¹Ako'y dadaing ng aking tinig sa Dios; sa Dios ng aking tinig; at kaniyang didinggin ako.

¹I cried unto God with my voice, even unto God with my voice; and he gave ear unto me.

²Sa kaarawan ng aking kabagabagan ay hinahanap ko ang Panginoon: ang kamay ko'y nakaunat sa gabi, at hindi nangangalay; tumatangging maaliw ang kaluluwa ko.

²In the day of my trouble I sought the Lord: my sore ran in the night, and ceased not: my soul refused to be comforted.

³Naaalaala ko ang Dios, at ako'y nababalisa: ako'y nagdaramdam, at ang diwa ko'y nanglulupaypay. (Selah)

³I remembered God, and was troubled: I complained, and my spirit was overwhelmed. Selah.

⁴Iyong pinupuyat ang mga mata ko: ako'y totoong nababagabag na hindi ako makapagsalita.

⁴Thou holdest mine eyes waking: I am so troubled that I cannot speak.

⁵Aking ginunita ang mga araw ng una, ang mga taon ng dating mga panahon.

⁵I have considered the days of old, the years of ancient times.

⁶Aking inaalaala ang awit ko sa gabi: sumasangguni ako sa aking sariling puso; at ang diwa ko'y masikap na nagsiyasat.

⁶I call to remembrance my song in the night: I commune with mine own heart: and my spirit made diligent search.

⁷Magtatakuwil ba ang Panginoon magpakailan man? At hindi na baga siya lilingap pa?

⁷Will the Lord cast off for ever? and will he be favourable no more?

⁸Ang kaniya bang kagandahang-loob ay lubos na nawala magpakailan man? Natapos na bang walang hanggan ang kaniyang pangako?

⁸Is his mercy clean gone for ever? doth his promise fail for evermore?

⁹Nakalimot na ba ang Dios na magmaawain? Kaniya bang tinakpan ng kagalitan ang kaniyang malumanay na mga kaawaan? (Selah)

⁹Hath God forgotten to be gracious? hath he in anger shut up his tender mercies? Selah.

¹⁰At aking sinabi, Ito ang sakit ko; nguni't aalalahanin ko ang mga taon ng kanan ng Kataastaasan.

¹⁰And I said, This is my infirmity: but I will remember the years of the right hand of the most High.

¹¹Babanggitin ko ang mga gawa ng Panginoon; sapagka't aalalahanin ko ang mga kabagabagan mo ng una.

¹¹I will remember the works of the LORD: surely I will remember thy wonders of old.

¹²Bubulayin ko ang lahat ng iyong gawa, at magmumuni tungkol sa iyong mga gawa.

¹²I will meditate also of all thy work, and talk of thy doings.

¹³Ang iyong daan, Oh Dios, ay nasa santuario: sino ang dakilang dios na gaya ng Dios?

¹³Thy way, O God, is in the sanctuary: who is so great a God as our God?

¹⁴Ikaw ay Dios na gumagawa ng mga kagilagilalas: iyong ipinakilala ang kalakasan mo sa gitna ng mga tao.

¹⁴Thou art the God that doest wonders: thou hast declared thy strength among the people.

¹⁵Iyong tinubos ng kamay mo ang iyong bayan, ang mga anak ng Jacob at ng Jose. (Selah)

¹⁵Thou hast with thine arm redeemed thy people, the sons of Jacob and Joseph. Selah.

¹⁶Nakita ka ng tubig, Oh Dios; nakita ka ng tubig, sila'y nangatakot: ang mga kalaliman din naman ay nanginig.

¹⁶The waters saw thee, O God, the waters saw thee; they were afraid: the depths also were troubled.

¹⁷Ang mga alapaap ay nangaglagpak ng tubig; ang langit ay humugong: ang mga pana mo naman ay nagsihilagpos.

¹⁷The clouds poured out water: the skies sent out a sound: thine arrows also went abroad.

¹⁸Ang tinig ng iyong kulog, ay nasa ipoipo; tinanglawan ng mga kidlat ang sanglibutan: ang lupa ay nayanig at umuga.

¹⁸The voice of thy thunder was in the heaven: the lightnings lightened the world: the earth trembled and shook.

¹⁹Ang daan mo'y nasa dagat, at ang mga landas mo'y nasa malalawak na tubig, at ang bakas mo'y hindi nakilala.

¹⁹Thy way is in the sea, and thy path in the great waters, and thy footsteps are not known.

²⁰Iyong pinapatnubayan ang iyong bayan na parang kawan, sa pamamagitan ng kamay ni Moises at ni Aaron.

²⁰Thou leddest thy people like a flock by the hand of Moses and Aaron.