1At nangyari, sa isa sa mga araw, samantalang tinuturuan niya ang bayan sa templo, at ipinangangaral ang evangelio, na nagsilapit sa kaniya ang mga saserdote, at ang mga eskriba pati ng matatanda;
1And it came to pass, on one of the days, as he was teaching the people in the temple, and preaching the gospel, there came upon him the chief priests and the scribes with the elders;
2At sila'y nangagsalita, na nangagsasabi sa kaniya, Sabihin mo sa amin: Sa anong kapamahalaan ginagawa mo ang mga bagay na ito? o sino ang nagbigay sa iyo ng kapamahalaang ito?
2and they spake, saying unto him, Tell us: By what authority doest thou these things? or who is he that gave thee this authority?
3At siya'y sumagot, at sinabi sa kanila, Tatanungin ko naman kayo ng isang tanong; at sabihin ninyo sa akin:
3And he answered and said unto them, I also will ask you a question; and tell me:
4Ang bautismo ni Juan, ay mula baga sa langit, o sa mga tao?
4The baptism of John, was it from heaven, or from men?
5At sila'y nangagkatuwiranan, na nangagsasabi, Kung sabihin natin, Mula sa langit; ay sasabihin niya, Bakit hindi ninyo siya pinaniwalaan?
5And they reasoned with themselves, saying, If we shall say, From heaven; he will say, Why did ye not believe him?
6Datapuwa't kung sabihin natin, Mula sa mga tao; ay babatuhin tayo ng buong bayan, sapagka't sila'y nanganiniwala na si Juan ay propeta.
6But if we shall say, From men; all the people will stone us: for they are persuaded that John was a prophet.
7At sila'y nagsisagot, na hindi nila nalalaman kung saan mula.
7And they answered, that they knew not whence [it was].
8At sinabi sa kanila ni Jesus, Hindi ko rin naman sasabihin sa inyo kung sa anong kapamahalaan ginagawa ko ang mga bagay na ito.
8And Jesus said unto them, Neither tell I you by what authority I do these things.
9At siya'y nagpasimulang magsabi sa bayan ng talinghagang ito: Nagtanim ang isang tao ng isang ubasan, at ipinagkatiwala sa mga magsasaka, at napasa ibang lupain na mahabang panahon.
9And he began to speak unto the people this parable: A man planted a vineyard, and let it out to husbandmen, and went into another country for a long time.
10At sa kapanahunan ay nagsugo siya ng isang alipin sa mga magsasaka, upang siya'y bigyan ng bunga ng ubas: datapuwa't hinampas siya ng mga magsasaka, at pinauwing walang dala.
10And at the season he sent unto the husbandmen a servant, that they should give him of the fruit of the vineyard: but the husbandmen beat him, and sent him away empty.
11At nagsugo pa siya ng ibang alipin: at ito nama'y kanilang hinampas, at inalimura, at pinauwing walang dala.
11And he sent yet another servant: and him also they beat, and handled him shamefully, and sent him away empty.
12At nagsugo pa siya ng ikatlo: at kanila ring sinugatan ito, at pinalayas.
12And he sent yet a third: and him also they wounded, and cast him forth.
13At sinabi ng panginoon ng ubasan, Anong gagawin ko? aking susuguin ang minamahal kong anak; marahil siya'y igagalang nila.
13And the lord of the vineyard said, What shall I do? I will send my beloved son; it may be they will reverence him.
14Datapuwa't nang makita siya ng mga magsasaka, ay nangagsangusapan sila, na sinasabi, Ito ang tagapagmana; atin siyang patayin upang ang mana ay maging atin.
14But when the husbandmen saw him, they reasoned one with another, saying, This is the heir; let us kill him, that the inheritance may be ours.
15At itinaboy nila siya sa ubasan, at pinatay siya. Ano nga kaya ang gagawin sa kanila ng panginoon ng ubasan?
15And they cast him forth out of the vineyard, and killed him. What therefore will the lord of the vineyard do unto them?
