1Oh magpasalamat kayo sa Panginoon, kayo'y magsitawag sa kaniyang pangalan; ipabatid ninyo ang kaniyang mga gawain sa mga bayan.
1Oh give thanks unto Jehovah, call upon his name; Make known among the peoples his doings.
2Magsiawit kayo sa kaniya, magsiawit kayo sa kaniya ng mga pagpuri; salitain ninyo ang lahat niyang kagilagilalas na mga gawa.
2Sing unto him, sing praises unto him; Talk ye of all his marvelous works.
3Lumuwalhati kayo sa kaniyang banal na pangalan: mangagalak ang puso nila na nagsisihanap sa Panginoon.
3Glory ye in his holy name: Let the heart of them rejoice that seek Jehovah.
4Hanapin ninyo ang Panginoon at ang kaniyang kalakasan; hanapin ninyo ang kaniyang mukha magpakailan man.
4Seek ye Jehovah and his strength; Seek his face evermore.
5Alalahanin ninyo ang kaniyang kagilagilalas na mga gawa na kaniyang ginawa: ang kaniyang mga kababalaghan at ang mga kahatulan ng kaniyang bibig;
5Remember his marvellous works that he hath done, His wonders, and the judgments of his mouth,
6Oh ninyong binhi ni Abraham na kaniyang lingkod, ninyong mga anak ni Jacob, na kaniyang mga hirang.
6O ye seed of Abraham his servant, Ye children of Jacob, his chosen ones.
7Siya ang Panginoon nating Dios: ang kaniyang mga kahatulan ay nangasa buong lupa.
7He is Jehovah our God: His judgments are in all the earth.
8Kaniyang inalaala ang kaniyang tipan magpakailan man, ang salita na kaniyang iniutos sa libong sali't saling lahi;
8He hath remembered his covenant for ever, The word which he commanded to a thousand generations,
9Ang tipan na kaniyang ginawa kay Abraham, at ang kaniyang sumpa kay Isaac;
9[The covenant] which he made with Abraham, And his oath unto Isaac,
10At pinagtibay yaon kay Jacob na pinakapalatuntunan, sa Israel na pinakawalang hanggang tipan:
10And confirmed the same unto Jacob for a statute, To Israel for an everlasting covenant,
11Na sinasabi, sa iyo'y ibibigay ko ang lupain ng Canaan, ang kapalaran na iyong mana;
11Saying, Unto thee will I give the land of Canaan, The lot of your inheritance;
12Nang sila'y kaunti lamang tao sa bilang; Oo, totoong kaunti, at nangakikipamayan doon;
12When they were but a few men in number, Yea, very few, and sojourners in it.
13At sila'y nagsiyaon sa bansa at bansa, mula sa isang kaharian hanggang sa ibang bayan.
13And they went about from nation to nation, From one kingdom to another people.
14Hindi niya tiniis ang sinomang tao na gawan sila ng kamalian; Oo, kaniyang sinaway ang mga hari dahil sa kanila;
14He suffered no man to do them wrong; Yea, he reproved kings for their sakes,
15Na sinasabi, Huwag ninyong galawin ang mga pinahiran ko ng langis. At huwag ninyong gawan ng masama ang mga propeta ko.
15[Saying], Touch not mine anointed ones, And do my prophets no harm.
16At siya'y nagdala ng kagutom sa lupain; kaniyang binali ang buong tukod ng tinapay.
16And he called for a famine upon the land; He brake the whole staff of bread.
17Siya'y nagsugo ng isang lalake sa unahan nila; si Jose ay naipagbiling pinakaalipin:
17He sent a man before them; Joseph was sold for a servant:
18Ang kaniyang mga paa ay sinaktan nila ng mga pangpangaw; siya'y nalagay sa mga tanikalang bakal:
18His feet they hurt with fetters: He was laid in [chains of] iron,
19Hanggang sa panahon na nangyari ang kaniyang salita; tinikman siya ng salita ng Panginoon.
19Until the time that his word came to pass, The word of Jehovah tried him.
20Ang hari ay nagsugo, at pinawalan siya; sa makatuwid baga'y ang pinuno ng mga bayan, at pinalaya niya siya.
20The king sent and loosed him; Even the ruler of peoples, and let him go free.
21Ginawa niya siyang panginoon sa kaniyang bahay, at pinuno sa lahat niyang pag-aari:
21He made him lord of his house, And ruler of all his substance;
22Upang talian ang kaniyang mga pangulo sa kaniyang kaligayahan, at turuan ang kaniyang mga kasangguni ng karunungan.
