¹Nang magkagayo'y sumagot si Eliphaz na Temanita, at nagsabi,

¹Then answered Eliphaz the Temanite, and said,

²Sasagot ba ang isang pantas ng walang kabuluhang kaalaman, at pupunuin ang kaniyang tiyan ng hanging silanganan?

²Should a wise man make answer with vain knowledge, And fill himself with the east wind?

³Makikipagmatuwiranan ba siya ng walang kapakinabangang pangungusap, o ng mga salita na hindi niya ikagagawa ng mabuti?

³Should he reason with unprofitable talk, Or with speeches wherewith he can do no good?

⁴Oo, ikaw ay nagaalis ng katakutan, at iyong pinipigil ang dalangin sa harap ng Dios.

⁴Yea, thou doest away with fear, And hinderest devotion before God.

⁵Sapagka't ang iyong kasamaan ang nagtuturo sa iyong bibig, at iyong pinipili ang dila ng mapagkatha.

⁵For thine iniquity teacheth thy mouth, And thou choosest the tongue of the crafty.

⁶Ang iyong sariling bibig ang humahatol laban sa iyo, at hindi ako; Oo, ang iyong sariling mga labi ay nagpapatotoo laban sa iyo.

⁶Thine own mouth condemneth thee, and not I; Yea, thine own lips testify against thee.

⁷Ikaw ba ang unang tao na ipinanganak? O nalabas ka bang una kay sa mga burol?

⁷Art thou the first man that was born? Or wast thou brought forth before the hills?

⁸Iyo bang narinig ang lihim na payo ng Dios? At ikaw ba'y nagpigil ng karunungan sa iyong sarili?

⁸Hast thou heard the secret counsel of God? And dost thou limit wisdom to thyself?

⁹Anong nalalaman mo na di namin nalalaman? Anong nauunawa mo na wala sa amin?

⁹What knowest thou, that we know not? What understandest thou, which is not in us?

¹⁰Kasama namin ay mga ulong may uban, at mga totoong napakatandang tao, matandang makapupo kay sa iyong ama.

¹⁰With us are both the gray-headed and the very aged men, Much elder than thy father.

¹¹Ang mga pagaliw ba ng Dios ay totoong kaunti pa sa ganang iyo, sa makatuwid baga'y ang salitang napakabuti sa iyo?

¹¹Are the consolations of God too small for thee, Even the word that is gentle toward thee?

¹²Bakit ka napadadala sa iyong puso? At bakit kumikindat ang iyong mga mata?

¹²Why doth thy heart carry thee away? And why do thine eyes flash,

¹³Na tinatalikdan mo ng iyong diwa ang Dios, at binibigkas mo ang ganyang mga salita sa iyong bibig.

¹³That against God thou turnest thy spirit, And lettest words go out of thy mouth?

¹⁴Ano ang tao upang maging malinis? At siyang ipinanganak ng babae, upang siya'y maging matuwid?

¹⁴What is man, that he should be clean? And he that is born of a woman, that he should be righteous?

¹⁵Narito, siya'y hindi naglalagak ng tiwala sa kaniyang mga banal; Oo, ang langit ay hindi malinis sa kaniyang paningin.

¹⁵Behold, he putteth no trust in his holy ones; Yea, the heavens are not clean in his sight:

¹⁶Gaano pa nga kaliit ang karumaldumal at hamak, ang taong umiinom ng kasamaan na parang tubig!

¹⁶How much less one that is abominable and corrupt, A man that drinketh iniquity like water!

¹⁷Ipakikilala ko sa iyo, dinggin mo ako; at ang aking nakita ay aking ipahahayag:

¹⁷I will show thee, hear thou me; And that which I have seen I will declare:

¹⁸(Ang isinaysay ng mga pantas na mula sa kanilang mga magulang, at hindi inilingid;

¹⁸(Which wise men have told From their fathers, and have not hid it;

¹⁹Sa mga yaon lamang ibinigay ang lupain, at walang taga ibang lupa na dumaan sa gitna nila:)

¹⁹Unto whom alone the land was given, And no stranger passed among them):

²⁰Ang masamang tao ay nagdaramdam ng sakit lahat ng kaniyang araw, sa makatuwid baga'y ang bilang ng mga taon na itinakda sa mamimighati.

