¹At pagkatapos na mapatigil ang kaguluhan, nang maipatawag na ni Pablo ang mga alagad at sila'y mapangaralan, ay nagpaalam sa kanila, at umalis upang pumaroon sa Macedonia.

¹Ug sa miundang ang kasaba, sa tapus ipatawag ni Pablo ang mga tinon-an ug sa nakapahamangno kanila, siya nanamilit kanila, ug migikan sa pag-adto sa Macedonia.

²At nang matahak na niya ang mga dakong yaon, at maaralan na sila ng marami, siya'y napasa Grecia.

²Ug sa nakaagi na siya niadtong mga bahina, ug sa nakapahamangno siya sa nakadaghan kanila, nakadangat siya sa Grecia.

³At nang siya'y makapaggugol na ng tatlong buwan doon, at mapabakayan siya ng mga Judio nang siya'y lalayag na sa Siria, ay pinasiyahan niyang bumalik na magdaan sa Macedonia.

³Ug sa tapus siya makapuyo didto ug tolo ka bulan, ug sa gihikay sa mga Judio ang usa ka pagbudhi batok kaniya, sa molayag na unta siya padulong sa Siria, gituyo niya ang pagbalik latas sa Macedonia.

⁴At siya'y sinamahan hanggang sa Asia, ni Sopatro na taga Berea, na anak ni Pirro; at ng mga taga Tesalonicang si Aristarco at si Segundo; at ni Gayo na taga Derbe, at ni Timoteo; at ng mga taga Asiang si Tiquico at si Trofimo.

⁴Ug giubanan siya, hangtud sa Asia, ni Sopater, nga; taga-Berea, anak ni Pirrio, ug sa mga taga-Tesalonica, si Aristarco, ug si Segundo, ug si Gayo, nga taga-Derbe, ug si Timoteo; ug mga taga-Asia, si Tychico ug si Trofimo.

⁵Datapuwa't nangauna ang mga ito, at hinintay kami sa Troas.

⁵Apan kini sila miuna ug nanaghulat kanamo sa Troas.

⁶At kami'y nagsilayag mula sa Filipos pagkaraan ng mga kaarawan ng mga tinapay na walang lebadura, at nagsidating kami sa kanila sa Troas sa loob ng limang araw; na doo'y nagsitira kaming pitong araw.

⁶Ug sa tapus ang mga adlaw sa mga tinapay nga walay levadura, milayag kami gikan sa Filipos, ug sa lima ka adlaw hiabutan namo sila sa Troas, diin kami mipabilin sa pito ka adlaw.

⁷At nang unang araw ng sanglinggo, nang kami'y nangagkakapisan upang pagputolputulin ang tinapay, si Pablo ay nangaral sa kanila, na nagaakalang umalis sa kinabukasan; at tumagal ang kaniyang pananalita hanggang sa hatinggabi.

⁷Ug sa nahaunang adlaw sa semana, sa nanagkatigum kami sa pagtipiktipik sa tinapay, nagwali kanila si Pablo kay buot siya molakaw sa adlaw nga mosunod; ug gitaas ang iyang wali hangtud sa tungang gabii.

⁸At may maraming mga ilaw sa silid sa itaas na pangkatipunan namin.

⁸Ug may daghang mga suga sa sulod sa itaas diin kami managkatigum.

⁹At may nakaupo sa durungawan na isang binatang nagngangalang Eutico, na mahimbing sa pagtulog; at samantalang si Pablo ay nangangaral ng mahaba, palibhasa'y natutulog ay nahulog buhat sa ikatlong grado, at siya'y binuhat na patay.

⁹Ug may naglingkod sa tamboanan nga usa ka ulitawo nga ginganlan si Eutico, nga giabut sa halalum nga paghikatulog; ug kay gitaas pa gayud ni Pablo ang iyang wali, kini sanglit nahinanok pag-ayo nahulog gikan sa ikatolong salug, ug gisakwat nga patay.

¹⁰At nanaog si Pablo, at dumapa sa ibabaw niya, at siya'y niyakap na sinabi, Huwag kayong magkagulo; sapagka't nasa kaniya ang kaniyang buhay.

¹⁰Ug mikanaug si Pablo ug miduol kaniya; ug sa miagbay kaniya, miingon: Dili kamo magsaba; kay ang iyang kinabuhi anaa kaniya.

¹¹At nang siya'y makapanhik na, at mapagputolputol na ang tinapay, at makakain na, at makapagsalita sa kanila ng mahaba, hanggang sa sumikat ang araw, kaya't siya'y umalis.

¹¹Ug sa nahisaka na siya, ug nakatipiktipik sa tinapay, ug nakakaon, ug nakasulti kanila ug hataas hangtud sa kaadlawon, mao nga migikan siya.

¹²At kanilang dinalang buhay ang binata, at hindi kakaunti ang kanilang pagkaaliw.

¹²Ug gidala nila ang batan-on nga buhi, ug nangalipay sila sa dili diyutay.

¹³Datapuwa't kami, na nangauna sa daong, ay nagsilayag na patungong Ason, na doon namin inaakalang ilulan si Pablo: sapagka't gayon ang kaniyang ipinasiya, na ninanasa niyang maglakad.