22To bind his princes at his pleasure, And teach his elders wisdom.
23Si Israel naman ay nasok sa Egipto; at si Jacob ay nakipamayan sa lupain ng Cham.
23Israel also came into Egypt; And Jacob sojourned in the land of Ham.
24At kaniyang pinalagong mainam ang kaniyang bayan, at pinalakas sila kay sa kanilang mga kaaway.
24And he increased his people greatly, And made them stronger than their adversaries.
25Kaniyang pinapanumbalik ang kanilang puso upang mangagtanim sa kaniyang bayan, upang magsigawang may katusuhan sa kaniyang mga lingkod.
25He turned their heart to hate his people, To deal subtly with his servants.
26Kaniyang sinugo si Moises na kaniyang lingkod, at si Aaron na kaniyang hirang.
26He sent Moses his servant, [And] Aaron whom he had chosen.
27Kanilang inilagay sa gitna nila ang kaniyang mga tanda, at mga kababalaghan sa lupain ng Cham.
27They set among them his signs, And wonders in the land of Ham.
28Siya'y nagsugo ng mga kadiliman, at nagpadilim; at sila'y hindi nagsipanghimagsik laban sa kaniyang mga salita.
28He sent darkness, and made it dark; And they rebelled not against his words.
29Kaniyang pinapaging dugo ang kanilang tubig, at pinatay ang kanilang mga isda.
29He turned their waters into blood, And slew their fish.
30Ang kanilang lupain ay binukalan ng mga palaka, sa mga silid ng kanilang mga hari.
30Their land swarmed with frogs In the chambers of their kings.
31Siya'y nagsalita, at dumating ang mga pulutong na mga langaw, at kuto sa lahat ng kanilang mga hangganan.
31He spake, and there came swarms of flies, And lice in all their borders.
32Ibinigay niya sa kanila na pinakaulan ay graniso, at liyab ng apoy sa kanilang lupain.
32He gave them hail for rain, [And] flaming fire in their land.
33Sinaktan naman niya ang kanilang mga puno ng ubas, at ang kanilang mga puno ng higos; at binali ang mga punong kahoy ng kanilang mga hangganan.
33He smote their vines also and their fig-trees, And brake the trees of their borders.
34Siya'y nagsalita at ang mga balang ay nagsidating, at ang mga higad, ay yao'y walang bilang,
34He spake, and the locust came, And the grasshopper, and that without number,
35At kinain ang lahat na gugulayin sa kanilang lupain, at kinain ang bunga ng kanilang lupa.
35And did eat up every herb in their land, And did eat up the fruit of their ground.
36Sinaktan din niya ang lahat na panganay sa kanilang lupain, ang puno ng lahat nilang kalakasan.
36He smote also all the first-born in their land, The chief of all their strength.
37At kaniyang inilabas sila na may pilak at ginto: at hindi nagkaroon ng mahinang tao sa kaniyang mga lipi.
37And he brought them forth with silver and gold; And there was not one feeble person among his tribes.
38Natuwa ang Egipto nang sila'y magsialis; sapagka't ang takot sa kanila ay nahulog sa kanila.
38Egypt was glad when they departed; For the fear of them had fallen upon them.
39Kaniyang inilatag ang ulap na pinakakubong; at apoy upang magbigay liwanag sa gabi,
39He spread a cloud for a covering, And fire to give light in the night.
40Sila'y nagsihingi, at dinalhan niya ng mga pugo, at binusog niya sila ng pagkain na mula sa langit.
40They asked, and he brought quails, And satisfied them with the bread of heaven.
41Kaniyang ibinuka ang bato at binukalan ng tubig; nagsiagos sa tuyong mga dako na parang ilog.
41He opened the rock, and waters gushed out; They ran in the dry places [like] a river.
42Sapagka't kaniyang naalaala ang kaniyang banal na salita, at si Abraham na kaniyang lingkod.
42For he remembered his holy word, [And] Abraham his servant.
43At kaniyang inilabas ang kaniyang bayan na may kagalakan, at ang kaniyang hirang na may awitan.
43And he brought forth his people with joy, [And] his chosen with singing.
44At ibinigay niya sa kanila ang mga lupain ng mga bansa; at kinuha nila ang gawa ng mga bayan na pinakaari:
44And he gave them the lands of the nations; And they took the labor of the peoples in possession:
45Upang kanilang maingatan ang kaniyang mga palatuntunan, at sundin ang kaniyang mga kautusan. Purihin ninyo ang Panginoon.
45That they might keep his statutes, And observe his laws. Praise ye Jehovah.