¹Anak ko, pakinggan mo ang aking karunungan; ikiling mo ang iyong pakinig sa aking unawa:

¹My son, attend unto my wisdom, and bow thine ear to my understanding:

²Upang makapagingat ka ng kabaitan, at upang ang iyong mga labi ay makapagingat ng kaalaman.

²That thou mayest regard discretion, and that thy lips may keep knowledge.

³Sapagka't ang mga labi ng masamang babae ay tumutulo ng pulot, at ang kaniyang bibig ay madulas kay sa langis:

³For the lips of a strange woman drop as an honeycomb, and her mouth is smoother than oil:

⁴Nguni't ang kaniyang huling wakas ay mapait kay sa ahenho, matalas na parang tabak na may talim sa magkabila.

⁴But her end is bitter as wormwood, sharp as a two-edged sword.

⁵Ang kaniyang mga paa ay nagsisibaba sa kamatayan; ang kaniyang mga hakbang ay nagsisihawak sa Sheol;

⁵Her feet go down to death; her steps take hold on hell.

⁶Na anopa't hindi niya nasusumpungan ang kapanatagan ng landas ng buhay; ang kaniyang mga lakad ay hindi panatag, at hindi niya nalalaman.

⁶Lest thou shouldest ponder the path of life, her ways are moveable, that thou canst not know them.

⁷Ngayon nga, mga anak ko, dinggin ninyo ako, at huwag kayong magsihiwalay sa mga salita ng aking bibig.

⁷Hear me now therefore, O ye children, and depart not from the words of my mouth.

⁸Ilayo mo ang iyong lakad sa kaniya, at huwag kang lumapit sa pintuan ng kaniyang bahay:

⁸Remove thy way far from her, and come not nigh the door of her house:

⁹Baka mo ibigay ang iyong karangalan sa iba, at ang iyong mga taon sa mga mabagsik:

⁹Lest thou give thine honour unto others, and thy years unto the cruel:

¹⁰Baka ang mga di kilalang babae ay mapuno ng iyong kalakasan; at ang iyong mga pinagpagalan ay mapasa bahay ng kaapid;

¹⁰Lest strangers be filled with thy wealth; and thy labours be in the house of a stranger;

¹¹At ikaw ay manangis sa iyong huling wakas, pagka ang iyong laman at ang iyong katawan ay natunaw,

¹¹And thou mourn at the last, when thy flesh and thy body are consumed,

¹²At iyong sabihin, bakit ko kinayamutan ang turo, at hinamak ng aking puso ang saway:

¹²And say, How have I hated instruction, and my heart despised reproof;

¹³Ni hindi ko man sinunod ang tinig ng aking mga tagapagturo, O ikiling ko man ang aking pakinig sa kanila na mga nagturo sa akin!

¹³And have not obeyed the voice of my teachers, nor inclined mine ear to them that instructed me!

¹⁴Ako'y malapit sa lahat ng kasamaan sa gitna ng kapisanan at ng kapulungan.

¹⁴I was almost in all evil in the midst of the congregation and assembly.

¹⁵Uminom ka ng tubig sa iyong sariling tipunan ng tubig, at sa nagsisiagos na tubig sa iyong sariling balon.

¹⁵Drink waters out of thine own cistern, and running waters out of thine own well.

¹⁶Mananabog ba ang iyong mga bukal sa kaluwangan, at mga agos ng tubig sa mga lansangan?

¹⁶Let thy fountains be dispersed abroad, and rivers of waters in the streets.

¹⁷Maging iyong magisa, at huwag sa di kilala na kasama mo.

¹⁷Let them be only thine own, and not strangers' with thee.

¹⁸Pagpalain ang iyong bukal; at magalak ka sa asawa ng iyong kabataan.

¹⁸Let thy fountain be blessed: and rejoice with the wife of thy youth.

¹⁹Gaya ng maibiging usa at ng masayang usang babae, bigyan kang katiwasayan ng kaniyang dibdib sa buong panahon; at laging malugod ka sa kaniyang pagibig.

¹⁹Let her be as the loving hind and pleasant roe; let her breasts satisfy thee at all times; and be thou ravished always with her love.

²⁰Sapagka't bakit ka malulugod, anak ko, sa ibang babae, at yayakap sa sinapupunan ng di kilala?

²⁰And why wilt thou, my son, be ravished with a strange woman, and embrace the bosom of a stranger?

²¹Sapagka't ang mga lakad ng tao ay nasa harap ng mga mata ng Panginoon, at kaniyang pinapatag ang lahat niyang mga landas.

²¹For the ways of man are before the eyes of the LORD, and he pondereth all his goings.

²²Ang sarili niyang mga kasamaan ay kukuha sa masama. At siya'y matatalian ng mga panali ng kaniyang kasalanan.

²²His own iniquities shall take the wicked himself, and he shall be holden with the cords of his sins.

²³Siya'y mamamatay sa kakulangan ng turo; at sa kadahilanan ng kaniyang pagkaulol ay maliligaw siya.

²³He shall die without instruction; and in the greatness of his folly he shall go astray.