¹Oo, dahil din dito'y nanginginig ang aking puso, at napapabago sa kaniyang kinaroroonang dako.

¹Also, at this my heart trembleth, And it moveth from its place.

²Dinggin ninyo oh dinggin ang hiyaw ng kaniyang tinig, at ang sigaw na lumalabas sa kaniyang bibig.

²Hearken diligently to the trembling of His voice, Yea, the sound from His mouth goeth forth.

³Kaniyang ipinadadala sa silong ng buong langit, at ang kidlat niya'y sa mga wakas ng lupa.

³Under the whole heavens He directeth it, And its light [is] over the skirts of the earth.

⁴Sumunod nito'y isang hugong na dumadagundong; siya'y kumukulog ng hugong ng kaniyang karilagan: at hindi tumitigil doon kung naririnig ang kaniyang tinig.

⁴After it roar doth a voice — He thundereth with the voice of His excellency, And He doth not hold them back, When His voice is heard.

⁵Ang Dios ay kumukulog na kagilagilalas ng kaniyang tinig; dakilang mga bagay ang ginawa niya, na hindi natin matalastas.

⁵God thundereth with His voice wonderfully, Doing great things and we know not.

⁶Sapagka't sinabi niya sa nieve, Lumagpak ka sa lupa; gayon din sa ambon, at sa bugso ng kaniyang malakas na ulan,

⁶For to snow He saith, `Be [on] the earth.` And the small rain and great rain of His power.

⁷Tinatatakan niya ang kamay ng bawa't tao: upang maalaman ng lahat ng mga tao na kaniyang nilalang.

⁷Into the hand of every man he sealeth, For the knowledge by all men of His work.

⁸Kung gayo'y nagsisipasok ang mga hayop sa mga lungga, at namamalagi sa kanilang mga tahanan.

⁸And enter doth the beast into covert, And in its habitations it doth continue.

⁹Mula sa timog nanggagaling ang bagyo: at ang ginaw ay mula sa hilagaan.

⁹From the inner chamber cometh a hurricane, And from scatterings winds — cold,

¹⁰Sa pamamagitan ng hinga ng Dios ay nayayari ang hielo: at ang kaluwangan ng tubig ay naiipit.

¹⁰From the breath of God is frost given, And the breadth of waters is straitened,

¹¹Oo, kaniyang nilalagyan ang masinsing ulap ng halomigmig; kaniyang pinangangalat ang alapaap ng kaniyang kidlat:

¹¹Yea, by filling He doth press out a cloud, Scatter a cloud doth His light.

¹²At pumipihit sa palibot sa pamamagitan ng kaniyang patnubay, upang kanilang gawin ang anomang iutos niya sa kanila, sa ibabaw ng balat ng sanglibutang natatahanan:

¹²And it is turning itself round by His counsels, For their doing all He commandeth them, On the face of the habitable earth.

¹³Maging sa saway, o maging sa kaniyang lupain, o maging sa kaawaan ay pinalilitaw niya.

¹³Whether for a rod, or for His land, Or for kindness — He doth cause it to come.

¹⁴Dinggin mo ito, Oh Job: Tumigil ka, at bulayin ang kagilagilalas na mga gawa ng Dios.

¹⁴Hear this, O Job, Stand and consider the wonders of God.

¹⁵Nalalaman mo ba kung paanong pinararatangan sila ng Dios, at pinasisilang ang kidlat ng kaniyang alapaap?

¹⁵Dost thou know when God doth place them, And caused to shine the light of His cloud?

¹⁶Nalalaman mo ba ang mga pagtitimbang ng mga alapaap, ang kagilagilalas na mga gawa niya na sakdal sa kaalaman?

¹⁶Dost thou know the balancings of a cloud? The wonders of the Perfect in knowledge?

¹⁷Paanong umiinit ang inyong mga suot, pagka tumatahimik ang lupa sa pamamagitan ng hanging timugan?

¹⁷How thy garments [are] warm, In the quieting of the earth from the south?

¹⁸Mailalatag mo ba na kasama niya ang langit, na matibay na gaya ng isang salaming binubo?

¹⁸Thou hast made an expanse with Him For the clouds — strong as a hard mirror!

¹⁹Ituro mo sa amin kung anong aming sasabihin sa kaniya; sapagka't hindi namin maayos ang aming pananalita dahil sa kadiliman.

¹⁹Let us know what we say to Him, We set not in array because of darkness.

²⁰Sasaysayin ba sa kaniya na ako'y magsasalita? O iisipin ba ng isang tao na siya'y sasakmalin.

²⁰Is it declared to Him that I speak? If a man hath spoken, surely he is swallowed up.

²¹At ngayo'y hindi nakikita ng mga tao ang makinang na liwanag na nasa mga langit: nguni't ang hangin ay dumadaan, at pinapalis ang mga yaon.

²¹And now, they have not seen the light, Bright it [is] in the clouds, And the wind hath passed by and cleanseth them.

²²Karilagang ginto ay nagmumula sa hilagaan; may taglay ang Dios na kakilakilabot na karilagan.

²²From the golden north it cometh, Beside God [is] fearful honour.

²³Tungkol sa Makapangyarihan sa lahat, hindi natin mauunawa; siya'y marilag sa kapangyarihan; at sa kahatulan at saganang kaganapan siya'y hindi pipighati.

²³The Mighty! we have not found Him out, High in power and judgment, He doth not answer! And abundant in righteousness,

²⁴Kinatatakutan nga siya ng mga tao: hindi niya binibigyang pitagan ang sinomang pantas sa puso.

²⁴Therefore do men fear Him, He seeth not any of the wise of heart.