¹Purihin mo ang Panginoon, Oh kaluluwa ko. Oh Panginoon kong Dios ikaw ay totoong dakila; ikaw ay nabibihisan ng karangalan at kamahalan.

¹Bless Jehovah, O my soul. O Jehovah my God, thou art very great; Thou art clothed with honor and majesty:

²Na siyang nagbabalot sa iyo ng liwanag na parang bihisan; na siyang naguunat ng mga langit na parang tabing:

²Who coverest thyself with light as with a garment; Who stretchest out the heavens like a curtain;

³Na siyang naglalagay ng mga tahilan ng kaniyang mga silid sa tubig; na siyang gumagawa sa mga alapaap na kaniyang karro; na siyang lumalakad sa mga pakpak ng hangin:

³Who layeth the beams of his chambers in the waters; Who maketh the clouds his chariot; Who walketh upon the wings of the wind;

⁴Na siyang gumagawa sa mga hangin na mga sugo niya; ang kaniyang mga tagapangasiwa ay alab ng apoy:

⁴Who maketh winds his messengers; Flames of fire his ministers;

⁵Na siyang naglagay ng mga patibayan ng lupa, upang huwag makilos magpakailan man,

⁵Who laid the foundations of the earth, That it should not be moved for ever.

⁶Iyong tinakpan ng kalaliman na tila isang bihisan; ang tubig ay tumatayo sa itaas ng mga bundok.

⁶Thou coveredst it with the deep as with a vesture; The waters stood above the mountains.

⁷Sa iyong pagsaway sila'y nagsitakas; sa hugong ng iyong kulog ay nagmadaling nagsialis sila;

⁷At thy rebuke they fled; At the voice of thy thunder they hasted away

⁸Sila'y nagsiahon sa mga bundok, sila'y nagsilusong sa mga libis, sa dako mong itinatag ukol sa kanila.

⁸(The mountains rose, the valleys sank down) Unto the place which thou hadst founded for them.

⁹Ikaw ay naglagay ng hangganan upang sila'y huwag makaraan; upang sila'y huwag magsibalik na tumakip sa lupa.

⁹Thou hast set a bound that they may not pass over; That they turn not again to cover the earth.

¹⁰Siya'y nagsusugo ng mga bukal sa mga libis; nagsisiagos sa gitna ng mga bundok:

¹⁰He sendeth forth springs into the valleys; They run among the mountains;

¹¹Sila'y nagpapainom sa bawa't hayop sa parang; nangagpapatid-uhaw ang mga mailap na asno.

¹¹They give drink to every beast of the field; The wild asses quench their thirst.

¹²Sa tabi nila ay nagkaroon ng kanilang tahanan ang mga ibon sa himpapawid, sila'y nagsisiawit sa mga sanga.

¹²By them the birds of the heavens have their habitation; They sing among the branches.

¹³Kaniyang dinidilig ang mga bundok mula sa kaniyang mga silid: ang lupa'y busog sa bunga ng iyong mga gawa.

¹³He watereth the mountains from his chambers: The earth is filled with the fruit of thy works.

¹⁴Kaniyang pinatutubo ang damo para sa mga hayop, at ang gugulayin sa paglilingkod sa tao: upang siya'y maglabas ng pagkain sa lupa:

¹⁴He causeth the grass to grow for the cattle, And herb for the service of man; That he may bring forth food out of the earth,

¹⁵At ng alak na nagpapasaya sa puso ng tao, at ng langis upang pasilangin ang kaniyang mukha, at ng tinapay na nagpapalakas ng puso ng tao.

¹⁵And wine that maketh glad the heart of man, [And] oil to make his face to shine, And bread that strengtheneth man's heart.

¹⁶Ang mga punong kahoy ng Panginoon ay busog; ang mga sedro sa Libano, na kaniyang itinanim;

¹⁶The trees of Jehovah are filled [with moisture], The cedars of Lebanon, which he hath planted;

¹⁷Na pinamumugaran ng mga ibon: tungkol sa tagak, ang mga puno ng abeto ay kaniyang bahay.

¹⁷Where the birds make their nests: As for the stork, the fir-trees are her house.

¹⁸Ang mga mataas na bundok ay para sa mga mailap na kambing; ang mga malalaking bato ay kanlungan ng mga coneho.