16Paroroon siya at pupuksain niya ang mga magsasakang ito, at ibibigay ang ubasan sa mga iba. At nang marinig nila ito, ay sinabi nila, Huwag nawang mangyari.
16He will come and destroy these husbandmen, and will give the vineyard unto others. And when they heard it, they said, God forbid.
17Datapuwa't kaniyang tinitigan sila, at sinabi, Ano nga baga ito na nasusulat, Ang batong itinakuwil ng nangagtatayo ng gusali. Ay siya ring ginawang pangulo sa panulok?
17But he looked upon them, and said, What then is this that is written, The stone which the builders rejected, The same was made the head of the corner?
18Ang bawa't mahulog sa ibabaw ng batong yaon ay madudurog; datapuwa't sinomang kaniyang malagpakan, ay kaniyang pangangalating gaya ng alabok.
18Every one that falleth on that stone shall be broken to pieces; but on whomsoever it shall fall, it will scatter him as dust.
19At pinagsisikapan siyang hulihin sa oras ding yaon ng mga eskriba at ng mga pangulong saserdote; at sila'y nangatatakot sa bayan: sapagka't nahalata nila na sinabi niya ang talinghagang ito laban sa kanila.
19And the scribes and the chief priests sought to lay hands on him in that very hour; and they feared the people: for they perceived that he spake this parable against them.
20At siya'y inaabangan nila, at sila'y nangagsugo ng mga tiktik, na nangagpakunwaring mga matuwid, upang siya'y mahuli sa kaniyang salita, na siya'y maibigay sa pamiminuno at sa kapamahalaan ng gobernador.
20And they watched him, and sent forth spies, who feigned themselves to be righteous, that they might take hold of his speech, so as to deliver him up to the rule and to the authority of the governor.
21At kanilang tinanong siya, na sinasabi, Guro, nalalaman namin na ikaw ay nagsasabi at nagtuturo ng matuwid, at wala kang itinatanging tao, kundi itinuturo mo ang katotohanan ng daan ng Dios.
21And they asked him, saying, Teacher, we know that thou sayest and teachest rightly, and acceptest not the person [of any], but of a truth teachest the way of God:
22Matuwid bagang kami ay bumuwis kay Cesar, o hindi?
22Is it lawful for us to give tribute unto Caesar, or not?
23Datapuwa't napagkilala niya ang kanilang lalang, at sinabi sa kanila,
23But he perceived their craftiness, and said unto them,
24Pagpakitaan ninyo ako ng isang denario. Kanino ang larawan at ang nasusulat dito? At sinabi nila, Kay Cesar.
24Show me a denarius. Whose image and superscription hath it? And they said, Caesar's.
25At sinabi niya sa kanila, Kung gayo'y ibigay ninyo kay Cesar ang kay Cesar, at ang sa Dios ang sa Dios.
25And he said unto them, Then render unto Caesar the things that are Caesar's, and unto God the things that are God's.
26At sila'y hindi nakahuli sa kaniyang mga pananalita sa harap ng bayan: at sila'y nanganggilalas sa kaniyang sagot, at hindi nangagsiimik.
26And they were not able to take hold of the saying before the people: and they marvelled at his answer, and held their peace.
27At may lumapit sa kaniyang ilan sa mga Saduceo, na nagsisipagsabi na walang pagkabuhay na maguli;
27And there came to him certain of the Sadducees, they that say that there is no resurrection;
28At kanilang itinanong sa kaniya, na sinasabi, Guro, isinulat sa amin ni Moises, na kung ang kapatid na lalake ng isang lalake ay mamatay, na may asawa, at siya'y walang anak, ay kunin ng kaniyang kapatid ang asawa, at bigyang anak ang kaniyang kapatid.
28and they asked him, saying, Teacher, Moses wrote unto us, that if a man's brother die, having a wife, and he be childless, his brother should take the wife, and raise up seed unto his brother.
