kaya't ang aking pananalita ay napabigla.

³For now it would be heavier than the sand of the sea: therefore my words are swallowed up.

⁴Sapagka't ang mga palaso ng Makapangyarihan sa lahat ay nasasaksak sa akin, ang lason niyaon ay hinitit ng aking diwa; ang mga pangkilabot ng Dios ay nangahahanay laban sa akin.

⁴For the arrows of the Almighty are within me, the poison whereof drinketh up my spirit: the terrors of God do set themselves in array against me.

⁵Umuungal ba ang mailap na asno pag may damo? O umuungal ba ang baka sa kaniyang pagkain?

⁵Doth the wild ass bray when he hath grass? or loweth the ox over his fodder?

⁶Makakain ba ng walang asin ang matabang? O mayroon bang lasa ang puti ng isang itlog?

⁶Can that which is unsavoury be eaten without salt? or is there any taste in the white of an egg?

⁷Tinatanggihang hipuin ng aking kaluluwa; mga karumaldumal na pagkain sa akin.

⁷The things that my soul refused to touch are as my sorrowful meat.

⁸Oh mangyari nawa ang aking kahilingan; at ipagkaloob nawa sa akin ng Dios ang bagay na aking minimithi!

⁸Oh that I might have my request; and that God would grant me the thing that I long for!

⁹Sa makatuwid baga'y kalugdan nawa ng Dios na pisain ako; na bitawan ang kaniyang kamay, at ihiwalay ako!

⁹Even that it would please God to destroy me; that he would let loose his hand, and cut me off!

¹⁰Kung magkagayo'y magtataglay pa ako ng kaaliwan; Oo, ako'y makapagbabata sa mga walang awang sakit; sapagka't hindi ko itinakuwil ang mga salita ng Banal.

¹⁰Then should I yet have comfort; yea, I would harden myself in sorrow: let him not spare; for I have not concealed the words of the Holy One.

¹¹Ano ang aking lakas, na ako'y maghihintay? At ano ang aking wakas na ako'y magtitiis?

¹¹What is my strength, that I should hope? and what is mine end, that I should prolong my life?

¹²Ang akin bang tibay ay tibay ng mga bato? O ang akin bang laman ay tanso?

¹²Is my strength the strength of stones? or is my flesh of brass?

¹³Di ba ako'y walang sukat na kaya, at ang karunungan ay lumayo sa akin?

¹³Is not my help in me? and is wisdom driven quite from me?

¹⁴Siyang nanglulupaypay ay dapat pagpakitaang loob ng kaniyang kaibigan; kahit siya na walang takot sa Makapangyarihan sa lahat.

¹⁴To him that is afflicted pity should be shewed from his friend; but he forsaketh the fear of the Almighty.

¹⁵Ang aking mga kapatid ay nagsipagdaya na parang batis, na parang daan ng mga batis na nababago;

¹⁵My brethren have dealt deceitfully as a brook, and as the stream of brooks they pass away;

¹⁶Na malabo dahil sa hielo, at siyang kinatunawan ng nieve:

¹⁶Which are blackish by reason of the ice, and wherein the snow is hid:

¹⁷Paginit ay nawawala: pagka mainit, ay nangatutunaw sa kanilang dako.

¹⁷What time they wax warm, they vanish: when it is hot, they are consumed out of their place.

¹⁸Ang mga pulutong na naglalakbay sa pagsunod sa mga yaon ay nangaliligaw; nagsisilihis sa ilang at nawawala.

¹⁸The paths of their way are turned aside; they go to nothing, and perish.

¹⁹Minasdan ng mga pulutong na mula sa Tema, hinintay ang mga yaon ng mga pulutong na mula sa Seba.

¹⁹The troops of Tema looked, the companies of Sheba waited for them.

²⁰Sila'y nangapahiya, sapagka't sila'y nagsiasa; sila'y nagsiparoon at nangatulig.

²⁰They were confounded because they had hoped; they came thither, and were ashamed.

²¹Sapagka't ngayon, kayo'y nauwi sa wala; kayo'y nangakakakita ng kakilabutan, at nangatatakot.

²¹For now ye are nothing; ye see my casting down, and are afraid.

²²Sinabi ko baga: Bigyan mo ako? O, Maghandog ka ng isang kaloob sa akin ng iyong pag-aari?

²²Did I say, Bring unto me? or, Give a reward for me of your substance?

²³O, Iligtas mo ako sa kamay ng kaaway? O, tubusin mo ako sa kamay ng mga namimighati?

²³Or, Deliver me from the enemy's hand? or, Redeem me from the hand of the mighty?

²⁴Turuan mo ako, at ako'y mamamayapa; at ipaunawa mo sa akin kung ano ang aking pinagkasalahan.

²⁴Teach me, and I will hold my tongue: and cause me to understand wherein I have erred.

²⁵Pagkatindi nga ng mga salita ng katuwiran! Nguni't anong sinasaway ng iyong pakikipagtalo?

²⁵How forcible are right words! but what doth your arguing reprove?

²⁶Iniisip ba ninyong sumaway ng mga salita? Dangang ang mga salita ng walang inaasahan ay parang hangin.

²⁶Do ye imagine to reprove words, and the speeches of one that is desperate, which are as wind?

²⁷Oo, kayo'y magsasapalaran sa ulila, at ginawa ninyong kalakal ang inyong kaibigan.

²⁷Yea, ye overwhelm the fatherless, and ye dig a pit for your friend.

²⁸Ngayon nga'y kalugdan mong lingapin ako; sapagka't tunay na hindi ako magbubulaan sa iyong harap.

²⁸Now therefore be content, look upon me; for it is evident unto you if I lie.

²⁹Kayo'y magsibalik isinasamo ko sa inyo, huwag magkaroon ng kalikuan; Oo, kayo'y magsibalik uli, ang aking usap ay matuwid.

²⁹Return, I pray you, let it not be iniquity; yea, return again, my righteousness is in it.

³⁰May di ganap ba sa aking dila? Hindi ba makapapansin ang aking pagwawari ng mga suwail na bagay?

³⁰Is there iniquity in my tongue? cannot my taste discern perverse things?