¹Sa tabi ng mga ilog ng Babilonia, doo'y nangaupo tayo, oo, nagiyak tayo, nang ating maalaala ang Sion.

¹By the rivers of Babylon, there we sat down, yea, we wept, when we remembered Zion.

²Sa mga punong sauce sa gitna niyaon ating ibinitin ang ating mga alpa.

²We hanged our harps upon the willows in the midst thereof.

³Sapagka't doo'y silang nagsibihag sa atin ay nagsihiling sa atin ng mga awit, at silang magpapahamak sa atin ay nagsihiling sa atin ng kasayahan, na nangagsasabi: Awitin ninyo sa amin ang sa mga awit ng Sion.

³For there they that carried us away captive required of us a song; and they that wasted us required of us mirth, saying, Sing us one of the songs of Zion.

⁴Paanong aawitin namin ang awit sa Panginoon sa ibang lupain?

⁴How shall we sing the LORD's song in a strange land?

⁵Kung kalimutan kita, Oh Jerusalem, kalimutan nawa ng aking kanan ang kaniyang kasanayan.

⁵If I forget thee, O Jerusalem, let my right hand forget her cunning.

⁶Dumikit nawa ang aking dila sa ngalangala ng aking bibig, kung hindi kita alalahanin; kung hindi ko piliin ang Jerusalem ng higit sa aking pinakapangulong kagalakan.

⁶If I do not remember thee, let my tongue cleave to the roof of my mouth; if I prefer not Jerusalem above my chief joy.

⁷Alalahanin mo Oh Panginoon, laban sa mga anak ni Edom ang kaarawan ng Jerusalem; na nagsabi, Sirain, sirain, pati ng patibayan niyaon.

⁷Remember, O LORD, the children of Edom in the day of Jerusalem; who said, Rase it, rase it, even to the foundation thereof.

⁸Oh anak na babae ng Babilonia, na sira; magiging mapalad siya, na gumaganti sa iyo na gaya ng iyong ginawa sa amin.

⁸O daughter of Babylon, who art to be destroyed; happy shall he be, that rewardeth thee as thou hast served us.

⁹Magiging mapalad siya, na kukuha at maghahagis sa iyong mga bata sa malaking bato.

⁹Happy shall he be, that taketh and dasheth thy little ones against the stones.