29Mayroon ngang pitong lalaking magkakapatid: at nagasawa ang panganay, at namatay na walang anak;
29There were therefore seven brethren: and the first took a wife, and died childless;
30At ang pangalawa:
30and the second:
31At ang pangatlo'y nagasawa sa bao; at gayon din ang pito naman ay hindi nagiwan ng mga anak, at nangamatay.
31and the third took her; and likewise the seven also left no children, and died.
32Pagkatapos ay namatay naman ang babae.
32Afterward the woman also died.
33Sa pagkabuhay na maguli nga, kanino sa kanila magiging asawa kaya ang babaing yaon? sapagka't siya'y naging asawa ng pito.
33In the resurrection therefore whose wife of them shall she be? for the seven had her to wife.
34At sinabi sa kanila ni Jesus, Nagsisipagasawa ang mga anak ng sanglibutang ito, at pinapagaasawa:
34And Jesus said unto them, The sons of this world marry, and are given in marriage:
35Datapuwa't ang mga inaaring karapatdapat magkamit ng sanlibutang yaon, at ng pagkabuhay na maguli sa mga patay, ay hindi mangagaasawa, ni papagaasawahin:
35but they that are accounted worthy to attain to that world, and the resurrection from the dead, neither marry, nor are given in marriage:
36Sapagka't hindi na sila maaaring mangamatay pa: sapagka't kahalintulad na sila ng mga anghel; at sila'y mga anak ng Dios, palibhasa'y mga anak ng pagkabuhay na maguli.
36for neither can they die any more: for they are equal unto the angels; and are sons of God, being sons of the resurrection.
37Datapuwa't tungkol sa pagbabangon ng mga patay, ay ipinakilala rin naman ni Moises sa Mababang punong kahoy, nang tinawag niya ang Panginoon na Dios ni Abraham, at Dios ni Isaac, at Dios ni Jacob.
37But that the dead are raised, even Moses showed, in [the place concerning] the Bush, when he calleth the Lord the God of Abraham, and the God of Isaac, and the God of Jacob.
38Siya nga'y hindi Dios ng mga patay, kundi ng mga buhay: sapagka't nangabubuhay sa kaniya ang lahat.
38Now he is not the God of the dead, but of the living: for all live unto him.
39At pagsagot ng ilan sa mga eskriba, ay nangagsabi, Guro, mabuti ang pagkasabi mo.
39And certain of the scribes answering said, Teacher, thou hast well said.
40Sapagka't hindi na nga sila nangahas tumanong pa sa kaniya ng anomang tanong.
40For they durst not any more ask him any question.
41At kaniyang sinabi sa kanila, Paanong sinasabi nila na ang Cristo ay anak ni David?
41And he said unto them, How say they that the Christ is David's son?
42Sapagka't si David din ang nagsasabi sa aklat ng Mga Awit, Sinabi ng Panginoon sa aking Panginoon; Maupo ka sa aking kanan,
42For David himself saith in the book of Psalms, The Lord said unto my Lord, Sit thou on my right hand,
43Hanggang sa gawin ko ang iyong mga kaaway na tuntungan ng iyong mga paa.
43Till I make thine enemies the footstool of thy feet.
44Dahil dito tinatawag siyang Panginoon ni David, at paanong siya'y anak niya?
44David therefore calleth him Lord, and how is he his son?
45At sinabi niya sa kaniyang mga alagad, na naririnig ng buong bayan,
45And in the hearing of all the people he said unto his disciples,
46Mangagingat kayo sa mga eskriba na ibig magsilakad na may mahahabang damit, at iniibig nila ang sila'y pagpugayan sa mga pamilihan, at ang mga pangulong upuan sa mga sinagoga, at ang mga pangulong dako sa mga pigingan;
46Beware of the scribes, who desire to walk in long robes, and love salutations in the marketplaces, and chief seats in the synagogues, and chief places at feasts;
47Na sinasakmal nila ang mga bahay ng mga babaing bao, at sa pagpakunwaring banal ay nanalangin ng mahaba: ang mga ito'y tatanggap ng lalong malaking kahatulan.
47who devour widows' houses, and for a pretence make long prayers: these shall receive greater condemnation.