¹Oh Dios, huwag kang tumahimik: huwag kang mapayapa, at tumiwasay, Oh Dios.

¹A Song, — A Psalm of Asaph. O God, let there be no silence to Thee, Be not silent, nor be quiet, O God.

²Sapagka't narito, ang mga kaaway mo'y nanggugulo: at silang nangagtatanim sa iyo ay nangagtaas ng ulo.

²For, lo, Thine enemies do roar, And those hating Thee have lifted up the head,

³Sila'y nagsisitanggap ng payong may katusuhan laban sa iyong bayan, at nangagsanggunian laban sa iyong nangakakubli.

³Against Thy people they take crafty counsel, And consult against Thy hidden ones.

⁴Kanilang sinabi, Kayo'y parito, at atin silang ihiwalay sa pagkabansa; upang ang pangalan ng Israel ay huwag nang maalaala pa.

⁴They have said, `Come, And we cut them off from [being] a nation, And the name of Israel is not remembered any more.`

⁵Sapagka't sila'y nangagsangguniang magkakasama na may isang pagkakaayon; laban sa iyo ay nangagtitipanan:

⁵For they consulted in heart together, Against Thee a covenant they make,

⁶Ang mga tolda ng Edom at ng mga Ismaelita; ang Moab at ang mga Agareno;

⁶Tents of Edom, and Ishmaelites, Moab, and the Hagarenes,

⁷Ang Gebal, at ang Ammon, at ang Amalec; ang Filisteo na kasama ng mga taga Tiro:

⁷Gebal, and Ammon, and Amalek, Philistia with inhabitants of Tyre,

⁸Pati ng Asiria ay nalalakip sa kanila; kanilang tinulungan ang mga anak ni Lot.

⁸Asshur also is joined with them, They have been an arm to sons of Lot. Selah.

⁹Gumawa ka sa kanila ng gaya sa Madianita; gaya kay Sisara, gaya kay Jabin, sa ilog ng Cison:

⁹Do to them as [to] Midian, As [to] Sisera, as [to] Jabin, at the stream Kishon.

¹⁰Na nangamatay sa Endor; sila'y naging parang dumi sa lupa.

¹⁰They were destroyed at Endor, They were dung for the ground!

¹¹Gawin mo ang kanilang mga maginoo na gaya ni Oreb at ni Zeeb; Oo, lahat nilang mga pangulo ay gaya ni Zeba at ni Zalmuna;

¹¹Make their nobles as Oreb and as Zeeb, And as Zebah and Zalmunna all their princes,

¹²Na siyang nagsipagsabi, kunin natin para sa atin na pinakaari ang mga tahanan ng Dios.

¹²Who have said, `Let us occupy for ourselves The comely places of God.`

¹³Oh Dios ko, gawin mo silang parang ipoipong alabok; Parang dayami sa harap ng hangin.

¹³O my God, make them as a rolling thing, As stubble before wind.

¹⁴Parang apoy na sumusunog ng gubat, at parang liyab na nanunupok ng mga bundok;

¹⁴As a fire doth burn a forest, And as a flame setteth hills on fire,

¹⁵Kaya't habulin mo sila ng iyong bagyo, at pangilabutin mo sila ng iyong unos.

¹⁵So dost Thou pursue them with Thy whirlwind, And with Thy hurricane troublest them.

¹⁶Lipusin mo ang kanilang mga mukha ng kahihiyan; upang hanapin nila ang iyong pangalan, Oh Panginoon.

¹⁶Fill their faces [with] shame, And they seek Thy name, O Jehovah.

¹⁷Mangapahiya sila at manganglupaypay magpakailan man; Oo, mangahiya sila at mangalipol:

¹⁷They are ashamed and troubled for ever, Yea, they are confounded and lost.

¹⁸Upang kanilang maalaman na ikaw lamang, na ang pangalan ay JEHOVA, ay Kataastaasan sa buong lupa.

¹⁸And they know that Thou — (Thy name [is] Jehovah — by Thyself,) [Art] the Most High over all the earth!