¹⁸The high mountains are for the wild goats; The rocks are a refuge for the conies.

¹⁹Kaniyang itinakda ang buwan sa mga panahon: nalalaman ng araw ang kaniyang paglubog.

¹⁹He appointed the moon for seasons: The sun knoweth his going down.

²⁰Iyong ginagawa ang kadiliman at nagiging gabi; na iginagalaw ng lahat na hayop sa gubat.

²⁰Thou makest darkness, and it is night, Wherein all the beasts of the forest creep forth.

²¹Umuungal ang mga batang leon sa pagsunod sa mahuhuli nila, at hinahanap sa Dios ang kanilang pagkain.

²¹The young lions roar after their prey, And seek their food from God.

²²Ang araw ay sumisikat sila'y nagsisialis, at nangahihiga sa kanilang mga yungib.

²²The sun ariseth, they get them away, And lay them down in their dens.

²³Lumalabas ang tao sa kaniyang gawain, at sa kaniyang gawa hanggang sa kinahapunan.

²³Man goeth forth unto his work And to his labor until the evening.

²⁴Oh Panginoon, pagka sarisari ng iyong mga gawa! sa karunungan ay ginawa mo silang lahat: ang lupa ay puno ng iyong kayamanan.

²⁴O Jehovah, how manifold are thy works! In wisdom hast thou made them all: The earth is full of thy riches.

²⁵Nandoon ang dagat, na malaki at maluwang, na ginagalawan ng di mabilang na mga bagay, ng mga munti at ng mga malaking hayop din naman.

²⁵Yonder is the sea, great and wide, Wherein are things creeping innumerable, Both small and great beasts.

²⁶Doo'y nagsisiyaon ang mga sasakyan: nandoon ang buwaya na iyong nilikha upang maglibang doon.

²⁶There go the ships; There is leviathan, whom thou hast formed to play therein.

²⁷Lahat ng ito ay nangaghihintay sa iyo, upang iyong mabigyan sila ng kanilang pagkain sa ukol na kapanahunan.

²⁷These wait all for thee, That thou mayest give them their food in due season.

²⁸Ang iyong ibinibigay sa kanila ay pinipisan nila; iyong ibinubukas ang iyong kamay, sila'y nangabubusog ng kabutihan.

²⁸Thou givest unto them, they gather; Thou openest thy hand, they are satisfied with good.

²⁹Iyong ikinukubli ang iyong mukha, sila'y nangababagabag; iyong inaalis ang kanilang hininga, sila'y nangamamatay, at nagsisibalik sa kanilang pagkaalabok.

²⁹Thou hidest thy face, they are troubled; Thou takest away their breath, they die, And return to their dust.

³⁰Iyong sinusugo ang iyong Espiritu, sila'y nangalalalang; at iyong binabago ang balat ng lupa.

³⁰Thou sendest forth thy Spirit, they are created; And thou renewest the face of the ground.

³¹Manatili nawa ang kaluwalhatian ng Panginoon kailan man; magalak nawa ang Panginoon sa kaniyang mga gawa:

³¹Let the glory of Jehovah endure for ever; Let Jehovah rejoice in his works:

³²Na siyang tumitingin sa lupa at nayayanig: kaniyang hinihipo ang mga bundok at nagsisiusok.

³²Who looketh on the earth, and it trembleth; He toucheth the mountains, and they smoke.

³³Aawit ako sa Panginoon habang ako'y nabubuhay: ako'y aawit ng pagpuri sa aking Dios, samantalang mayroon akong kabuhayan.

³³I will sing unto Jehovah as long as I live: I will sing praise to my God while I have any being.

³⁴Matamisin nawa niya ang aking pagbubulay: ako'y magagalak sa Panginoon.

³⁴Let thy meditation be sweet unto him: I will rejoice in Jehovah.

³⁵Malipol nawa ang mga makasalanan sa lupa, at mawala nawa ang masama. Purihin mo ang Panginoon, Oh kaluluwa ko. Purihin ninyo ang Panginoon.

³⁵Let sinners be consumed out of the earth. And let the wicked be no more. Bless Jehovah, O my soul. Praise ye Jehovah.