²⁰The wicked man travaileth with pain all his days, Even the number of years that are laid up for the oppressor.

²¹Ang hugong ng kakilabutan ay nasa kaniyang mga pakinig; sa kaginhawahan ay daratnan siya ng mga mananamsam:

²¹A sound of terrors is in his ears; In prosperity the destroyer shall come upon him.

²²Siya'y hindi naniniwala na babalik siya na mula sa kadiliman, at siya'y hinihintay ng tabak:

²²He believeth not that he shall return out of darkness, And he is waited for of the sword.

²³Siya'y gumagala dahil sa tinapay, na nagsasabi: Nasaan? Kaniyang nalalaman na ang araw ng kadiliman ay handa sa kaniyang kamay:

²³He wandereth abroad for bread, [saying], Where is it? He knoweth that the day of darkness is ready at his hand.

²⁴Kapanglawan at kadalamhatian ay tumatakot sa kaniya: nangananaig laban sa kaniya, na gaya ng isang hari na handa sa pakikipagbaka;

²⁴Distress and anguish make him afraid; They prevail against him, as a king ready to the battle.

²⁵Sapagka't iniuunat niya ang kaniyang kamay laban sa Dios. At nagpapalalo laban sa Makapangyarihan sa lahat;

²⁵Because he hath stretched out his hand against God, And behaveth himself proudly against the Almighty;

²⁶Tinatakbo niya siya na may mapagmatigas na leeg, sa kakapalan ng kaniyang mga kalasag;

²⁶He runneth upon him with a [stiff] neck, With the thick bosses of his bucklers;

²⁷Sapagka't tinakpan niya ang kaniyang mukha ng kaniyang katabaan at nagpangulubot ng kaniyang mga pigi;

²⁷Because he hath covered his face with his fatness, And gathered fat upon his loins;

²⁸At siya'y tumahan sa mga sirang bayan, sa mga bahay na walang taong tumatahan, na madaling magiging mga bunton.

²⁸And he hath dwelt in desolate cities, In houses which no man inhabited, Which were ready to become heaps;

²⁹Hindi siya yayaman, o mamamalagi man ang kaniyang pag-aari. Ni di lalawak sa lupa ang kaniyang mga tinatangkilik.

²⁹He shall not be rich, neither shall his substance continue, Neither shall their possessions be extended on the earth.

³⁰Siya'y hindi hihiwalay sa kadiliman; tutuyuin ng liyab ang kaniyang mga sanga, at sa pamamagitan ng hininga ng bibig ng Dios ay papanaw siya.

³⁰He shall not depart out of darkness; The flame shall dry up his branches, And by the breath of [God's] mouth shall he go away.

³¹Huwag siyang tumiwala sa kalayawan na dayain ang sarili: sapagka't kalayawan ang magiging kagantihan sa kaniya.

³¹Let him not trust in vanity, deceiving himself; For vanity shall be his recompense.

³²Magaganap ito bago dumating ang kaniyang kapanahunan, at ang kaniyang sanga ay hindi mananariwa.

³²It shall be accomplished before his time, And his branch shall not be green.

³³Lalagasin niya ang kaniyang mga hilaw na ubas na gaya ng puno ng ubas, at lalagasin ang kaniyang bulaklak na gaya ng olibo.

³³He shall shake off his unripe grape as the vine, And shall cast off his flower as the olive-tree.

³⁴Sapagka't ang pulutong ng mga di banal ay hindi lalago, at susupukin ng apoy ang mga toldang suhulan.

³⁴For the company of the godless shall be barren, And fire shall consume the tents of bribery.

³⁵Sila'y nag-iisip ng pagapi at naglalabas ng kasamaan, at ang kanilang kalooban ay naghahanda ng pagdaraya.

³⁵They conceive mischief, and bring forth iniquity, And their heart prepareth deceit.