¹Gayon man, Job, isinasamo ko sa iyo na, dinggin mo ang aking pananalita, at pakinggan mo ang lahat ng aking mga salita.

¹And yet, I pray thee, O Job, Hear my speech and [to] all my words give ear.

²Narito, ngayon ay aking ibinuka ang aking bibig; nagsalita ang aking dila sa aking bibig.

²Lo, I pray thee, I have opened my mouth, My tongue hath spoken in the palate.

³Sasaysayin ng aking mga salita ang katuwiran ng aking puso; at ang nalalaman ng aking mga labi ay sasalitaing may pagtatapat.

³Of the uprightness of my heart [are] my sayings, And knowledge have my lips clearly spoken.

⁴Nilalang ako ng Espiritu ng Dios, at ang hinga ng Makapangyarihan sa lahat ay nagbibigay sa akin ng buhay.

⁴The Spirit of God hath made me, And the breath of the Mighty doth quicken me.

⁵Kung ikaw ay makasasagot ay sumagot ka sa akin; ayusin mo ang iyong mga salita sa harap ko, tumayo ka.

⁵If thou art able — answer me, Set in array before me — station thyself.

⁶Narito, ako'y sa Dios na gaya mo: ako ma'y nilalang mula rin sa putik.

⁶Lo, I [am], according to thy word, for God, From the clay I — I also, have been formed.

⁷Narito, hindi ka tatakutin ng aking kakilabutan, ni ang aking kalakhan man ay magiging mabigat sa iyo.

⁷Lo, my terror doth not frighten thee, And my burden on thee is not heavy.

⁸Tunay na ikaw ay nagsalita sa aking pakinig, at aking narinig ang tinig ng iyong mga salita, na nagsasabi,

⁸Surely — thou hast said in mine ears, And the sounds of words I hear:

⁹Ako'y malinis na walang pagsalangsang; ako'y walang sala, ni may kasamaan man sa akin:

⁹`Pure [am] I, without transgression, Innocent [am] I, and I have no iniquity.

¹⁰Narito, siya'y nakasumpong ng kadahilanan laban sa akin, ibinilang niya ako na pinakakaaway:

¹⁰Lo, occasions against me He doth find, He doth reckon me for an enemy to Him,

¹¹Inilagay niya ang aking mga paa sa mga pangawan, kaniyang pinupuna ang lahat na aking landas.

¹¹He doth put in the stocks my feet, He doth watch all my paths.`

¹²Narito, ako'y sasagot sa iyo, dito'y hindi ka ganap; sapagka't ang Dios ay dakila kay sa tao.

¹²Lo, [in] this thou hast not been righteous, I answer thee, that greater is God than man.

¹³Bakit ka nakikilaban sa kaniya? Sapagka't hindi siya nagbibigay alam ng anoman sa kaniyang mga usap.

¹³Wherefore against Him hast thou striven, When [for] all His matters He answereth not?

¹⁴Sapagka't ang Dios ay minsang nagsasalita, Oo, makalawa, bagaman hindi pinakikinggan ng tao.

¹⁴For once doth God speak, and twice, (He doth not behold it.)

¹⁵Sa isang panaginip, sa isang pangitain sa gabi, pagka ang mahimbing na pagkakatulog ay nahuhulog sa mga tao, sa mga pagkakatulog sa higaan;

¹⁵In a dream — a vision of night, In the falling of deep sleep on men, In slumberings on a bed.

¹⁶Kung magkagayo'y ibinubukas niya ang mga pakinig ng mga tao, at itinatatak ang kanilang turo,

¹⁶Then He uncovereth the ear of men, And for their instruction sealeth:

¹⁷Upang ihiwalay ang tao sa kaniyang panukala, at ikubli ang kapalaluan sa tao;

¹⁷To turn aside man [from] doing, And pride from man He concealeth.

¹⁸Kaniyang pinipigil ang kaniyang kaluluwa sa pagbulusok sa hukay, at ang kaniyang buhay sa pagkamatay sa pamamagitan ng tabak.

¹⁸He keepeth back his soul from corruption, And his life from passing away by a dart.

¹⁹Siya nama'y pinarurusahan ng sakit sa kaniyang higaan, at ng palaging antak sa kaniyang mga buto:

¹⁹And he hath been reproved With pain on his bed, And the strife of his bones [is] enduring.

²⁰Na anopa't kinayayamutan ng kaniyang buhay ang tinapay, at ng kaniyang kaluluwa ang pagkaing pinakamasarap,

²⁰And his life hath nauseated bread, And his soul desirable food.

²¹Ang kaniyang laman ay natutunaw, na hindi makita; at ang kaniyang mga buto na hindi nakita ay nangalilitaw.

²¹His flesh is consumed from being seen, And high are his bones, they were not seen!

²²Oo, ang kaniyang kaluluwa ay nalalapit sa hukay, at ang kaniyang buhay sa mga mangwawasak.

²²And draw near to the pit doth his soul, And his life to those causing death.

²³Kung doroong kasama niya ang isang anghel, isang tagapagpaaninaw, na isa sa gitna ng isang libo, upang ipakilala sa tao kung ano ang matuwid sa kaniya;

²³If there is by him a messenger, An interpreter — one of a thousand, To declare for man his uprightness:

²⁴Kung magkagayo'y binibiyayaan niya siya at nagsasabi, Iligtas mo siya sa pagbaba sa hukay, ako'y nakasumpong ng katubusan.

²⁴Then He doth favour him and saith, `Ransom him from going down to the pit, I have found an atonement.`

²⁵Ang kaniyang laman ay magiging sariwa kay sa laman ng isang bata; siya'y bumabalik sa mga kaarawan ng kaniyang kabataan:

²⁵Fresher [is] his flesh than a child`s, He returneth to the days of his youth.

²⁶Siya'y dumadalangin sa Dios, at nililingap niya siya: na anopa't kaniyang nakikita ang kaniyang mukha na may kagalakan: at kaniyang isinasa tao ang kaniyang katuwiran.

²⁶He maketh supplication unto God, And He accepteth him. And he seeth His face with shouting, And He returneth to man His righteousness.

²⁷Siya'y umaawit sa harap ng mga tao, at nagsasabi, Ako'y nagkasala, at sumira ng matuwid, at hindi ko napakinabangan:

²⁷He looketh on men, and saith, `I sinned, And uprightness I have perverted, And it hath not been profitable to me.

²⁸Kaniyang tinubos ang aking kaluluwa sa pagyao sa hukay, at ang aking buhay ay makakakita ng liwanag.

²⁸He hath ransomed my soul From going over into the pit, And my life on the light looketh.`

²⁹Narito, ang lahat ng mga bagay na ito ay gawa ng Dios, makalawa, oo, makaitlo sa tao,

²⁹Lo, all these doth God work, Twice — thrice with man,

³⁰Upang ibalik ang kaniyang kaluluwa mula sa hukay, upang siya'y maliwanagan ng liwanag ng buhay.

³⁰To bring back his soul from the pit, To be enlightened with the light of the living.

³¹Pansinin mong mabuti, Oh Job, dinggin mo ako: tumahimik ka, at ako'y magsasalita.

³¹Attend, O Job, hearken to me, Keep silent, and I — I do speak.

³²Kung ikaw ay may anomang bagay na sasabihin, sagutin mo ako: ikaw ay magsalita, sapagka't ibig kong ariin kang ganap.

³²If there are words — answer me, Speak, for I have a desire to justify thee.

³³Kung hindi, dinggin mo ako: tumahimik ka, at tuturuan kita ng karunungan.

³³If there are not — hearken thou to me, Keep silent, and I teach thee wisdom.