¹Maigi ang dukha na lumalakad sa kaniyang pagtatapat kay sa suwail sa kaniyang mga labi at mangmang.

¹Better [is] the poor walking in his integrity, Than the perverse [in] his lips, who [is] a fool.

²Gayon din ang kaluluwa na walang kaalaman ay hindi mabuti; at siyang nagmamadali ng kaniyang mga paa ay nagkakasala.

²Also, without knowledge the soul [is] not good, And the hasty in feet is sinning.

³Ang kamangmangan ng tao ay sumisira ng kaniyang lakad; at ang kaniyang puso ay nagagalit laban sa Panginoon.

³The folly of man perverteth his way, And against Jehovah is his heart wroth.

⁴Ang kayamanan ay nagdadagdag ng maraming kaibigan: nguni't ang dukha ay hiwalay sa kaniyang kaibigan.

⁴Wealth addeth many friends, And the poor from his neighbour is separated.

⁵Ang sinungaling na saksi ay walang pagsalang parurusahan; at ang nagsasalita ng mga kasinungalingan ay hindi makatatahan.

⁵A false witness is not acquitted, Whoso breatheth out lies is not delivered.

⁶Marami ang mamamanhik ng lingap sa magandang-loob: at bawa't tao ay kaibigan ng nagbibigay ng mga kaloob.

⁶Many entreat the face of the noble, And all have made friendship to a man of gifts.

⁷Ipinagtatanim siya ng lahat ng kapatid ng dukha: gaano pa nga kaya ang ilalayo sa kaniya ng kaniyang mga kaibigan! Kaniyang hinahabol sila ng mga salita, nguni't wala na sila.

⁷All the brethren of the poor have hated him, Surely also his friends have been far from him, He is pursuing words — they are not!

⁸Siyang nagiimpok ng karunungan ay umiibig sa kaniyang sariling kaluluwa: siyang nagiingat ng pagunawa ay makakasumpong ng mabuti.

⁸Whoso is getting heart is loving his soul, He is keeping understanding to find good.

⁹Ang sinungaling na saksi ay walang pagsalang parurusahan; at ang nagbabadya ng mga kasinungalingan ay mamamatay.

⁹A false witness is not acquitted, And whoso breatheth out lies perisheth.

¹⁰Maayos na pamumuhay ay hindi magaling sa mangmang; lalo na sa alipin na magpuno sa mga pangulo.

¹⁰Luxury is not comely for a fool, Much less for a servant to rule among princes.

¹¹Ang bait ng tao ay nagpapakupad sa galit. At kaniyang kaluwalhatian na paraanin ang pagsalangsang.

¹¹The wisdom of a man hath deferred his anger, And his glory [is] to pass over transgression.

¹²Ang poot ng hari ay parang ungal ng leon; nguni't ang kaniyang lingap ay parang hamog sa damo.

¹²The wrath of a king [is] a growl as of a young lion, And as dew on the herb his good-will.

¹³Ang mangmang na anak ay kapanglawan ng kaniyang ama: at ang mga pakikipagtalo ng asawa ay walang likat na tulo.

¹³A calamity to his father [is] a foolish son, And the contentions of a wife [are] a continual dropping.

¹⁴Bahay at mga kayamanan ay minamana sa mga magulang: nguni't ang mabait na asawa ay galing sa Panginoon.

¹⁴House and wealth [are] the inheritance of fathers, And from Jehovah [is] an understanding wife.

¹⁵Katamaran ay nagbabaon sa mahimbing na pagkakatulog; at ang tamad na kaluluwa ay magugutom.

¹⁵Sloth causeth deep sleep to fall, And an indolent soul doth hunger.

¹⁶Ang nagiingat ng utos ay nagiingat ng kaniyang kaluluwa: nguni't ang walang babala sa kaniyang mga lakad ay mamamatay.

¹⁶Whoso is keeping the command is keeping his soul, Whoso is despising His ways dieth.

¹⁷Ang naaawa sa dukha ay nagpapautang sa Panginoon, at ang kaniyang mabuting gawa ay babayaran sa kaniya uli.

¹⁷Whoso is lending [to] Jehovah is favouring the poor, And his deed He repayeth to him.

¹⁸Parusahan mo ang iyong anak, dangang may pagasa; at huwag mong ilagak ang iyong puso sa kaniyang ikapapahamak.

¹⁸Chastise thy son, for there is hope, And to put him to death lift not up thy soul.

¹⁹Ang taong may malaking poot ay magtataglay ng parusa: sapagka't kung iyong iligtas iyong marapat na gawin uli.

¹⁹A man of great wrath is bearing punishment, For, if thou dost deliver, yet again thou dost add.

²⁰Makinig ka ng payo, at tumanggap ka ng turo, upang ikaw ay maging pantas sa iyong huling wakas.

²⁰Hear counsel and receive instruction, So that thou art wise in thy latter end.

²¹May maraming katha sa puso ng tao; nguni't ang payo ng Panginoon, ay siyang tatayo.

²¹Many [are] the purposes in a man`s heart, And the counsel of Jehovah it standeth.

²²Yaong nakagagawa sa isang tao upang siya'y maging kanaisnais ay ang kaniyang kagandahang-loob: at ang isang dukha ay maigi kay sa isang sinungaling.

²²The desirableness of a man [is] his kindness, And better [is] the poor than a liar.

²³Ang pagkatakot sa Panginoon ay patungo sa kabuhayan; at ang nagtatangkilik noon ay tatahang may kasiyahan: hindi siya dadalawin ng kasamaan.

²³The fear of Jehovah [is] to life, And satisfied he remaineth — he is not charged with evil.

²⁴Idinadampot ng tamad ang kaniyang kamay sa pinggan, at hindi na magsusubo pa sa kaniyang bibig uli.

²⁴The slothful hath hidden his hand in a dish, Even unto his mouth he bringeth it not back.

²⁵Iyong saktan ang manglilibak, at ang musmos ay magaaral ng kabaitan: at iyong sawayin ang naguunawa, at siya'y makakaunawa ng kaalaman.

²⁵A scorner smite, and the simple acts prudently, And give reproof to the intelligent, He understandeth knowledge.

²⁶Ang sumasamsam sa kaniyang ama, at nagpapalayas sa kaniyang ina, ay anak na nakakahiya at nagdadala ng kakutyaan.

²⁶Whoso is spoiling a father causeth a mother to flee, A son causing shame, and bringing confusion.

²⁷Magtigil ka, anak ko, sa pakikinig ng aral na nagliligaw lamang mula sa mga salita ng kaalaman.

²⁷Cease, my son, to hear instruction — To err from sayings of knowledge.

²⁸Ang walang kabuluhang saksi ay lumilibak sa kahatulan: at ang bibig ng masama ay lumalamon ng kasamaan.

²⁸A worthless witness scorneth judgment, And the mouth of the wicked swalloweth iniquity.

²⁹Ang mga kahatulan ay nahahanda sa mga manglilibak, at ang mga hampas ay sa mga likod ng mga mangmang.

²⁹Judgments have been prepared for scorners, And stripes for the back of fools!