Tagalog 1905

King James Version

Proverbs

6

1Anak ko, kung ikaw ay naging mananagot sa iyong kapuwa, kung iyong ikinamay ang iyong kamay sa di kilala,
1My son, if thou be surety for thy friend, if thou hast stricken thy hand with a stranger,
2Ikaw ay nasilo ng mga salita ng iyong bibig, ikaw ay nahuli ng mga salita ng iyong bibig.
2Thou art snared with the words of thy mouth, thou art taken with the words of thy mouth.
3Gawin mo ito ngayon, anak ko, at lumigtas ka, yamang ikaw ay nahulog sa kamay ng iyong kapuwa: yumaon ka, magpakababa ka, at mangayupapa ka sa iyong kapuwa.
3Do this now, my son, and deliver thyself, when thou art come into the hand of thy friend; go, humble thyself, and make sure thy friend.
4Huwag mong bigyan ng tulog ang iyong mga mata. O magpaidlip man sa iyong mga talukap-mata.
4Give not sleep to thine eyes, nor slumber to thine eyelids.
5Lumigtas ka na parang usa sa kamay ng mangangaso, at parang ibon sa kamay ng mamimitag.
5Deliver thyself as a roe from the hand of the hunter, and as a bird from the hand of the fowler.
6Pumaroon ka sa langgam, ikaw na tamad; masdan mo ang kaniyang mga lakad at magpakapantas ka:
6Go to the ant, thou sluggard; consider her ways, and be wise:
7Na bagaman walang pangulo, tagapamahala, o pinuno,
7Which having no guide, overseer, or ruler,
8Naghahanda ng kaniyang pagkain sa taginit, at pinipisan ang kaniyang pagkain sa pagaani.
8Provideth her meat in the summer, and gathereth her food in the harvest.
9Hanggang kailan matutulog ka, Oh tamad? Kailan ka babangon sa iyong pagkakatulog?
9How long wilt thou sleep, O sluggard? when wilt thou arise out of thy sleep?
10Kaunti pang pagkakatulog, kaunti pang pagkaidlip, kaunti pang paghahalukipkip ng mga kamay upang matulog:
10Yet a little sleep, a little slumber, a little folding of the hands to sleep:
11Sa gayo'y ang iyong karalitaan ay darating na parang magnanakaw, at ang iyong kasalatan na parang lalaking may sandata.
11So shall thy poverty come as one that travelleth, and thy want as an armed man.
12Taong walang kabuluhan, taong masama, ay siya na lumalakad na may masamang bibig;
12A naughty person, a wicked man, walketh with a froward mouth.
13Na kumikindat ng kaniyang mga mata, na nagsasalita ng kaniyang mga paa, na nagsasalita ng kaniyang mga daliri;
13He winketh with his eyes, he speaketh with his feet, he teacheth with his fingers;
14Pagdaraya ay nasa kaniyang puso, siya'y laging kumakatha ng kasamaan; siya'y naghahasik ng pagtatalo.
14Frowardness is in his heart, he deviseth mischief continually; he soweth discord.
15Kaya't darating na bigla ang kaniyang kasakunaan; sa kabiglaanan ay mababasag siya, at walang kagamutan.
15Therefore shall his calamity come suddenly; suddenly shall he be broken without remedy.
16May anim na bagay na ipinagtatanim ng Panginoon; Oo, pito na mga kasuklamsuklam sa kaniya:
16These six things doth the LORD hate: yea, seven are an abomination unto him:
17Mga palalong mata, sinungaling na dila, at mga kamay na nagbububo ng walang salang dugo;
17A proud look, a lying tongue, and hands that shed innocent blood,
18Puso na kumakatha ng mga masamang akala, mga paa na matulin sa pagtakbo sa kasamaan;
18An heart that deviseth wicked imaginations, feet that be swift in running to mischief,
19Sinungaling na saksi na nagsasalita ng kabulaanan, at ang naghahasik ng pagtatalo sa gitna ng magkakapatid.
19A false witness that speaketh lies, and he that soweth discord among brethren.
20Anak ko, ingatan mo ang utos ng iyong ama, at huwag mong kalimutan ang kautusan ng iyong ina:
20My son, keep thy father's commandment, and forsake not the law of thy mother:
21Ikintal mong lagi sa iyong puso, itali mo sa iyong leeg.
21Bind them continually upon thine heart, and tie them about thy neck.
22Pagka ikaw ay lumalakad, papatnubay sa iyo; pagka ikaw ay natutulog, babantay sa iyo; at pagka ikaw ay gumigising, makikipagusap sa iyo.
22When thou goest, it shall lead thee; when thou sleepest, it shall keep thee; and when thou awakest, it shall talk with thee.
23Sapagka't ang utos ay tanglaw; at ang kautusan ay liwanag; at ang mga saway na turo ay daan ng buhay:
23For the commandment is a lamp; and the law is light; and reproofs of instruction are the way of life:
24Upang ingatan ka sa masamang babae, Sa tabil ng dila ng di kilala.
24To keep thee from the evil woman, from the flattery of the tongue of a strange woman.
25Huwag mong pitahin ang kaniyang kagandahan sa iyong puso; at huwag ka mang hulihin niya ng kaniyang mga talukap-mata.
25Lust not after her beauty in thine heart; neither let her take thee with her eyelids.
26Sapagka't dahil sa isang masamang babae ay walang naiiwan sa lalake kundi isang putol na tinapay: at hinuhuli ng mangangalunya ang mahalagang buhay.
26For by means of a whorish woman a man is brought to a piece of bread: and the adultress will hunt for the precious life.
27Makakukuha ba ng apoy ang tao sa kaniyang sinapupunan, at hindi masusunog ang kaniyang mga suot?
27Can a man take fire in his bosom, and his clothes not be burned?
28O makalalakad ba ang sinoman sa mga mainit na baga, at ang kaniyang mga paa ay hindi mapapaso?
28Can one go upon hot coals, and his feet not be burned?
29Gayon ang sumisiping sa asawa ng kaniyang kapuwa; sinomang humipo ay hindi maaaring di parusahan.
29So he that goeth in to his neighbour's wife; whosoever toucheth her shall not be innocent.
30Hindi hinahamak ng mga tao ang magnanakaw kung siya'y nagnanakaw, upang busugin siya pagka siya'y gutom:
30Men do not despise a thief, if he steal to satisfy his soul when he is hungry;
31Nguni't kung siya'y masumpungan, isasauli niyang makapito; kaniyang ibibigay ang lahat na laman ng kaniyang bahay.
31But if he be found, he shall restore sevenfold; he shall give all the substance of his house.
32Siyang nagkakamit ng pangangalunya sa isang babae ay walang bait: ang gumagawa niyaon ay nagpapahamak sa kaniyang sariling kaluluwa.
32But whoso committeth adultery with a woman lacketh understanding: he that doeth it destroyeth his own soul.
33Mga sugat at kasiraang puri ang tatamuhin niya; at ang kaniyang kapintasan ay hindi mapapawi.
33A wound and dishonour shall he get; and his reproach shall not be wiped away.
34Sapagka't ang paninibugho ay pagiinit ng tao; at hindi siya magpapatawad sa kaarawan ng panghihiganti.
34For jealousy is the rage of a man: therefore he will not spare in the day of vengeance.
35Hindi niya pakukundanganan ang anomang tubos; ni magpapahinga man siyang tuwa, bagaman ikaw ay magbigay ng maraming suhol.
35He will not regard any ransom; neither will he rest content, though thou givest many gifts.