¹Nang magkagayo'y sumagot si Job, at nagsabi,

¹And Job answereth and saith: —

²Magpahanggang ngayo'y mapanghimagsik ang aking daing: ang bugbog sa akin ay lalong mabigat kaysa aking hibik.

²Also — to-day [is] my complaint bitter, My hand hath been heavy because of my sighing.

³Oh mano nawang maalaman ko kung saan ko masusumpungan siya, upang ako'y dumating hanggang sa kaniyang likmuan!

³O that I had known — and I find Him, I come in unto His seat,

⁴Aking aayusin ang aking usap sa harap niya, at pupunuin ko ang aking bibig ng mga pangangatuwiran.

⁴I arrange before Him the cause, And my mouth fill [with] arguments.

⁵Aking malalaman ang mga salita na kaniyang isasagot sa akin, at matatalastas ko kung ano ang kaniyang sasabihin sa akin.

⁵I know the words He doth answer me, And understand what He saith to me.

⁶Makikipagtalo ba siya sa akin sa kalakhan ng kaniyang kapangyarihan? Hindi; kundi pakikinggan niya ako.

⁶In the abundance of power doth He strive with me? No! surely He putteth [it] in me.

⁷Doo'y makapangangatuwiran sa kaniya ang matuwid; sa gayo'y maliligtas ako magpakailan man sa aking hukom.

⁷There the upright doth reason with Him, And I escape for ever from my judge.

⁸Narito, ako'y nagpapatuloy, nguni't wala siya; at sa dakong likuran, nguni't hindi ko siya mamataan:

⁸Lo, forward I go — and He is not, And backward — and I perceive him not.

⁹Sa kaliwa pagka siya'y gumagawa, nguni't hindi ko mamasdan siya: siya'y nagkukubli sa kanan, na hindi ko makita siya.

⁹[To] the left in His working — and I see not, He is covered [on] the right, and I behold not.

¹⁰Nguni't nalalaman niya ang daang aking nilalakaran; pagka kaniyang nasubok ako ay lalabas akong parang ginto.

¹⁰For He hath known the way with me, He hath tried me — as gold I go forth.

¹¹Ang aking paa ay sumunod na lubos sa kaniyang mga hakbang. Ang kaniyang daan ay aking iningatan, at hindi ako lumiko.

¹¹On His step hath my foot laid hold, His way I have kept, and turn not aside,

¹²Ako'y hindi humiwalay sa utos ng kaniyang mga labi; aking pinagyaman ang mga salita ng kaniyang bibig ng higit kay sa aking kailangang pagkain.

¹²The command of His lips, and I depart not. Above my allotted portion I have laid up The sayings of His mouth.

¹³Nguni't siya'y sa isang akala, at sinong makapagpapabalik sa kaniya? At kung ano ang ninanasa ng kaniyang kaluluwa siya nga niyang ginagawa.

¹³And He [is] in one [mind], And who doth turn Him back? And His soul hath desired — and He doth [it].

¹⁴Sapagka't kaniyang isinasagawa ang itinakda sa akin: at maraming gayong mga bagay ang nasa kaniya.

¹⁴For He doth complete my portion, And many such things [are] with Him.

¹⁵Kaya't ako'y nababagabag sa kaniyang harapan; pagka aking binubulay, ay natatakot ako sa kaniya.

¹⁵Therefore, from His presence I am troubled, I consider, and am afraid of Him.

¹⁶Dahil sa pinapanglupaypay ng Dios ang aking puso, at binagabag ako ng Makapangyarihan sa lahat:

¹⁶And God hath made my heart soft, And the Mighty hath troubled me.

¹⁷Sapagka't hindi ako inihiwalay sa harap ng kadiliman, ni tinakpan man niya ang salimuot na kadiliman sa aking mukha.

¹⁷For I have not been cut off before darkness, And before me He covered thick darkness.