Tagalog 1905

Young`s Literal Translation

Job

41

1Mahuhuli mo ba ang buwaya ng isang bingwit? O mailalabas mo ba ang kaniyang dila ng isang panali?
1Dost thou draw leviathan with an angle? And with a rope thou lettest down — his tongue?
2Makapaglalagay ka ba ng tali sa kaniyang ilong? O makabubutas sa kaniyang panga ng isang taga ng bingwit?
2Dost thou put a reed in his nose? And with a thorn pierce his jaw?
3Mamamanhik ba siya ng marami sa iyo? O magsasalita ba siya ng mga malumanay na salita sa iyo?
3Doth he multiply unto thee supplications? Doth he speak unto thee tender things?
4Makikipagtipan ba siya sa iyo, upang ariin mo siyang alipin magpakailan man?
4Doth he make a covenant with thee? Dost thou take him for a servant age-during?
5Makikipaglaro ka ba sa kaniya na gaya sa isang ibon? O iyong tatalian ba siya para sa iyong mga dalaga?
5Dost thou play with him as a bird? And dost thou bind him for thy damsels?
6Makakalakal ba siya ng mga pulutong ng mangingisda? Mababahagi ba siya nila sa mga mangangalakal?
6(Feast upon him do companions, They divide him among the merchants!)
7Mahihiwa mo ba ang kaniyang balat ng sundang na bakal, o ang kaniyang ulo ng panaksak ng isda?
7Dost thou fill with barbed irons his skin? And with fish-spears his head?
8Ipatong mo ang iyong kamay sa kaniya; alalahanin mo ang pagbabaka at huwag mo nang gawin.
8Place on him thy hand, Remember the battle — do not add!
9Narito, ang pagasa riyan ay walang kabuluhan: hindi ba malulugmok ang sinoman makita lamang yaon?
9Lo, the hope of him is found a liar, Also at his appearance is not one cast down?
10Walang malakas na makapangahas kumilos niyaon: sino ngang makatatayo sa harap ko?
10None so fierce that he doth awake him, And who [is] he before Me stationeth himself?
11Sinong naunang nagbigay sa akin upang aking bayaran siya? Anomang nasa silong ng buong langit ay akin.
11Who hath brought before Me and I repay? Under the whole heavens it [is] mine.
12Hindi ako tatahimik tungkol sa kaniyang mga sangkap ng katawan, ni sa kaniya mang dakilang kapangyarihan, ni sa kaniya mang mainam na hugis.
12I do not keep silent concerning his parts, And the matter of might, And the grace of his arrangement.
13Sinong makapaglilitaw na karayagan ng kaniyang mga damit? Sinong makalalapit sa kaniyang magkasaping pangil?
13Who hath uncovered the face of his clothing? Within his double bridle who doth enter?
14Sinong makapagbubukas ng mga pinto ng kaniyang mukha? Sa palibot ng kaniyang ngipin ay kakilabutan.
14The doors of his face who hath opened? Round about his teeth [are] terrible.
15Ang kaniyang mga matibay na palikpik ay kaniyang kapalaluan, nangagkakadikit na maigi na gaya sa isang tatak na mahigpit.
15A pride — strong ones of shields, Shut up — a close seal.
16Nagkakadikit sa isa't isa, na ang hangin ay hindi makaraan sa pagitan sa mga yaon.
16One unto another they draw nigh, And air doth not enter between them.
17Sila'y nagkakasugpongan sa isa't isa; Nagkakalakip na magkasama, na hindi maihihiwalay.
17One unto another they adhere, They stick together and are not separated.
18Ang kanilang mga bahin ay kumikislap ng apoy, at ang kanilang mga mata ay gaya ng mga bukang liwayway kung umaga.
18His sneezings cause light to shine, And his eyes [are] as the eyelids of the dawn.
19Mula sa kaniyang bibig ay lumalabas ang nagliliyab na sulo, at mga alipatong apoy ay nagsisilabas.
19Out of his mouth do flames go, sparks of fire escape.
20Mula sa kaniyang mga butas ng ilong ay lumalabas ang usok, na gaya ng isang kumukulong talyasi at nagniningas na mga talahib.
20Out of his nostrils goeth forth smoke, As a blown pot and reeds.
21Ang kaniyang hinga ay nagpapaningas ng mga baga, at isang alab ay lumalabas sa kaniyang bibig.
21His breath setteth coals on fire, And a flame from his mouth goeth forth.
22Sa kaniyang leeg ay tumitira ang kalakasan, at ang kakilabutan ay sumasayaw sa harap niya.
22In his neck lodge doth strength, And before him doth grief exult.
23Ang mga kaliskis ng kaniyang laman ay nangagkakadikitan; nangagtutumibay sa kaniya; hindi magagalaw.
23The flakes of his flesh have adhered — Firm upon him — it is not moved.
24Ang kaniyang puso ay matatag na gaya ng isang bato; Oo, matatag na gaya ng batong pangibaba ng gilingan.
24His heart [is] firm as a stone, Yea, firm as the lower piece.
25Pagka siya'y tumitindig ay natatakot ang makapangyarihan: dahil sa pagkagulat ay nangalilito sila.
25From his rising are the mighty afraid, From breakings they keep themselves free.
26Kung siya'y tagain ninoman ng tabak ay hindi tumatalab; ni ng sibat man, ng pana, ni ng matalas na tulis man.
26The sword of his overtaker standeth not, Spear — dart — and lance.
27Kaniyang ipinalalagay ang bakal na parang dayami, at ang tanso na parang lapok na kahoy.
27He reckoneth iron as straw, brass as rotten wood.
28Hindi niya mapatakas ng palaso: ang mga batong panghilagpos ay nagiging sa kaniya'y parang pinagputulan ng trigo.
28The son of the bow doth not cause him to flee, Turned by him into stubble are stones of the sling.
29Ang mga panakbat ay nangapapalagay na parang pinagputulan ng trigo: kaniyang tinatawanan ang galaw ng sibat.
29As stubble have darts been reckoned, And he laugheth at the shaking of a javelin.
30Ang kaniyang mga sangkap sa ibaba ay gaya ng mga matulis na bibinga: lumalaganap na tila saksak sa banlik.
30Under him [are] sharp points of clay, He spreadeth gold on the mire.
31Kaniyang pinagpapakuluan ang kalaliman na parang palyok: kaniyang ginagawa ang dagat na parang pamahid.
31He causeth to boil as a pot the deep, The sea he maketh as a pot of ointment.
32Kaniyang pinasisilang ang landas sa likuran niya; aakalain ng sinoman na mauban ang kalaliman.
32After him he causeth a path to shine, One thinketh the deep to be hoary.
33Sa ibabaw ng lupa ay walang gaya niya, na likhang walang takot.
33There is not on the earth his like, That is made without terror.
34Kaniyang minamasdan ang bawa't mataas na bagay: siya'y hari sa lahat ng mga anak na palalo.
34Every high thing he doth see, He [is] king over all sons of pride.