¹Ang alak ay manunuya, ang matapang na alak ay manggugulo; at sinomang napaliligaw sa kaniya ay hindi pantas.

¹Wine [is] a scorner — strong drink [is] noisy, And any going astray in it is not wise.

²Ang kakilabutan ng hari ay parang ungal ng leon: ang namumungkahi sa kaniya sa galit ay nagkakasala laban sa kaniyang sariling buhay.

²The fear of a king [is] a growl as of a young lion, He who is causing him to be wroth is wronging his soul.

³Karangalan sa tao ang magingat sa pakikipagkaalit: nguni't bawa't mangmang ay magiging palaaway.

³An honour to a man is cessation from strife, And every fool intermeddleth.

⁴Ang tamad ay hindi magaararo dahil sa tagginaw; kaya't siya'y magpapalimos sa pagaani, at wala anoman.

⁴Because of winter the slothful plougheth not, He asketh in harvest, and there is nothing.

⁵Payo sa puso ng tao ay parang malalim na tubig; nguni't iibigin ng taong naguunawa.

⁵Counsel in the heart of a man [is] deep water, And a man of understanding draweth it up.

⁶Maraming tao ay magtatanyag bawa't isa ng kaniyang sariling kagandahang-loob: nguni't sinong makakasumpong sa taong tapat?

⁶A multitude of men proclaim each his kindness, And a man of stedfastness who doth find?

⁷Ang ganap na tao na lumalakad sa kaniyang pagtatapat, mapapalad ang kaniyang mga anak na susunod sa kaniya.

⁷The righteous is walking habitually in his integrity, O the happiness of his sons after him!

⁸Ang hari na nauupo sa luklukan ng kahatulan pinananabog ng kaniyang mga mata ang lahat na kasamaan.

⁸A king sitting on a throne of judgment, Is scattering with his eyes all evil,

⁹Sinong makapagsasabi, nilinis ko ang aking puso, ako'y dalisay sa aking kasalanan?

⁹Who saith, `I have purified my heart, I have been cleansed from my sin?`

¹⁰Mga iba't ibang panimbang, at mga iba't ibang takalan, kapuwa mga karumaldumal sa Panginoon.

¹⁰A stone and a stone, an ephah and an ephah, Even both of them [are] an abomination to Jehovah.

¹¹Ang bata man ay nagpapakilala sa kaniyang mga gawa, kung ang kaniyang gawa ay magiging malinis, at kung magiging matuwid.

¹¹Even by his actions a youth maketh himself known, Whether his work be pure or upright.

¹²Ang nakikinig na tainga, at ang nakakakitang mata, kapuwa ginawa ng Panginoon.

¹²A hearing ear, and a seeing eye, Jehovah hath made even both of them.

¹³Huwag mong ibigin ang pagtulog, baka ka madukha; idilat mo ang iyong mga mata, at mabubusog ka ng tinapay.

¹³Love not sleep, lest thou become poor, Open thine eyes — be satisfied [with] bread.

¹⁴Walang halaga, walang halaga, sabi ng mamimili: nguni't pagka nakalayo siya, naghahambog nga.

¹⁴`Bad, bad,` saith the buyer, And going his way then he boasteth himself.

¹⁵May ginto, at saganang mga rubi: nguni't ang mga labi ng kaalaman ay mahalagang hiyas.

¹⁵Substance, gold, and a multitude of rubies, Yea, a precious vessel, [are] lips of knowledge.

¹⁶Kunin mo ang kaniyang suot na nananagot sa di kilala; at tanggapan mo ng sanla ang nananagot sa mga di kilala.

¹⁶Take his garment when a stranger hath been surety, And for strangers pledge it.

¹⁷Tinapay ng kasinungalingan ay matamis sa tao: nguni't pagkatapos ay mabubusog ang kaniyang bibig ng batong lapok.

¹⁷Sweet to a man [is] the bread of falsehood, And afterwards is his mouth filled [with] gravel.

¹⁸Bawa't panukala ay natatatag sa pamamagitan ng payo: at sa pamamagitan ng pantas na pamamatnubay ay makikipagdigma ka.

¹⁸Purposes by counsel thou dost establish, And with plans make thou war.

¹⁹Ang yumayaong mapaghatid-dumapit ay naghahayag ng mga lihim: kaya't huwag kang makisalamuha sa kaniya na nagbubukang maluwang ng kaniyang mga labi.

¹⁹A revealer of secret counsels is the busybody, And for a deceiver [with] his lips make not thyself surety.

²⁰Siyang sumusumpa sa kaniyang ama o sa kaniyang ina, ang kaniyang ilawan ay papatayin sa salimuot na kadiliman.

²⁰Whoso is vilifying his father and his mother, Extinguished is his lamp in blackness of darkness.

²¹Ang mana ay matatamong madali sa pasimula; nguni't ang wakas niyao'y hindi pagpapalain.

²¹An inheritance gotten wrongly at first, Even its latter end is not blessed.

²²Huwag mong sabihin, ako'y gaganti ng kasamaan: maghintay ka sa Panginoon, at kaniyang ililigtas ka.

²²Do not say, `I recompense evil,` Wait for Jehovah, and He delivereth thee.

²³Mga iba't ibang panimbang ay karumaldumal sa Panginoon; at ang sinungaling na timbangan ay hindi mabuti.

²³An abomination to Jehovah [are] a stone and a stone, And balances of deceit [are] not good.

²⁴Ang mga lakad ng tao ay sa Panginoon; paano ngang mauunawa ng tao ang kaniyang lakad?

²⁴From Jehovah [are] the steps of a man, And man — how understandeth he his way?

²⁵Silo nga sa tao ang magsabi ng walang pakundangan, banal nga, at magsiyasat pagkatapos ng mga panata.

²⁵A snare to a man [is] he hath swallowed a holy thing, And after vows to make inquiry.

²⁶Ang pantas na hari ay nagpapapanabog ng masama. At dinadala sa kanila ang gulong na panggiik.

²⁶A wise king is scattering the wicked, And turneth back on them the wheel.

²⁷Ang diwa ng tao ay ilawan ng Panginoon, na sumisiyasat ng mga pinakaloob na bahagi ng tiyan.

²⁷The breath of man [is] a lamp of Jehovah, Searching all the inner parts of the heart.

²⁸Kagandahang-loob at katotohanan ay nagpapalagi sa hari: at ang kaniyang luklukan ay inaalalayan ng kagandahang-loob.

²⁸Kindness and truth keep a king, And he hath supported by kindness his throne.

²⁹Ang kaluwalhatian ng mga binata ay ang kanilang kalakasan: at ang kagandahan ng matanda ay ang ulong may uban.

²⁹The beauty of young men is their strength, And the honour of old men is grey hairs.

³⁰Ang mga latay na sumasakit ay lumilinis ng kasamaan: at ang mga hampas ay dinaramdam sa mga pinakaloob na bahagi ng tiyan.

³⁰The bandages of a wound thou removest with the evil, Also the plagues of the inner parts of the heart!