Tagalog 1905

American Standard Version

Psalms

137

1Sa tabi ng mga ilog ng Babilonia, doo'y nangaupo tayo, oo, nagiyak tayo, nang ating maalaala ang Sion.
1By the rivers of Babylon, There we sat down, yea, we wept, When we remembered Zion.
2Sa mga punong sauce sa gitna niyaon ating ibinitin ang ating mga alpa.
2Upon the willows in the midst thereof We hanged up our harps.
3Sapagka't doo'y silang nagsibihag sa atin ay nagsihiling sa atin ng mga awit, at silang magpapahamak sa atin ay nagsihiling sa atin ng kasayahan, na nangagsasabi: Awitin ninyo sa amin ang sa mga awit ng Sion.
3For there they that led us captive required of us songs, And they that wasted us [required of us] mirth, [saying], Sing us one of the songs of Zion.
4Paanong aawitin namin ang awit sa Panginoon sa ibang lupain?
4How shall we sing Jehovah's song In a foreign land?
5Kung kalimutan kita, Oh Jerusalem, kalimutan nawa ng aking kanan ang kaniyang kasanayan.
5If I forget thee, O Jerusalem, Let my right hand forget [her skill].
6Dumikit nawa ang aking dila sa ngalangala ng aking bibig, kung hindi kita alalahanin; kung hindi ko piliin ang Jerusalem ng higit sa aking pinakapangulong kagalakan.
6Let my tongue cleave to the roof of my mouth, If I remember thee not; If I prefer not Jerusalem Above my chief joy.
7Alalahanin mo Oh Panginoon, laban sa mga anak ni Edom ang kaarawan ng Jerusalem; na nagsabi, Sirain, sirain, pati ng patibayan niyaon.
7Remember, O Jehovah, against the children of Edom The day of Jerusalem; Who said, Rase it, rase it, Even to the foundation thereof.
8Oh anak na babae ng Babilonia, na sira; magiging mapalad siya, na gumaganti sa iyo na gaya ng iyong ginawa sa amin.
8O daughter of Babylon, that art to be destroyed, Happy shall he be, that rewardeth thee As thou hast served us.
9Magiging mapalad siya, na kukuha at maghahagis sa iyong mga bata sa malaking bato.
9Happy shall he be, that taketh and dasheth thy little ones Against the rock.