¹Ako'y nakipagtipan sa aking mga mata; paano nga akong titingin sa isang dalaga?

¹I made a covenant with mine eyes; How then should I look upon a virgin?

²Sapagka't ano ang bahagi sa ganang akin sa Dios mula sa itaas, at ang mana sa Makapangyarihan sa lahat mula sa kaitaasan?

²For what is the portion from God above, And the heritage from the Almighty on high?

³Hindi ba kasakunaan sa liko, at kasawiang palad sa mga manggagawa ng kasamaan?

³Is it not calamity to the unrighteous, And disaster to the workers of iniquity?

⁴Hindi ba niya nakikita ang aking mga lakad, at binibilang ang lahat ng aking mga hakbang?

⁴Doth not he see my ways, And number all my steps?

⁵Kung ako'y lumakad na walang kabuluhan, at ang aking paa ay nagmadali sa pagdaraya;

⁵If I have walked with falsehood, And my foot hath hasted to deceit

⁶(Timbangin ako sa matuwid na timbangan, upang mabatid ng Dios ang aking pagtatapat;)

⁶(Let me be weighed in an even balance, That God may know mine integrity);

⁷Kung ang aking hakbang ay lumiko sa daan, at ang aking puso ay lumakad ayon sa aking mga mata, at kung ang anomang dungis ay kumapit sa aking mga kamay:

⁷If my step hath turned out of the way, And my heart walked after mine eyes, And if any spot hath cleaved to my hands:

⁸Kung gayo'y papaghasikin mo ako, at bayaang kanin ng iba; Oo, bunutin ang bunga ng aking bukid.

⁸Then let me sow, and let another eat; Yea, let the produce of my field be rooted out.

⁹Kung ang aking puso ay napadaya sa babae, at ako'y bumakay sa pintuan ng aking kapuwa:

⁹If my heart hath been enticed unto a woman, And I have laid wait at my neighbor's door;

¹⁰Kung magkagayo'y iba ang ipaggiling ng aking asawa, at iba ang yumuko sa kaniya.

¹⁰Then let my wife grind unto another, And let others bow down upon her.

¹¹Sapagka't iya'y isang mabigat na sala; Oo, isang kasamaan na parurusahan ng mga hukom:

¹¹For that were a heinous crime; Yea, it were an iniquity to be punished by the judges:

¹²Sapagka't isang apoy na namumugnaw hanggang sa pagkapahamak, at bubunutin ang lahat ng aking bunga.

¹²For it is a fire that consumeth unto Destruction, And would root out all mine increase.

¹³Kung hinamak ko ang katuwiran ng aking aliping lalake o aliping babae, nang sila'y makipagtalo sa akin:

¹³If I have despised the cause of my man-servant or of my maid-servant, When they contended with me;

¹⁴Ano nga ang aking gagawin pagka bumabangon ang Dios? At pagka kaniyang dinadalaw, anong isasagot ko sa kaniya?

¹⁴What then shall I do when God riseth up? And when he visiteth, what shall I answer him?

¹⁵Hindi ba siyang lumalang sa akin sa bahay-bata ang lumalang sa kaniya; at hindi ba iisa ang humugis sa atin sa bahay-bata?

¹⁵Did not he that made me in the womb make him? And did not one fashion us in the womb?

¹⁶Kung pinagkaitan ko ang dukha sa kanilang nasa, o pinangalumata ko ang mga mata ng babaing bao:

¹⁶If I have withheld the poor from [their] desire, Or have caused the eyes of the widow to fail,

¹⁷O kumain akong magisa ng aking subo, at ang ulila ay hindi kumain niyaon;

¹⁷Or have eaten my morsel alone, And the fatherless hath not eaten thereof

¹⁸(Hindi, mula sa aking kabataan ay lumaki siyang kasama ko, na gaya ng may isang ama, at aking pinatnubayan siya mula sa bahay-bata ng aking ina;)

¹⁸(Nay, from my youth he grew up with me as with a father, And her have I guided from my mother's womb);

¹⁹Kung ako'y nakakita ng sinomang nangangailangan ng kasuutan, o ng mapagkailangan ng walang kumot;

¹⁹If I have seen any perish for want of clothing, Or that the needy had no covering;

²⁰Kung hindi ako pinagpala ng kaniyang mga balakang, at kung siya'y hindi nainitan ng balahibo ng aking mga tupa:

²⁰If his loins have not blessed me, And if he hath not been warmed with the fleece of my sheep;

²¹Kung binuhat ko ang aking kamay laban sa ulila, sapagka't nakita ko ang tulong sa akin sa pintuang-bayan:

²¹If I have lifted up my hand against the fatherless, Because I saw my help in the gate:

²²Kung nagkagayo'y malaglag ang aking balikat sa abot-agawin, at ang aking kamay ay mabali sa buto.

