¹Itinayo ng karunungan ang kaniyang bahay, kaniyang tinabas ang kaniyang pitong haligi:

¹Wisdom hath builded her house, She hath hewn out her pillars — seven.

²Pinatay niya ang kaniyang mga hayop: hinaluan niya ang kaniyang alak; kaniya namang ginayakan ang kaniyang dulang.

²She hath slaughtered her slaughter, She hath mingled her wine, Yea, she hath arranged her table.

³Kaniya namang sinugo ang kaniyang mga alilang babae; siya'y sumisigaw sa mga pinakapantas na dako sa bayan:

³She hath sent forth her damsels, She crieth on the tops of the high places of the city:

⁴Kung sinoma'y musmos, pumasok dito: tungkol sa kaniya na mapurol sa pagunawa, sinasabi niya sa kaniya:

⁴`Who [is] simple? let him turn aside hither.` Whoso lacketh heart: she hath said to him,

⁵Kayo'y magsiparito, magsikain kayo ng aking tinapay, at magsiinom kayo ng alak na aking hinaluan.

⁵`Come, eat of my bread, And drink of the wine I have mingled.

⁶Iwan ninyo, ninyong mga musmos at kayo'y mabuhay; at kayo'y magsilakad sa daan ng kaunawaan.

⁶Forsake ye, the simple, and live, And be happy in the way of understanding.

⁷Siyang sumasaway sa manglilibak ay nagtataglay ng kahihiyan sa kaniyang sarili: at siyang sumasaway sa masama ay nagtataglay ng pula sa kaniyang sarili.

⁷The instructor of a scorner Is receiving for it — shame, And a reprover of the wicked — his blemish.

⁸Huwag mong sawayin ang manglilibak, baka ipagtanim ka niya: sawayin mo ang pantas, at kaniyang iibigin ka.

⁸Reprove not a scorner, lest he hate thee, Give reproof to the wise, and he loveth thee.

⁹Turuan mo ang pantas, at siya'y magiging lalong pantas pa: iyong turuan ang matuwid, at siya'y lalago sa pagkatuto.

⁹Give to the wise, and he is wiser still, Make known to the righteous, And he increaseth learning.

¹⁰Ang pagkatakot sa Panginoon ay pasimula ng karunungan: at ang pagkakilala sa Banal ay kaunawaan.

¹⁰The commencement of wisdom [is] the fear of Jehovah, And a knowledge of the Holy Ones [is] understanding.

¹¹Sapagka't sa pamamagitan ko ay dadami ang iyong mga kaarawan, at ang mga taon ng iyong buhay ay magsisidami.

¹¹For by me do thy days multiply, And added to thee are years of life.

¹²Kung ikaw ay pantas, ikaw ay pantas sa ganang iyong sarili: at kung ikaw ay manglilibak, ikaw na magisa ang magpapasan.

¹²If thou hast been wise, thou hast been wise for thyself, And thou hast scorned — thyself bearest [it].

¹³Ang hangal na babae ay madaldal; siya'y musmos at walang nalalaman.

¹³A foolish woman [is] noisy, Simple, and hath not known what.

¹⁴At siya'y nauupo sa pintuan ng kaniyang bahay, sa isang upuan sa mga mataas na dako sa bayan,

¹⁴And she hath sat at the opening of her house, On a throne — the high places of the city,

¹⁵Upang tawagin ang nangagdadaan, na nagsisiyaong matuwid ng kanilang mga lakad:

¹⁵To call to those passing by the way, Who are going straight [on] their paths.

¹⁶Sinomang musmos ay pumasok dito: at tungkol sa kaniya na mapurol sa pagunawa, sinasabi niya sa kaniya:

¹⁶`Who [is] simple? let him turn aside hither.` And whoso lacketh heart — she said to him,

¹⁷Ang mga nakaw na tubig ay matamis, at ang tinapay na kinakain sa lihim ay masarap.

¹⁷`Stolen waters are sweet, And hidden bread is pleasant.`

¹⁸Nguni't hindi niya nalalaman na ang patay ay nandoon; na ang mga panauhin niya ay nangasa mga kalaliman ng Sheol.

¹⁸And he hath not known that Rephaim [are] there, In deep places of Sheol her invited ones!