²²Then let my shoulder fall from the shoulder-blade, And mine arm be broken from the bone.

²³Sapagka't ang kasakunaang mula sa Dios ay kakilabutan sa akin, at dahil sa kaniyang karilagan ay wala akong magawa.

²³For calamity from God is a terror to me, And by reason of his majesty I can do nothing.

²⁴Kung aking pinapaging ginto ang aking pagasa, at sinabi ko sa dalisay na ginto, ikaw ay aking tiwala;

²⁴If I have made gold my hope, And have said to the fine gold, [Thou art] my confidence;

²⁵Kung ako'y nagalak sapagka't ang aking kayamanan ay malaki, at sapagka't ang aking kamay ay nagtamo ng marami;

²⁵If I have rejoiced because my wealth was great, And because my hand had gotten much;

²⁶Kung ako'y tumingin sa araw pagka sumisikat, o sa buwan na lumalakad sa kakinangan;

²⁶If I have beheld the sun when it shined, Or the moon walking in brightness,

²⁷At ang aking puso ay napadayang lihim, at hinagkan ng aking bibig ang aking kamay:

²⁷And my heart hath been secretly enticed, And my mouth hath kissed my hand:

²⁸Ito may isang kasamaang marapat parusahan ng mga hukom: sapagka't itinakuwil ko ang Dios na nasa itaas.

²⁸This also were an iniquity to be punished by the judges; For I should have denied the God that is above.

²⁹Kung ako'y nagalak sa kasakunaan niyaong nagtatanim ng loob sa akin, o nagmataas ako ng datnan siya ng kasamaan;

²⁹If I have rejoiced at the destruction of him that hated me, Or lifted up myself when evil found him;

³⁰(Oo, hindi ko tiniis ang aking bibig sa kasalanan sa paghingi ng kaniyang buhay na may sumpa;)

³⁰(Yea, I have not suffered by mouth to sin By asking his life with a curse);

³¹Kung ang mga tao sa aking tolda ay hindi nagsabi, sinong makakasumpong ng isa na hindi nabusog sa kaniyang pagkain?

³¹If the men of my tent have not said, Who can find one that hath not been filled with his meat?

³²Ang taga ibang lupa ay hindi tumigil sa lansangan; kundi aking ibinukas ang aking mga pinto sa manglalakbay,

³²(The sojourner hath not lodged in the street; But I have opened my doors to the traveller);

³³Kung aking tinakpan na gaya ni Adan ang aking mga pagsalangsang, sa pagkukubli ng aking kasamaan sa aking sinapupunan;

³³If like Adam I have covered my transgressions, By hiding mine iniquity in my bosom,

³⁴Sapagka't aking kinatakutan ang lubhang karamihan, at pinangilabot ako ng paghamak ng mga angkan. Na anopa't ako'y tumahimik, at hindi lumabas sa pintuan?

³⁴Because I feared the great multitude, And the contempt of families terrified me, So that I kept silence, and went not out of the door-

³⁵O mano nawang may duminig sa akin! (Narito ang aking tala, sagutin ako ng Makapangyarihan sa lahat;) At mano nawang magkaroon ako ng sumbong na isinulat ng aking kaaway!

³⁵Oh that I had one to hear me! (Lo, here is my signature, let the Almighty answer me); And [that I had] the indictment which mine adversary hath written!

³⁶Tunay na aking papasanin ito sa aking balikat; aking itatali sa akin na gaya ng isang putong.

³⁶Surely I would carry it upon my shoulder; I would bind it unto me as a crown:

³⁷Aking ipahahayag sa kaniya ang bilang ng aking mga hakbang, gaya ng isang pangulo na lalapitan ko siya.

³⁷I would declare unto him the number of my steps; As a prince would I go near unto him.

³⁸Kung ang aking lupa ay humiyaw laban sa akin, at ang mga bungkal niyaon ay umiyak na magkakasama;

³⁸If my land crieth out against me, And the furrows thereof weep together;

³⁹Kung kumain ako ng bunga niyaon na walang bayad, o ipinahamak ko ang buhay ng mga may-ari niyaon:

³⁹If I have eaten the fruits thereof without money, Or have caused the owners thereof to lose their life:

⁴⁰Tubuan ng dawag sa halip ng trigo, at ng mga masamang damo sa halip ng cebada. Ang mga salita ni Job ay natapos.

⁴⁰Let thistles grow instead of wheat, And cockle instead of barley. The words of Job are ended.