¹³Ug kami nga ming-una ngadto sa sakayan, milayag padulong sa Ason, sa tuyo nga didto pasakyon namo si Pablo; kay mao kini ang iyang sugo kay gituyo niya ang pag-adto nga magalakaw.

¹⁴At nang salubungin niya kami sa Ason, siya'y inilulan namin, at nagsiparoon kami sa Mitilene.

¹⁴Ug sa hingsugatan niya kami sa Ason, gipasakay namo siya sa sakayan ug nakadangat kami sa Mitilene.

¹⁵At pagtulak namin doon, ay sumapit kami nang sumunod na araw sa tapat ng Chio; at nang kinabukasan ay nagsidaong kami sa Samo; at nang kinabukasan ay nagsirating kami sa Mileto.

¹⁵Ug sa milayag kami gikan didto, sa sunod nga adlaw midangat kami sa atbang sa Scio; ug sa sunod nga adlaw midunggo kami sa Samos; ug mipabilin sa Trogilio, ug sa adlaw nga misunod midangat kami sa Mileto.

¹⁶Sapagka't ipinasiya ni Pablo na lampasan ang Efeso, upang huwag na siyang maggugol ng panahon sa Asia; sapagka't siya'y nagmamadali upang kung maaari ay dumating sa Jerusalem sa araw ng Pentecostes.

¹⁶Kay si Pablo nagtinguha sa paglabay sa Efeso, aron siya dili malangan sa Asia, kay nagadali siya, kong mahimo niya, nga makadangat siya sa Jerusalem sa adlaw sa Pentecostes.

¹⁷At mula sa Mileto ay nagpasugo siya sa Efeso, at ipinatawag ang mga matanda sa iglesia.

¹⁷Ug gikan sa Mileto nagpasugo siya sa Efeso, ug iyang gipatawag ang mga anciano sa iglesia.

¹⁸At nang sila'y magsidating sa kaniya, ay sinabi niya sa kanila, Nalalaman ninyo, na mula nang unang araw na ako'y tumungtong sa Asia, kung paano ang pakikisama ko sa inyo sa buong panahon,

¹⁸Ug sa miabut na sila ngadto kaniya miingon siya kanila: Hingbaloan ninyo nga sukad sa unang adlaw sa akong pagtunob dinhi sa Asia, kong unsa ang kinabuhi ko sa inyong kinataliwad-an sa tanang panahon,

¹⁹Na ako'y naglilingkod sa Panginoon ng buong pagpapakumbaba ng isip, at ng mga luha, at ng mga pagsubok na dumating sa akin dahil sa mga pagbakay ng mga Judio;

¹⁹Nga nagaalagad sa Ginoo sa bug-os nga pagpaubos, ug inubanan sa mga luha, ug sa mga pagtintal, nga ming-abut kanako tungod sa mga paglalang sa mga Judio;

²⁰Kung paanong hindi ko ikinait na ipahayag sa inyo ang anomang bagay na pakikinabangan, at hayag na itinuro sa inyo, at sa mga bahay-bahay,

²⁰Nga ako wala magalikay sa pagpahayag kaninyo sa bisan unsa nga mapuslanon, ug sa pagtudlo kaninyo sa dayag, ug sa mga kabalayan;

²¹Na sinasaksihan ko sa mga Judio at gayon din sa mga Griego ang pagsisisi sa Dios, at ang pananampalataya sa ating Panginoong Jesucristo.

²¹Nga nagapamatuod sa mga Judio ug sa mga Greciahanon usab sa paghinulsol ngadto sa Dios, ug sa pagtoo sa atong Ginoong Jesucristo.

²²At ngayon, narito, ako na natatali sa espiritu ay pasasa Jerusalem, na hindi nalalaman ang mga bagay na mangyayari sa akin doon:

²²Ug, karon, tan-awa, ako moadto sa Jerusalem nga ginapus sa Espiritu sa walay pagpanghibalo sa mga butang nga mahitabo kanako didto;

²³Maliban na pinatotohanan sa akin ng Espiritu Santo sa bawa't bayan, na sinasabing ang mga tanikala at ang mga kapighatian ay nagsisipagantay sa akin.

²³Gawas sa gipamatuod sa Espiritu Santo kanako sa tagsatagsa ka lungsod, nga nagaingon nga ang mga gapus ug mga kagul-anan magapabilin kanako.

²⁴Datapuwa't hindi ko minamahal ang aking buhay na waring sa akin ay mahalaga, maganap ko lamang ang aking katungkulan, at ang ministeriong tinanggap ko sa Panginoong Jesus, na magpatotoo ng evangelio ng biyaya ng Dios.

²⁴Apan wala ko pagpakamahala ang akong kinabuhi sa bisan unsang paagi, aron lamang mahingpit ko ang akong tinguha ug ang pagkaalagad nga akong nadawat gikan sa Ginoong Jesus, sa pagpamatuod sa Maayong Balita sa gracia sa Dios.

²⁵At ngayon, narito, nalalaman ko na kayong lahat, na aking nilibot na pinangaralan ng kaharian, ay hindi na ninyo muling makikita pa ang aking mukha.

²⁵Ug karon, tan-awa, akong hingbaloan nga kamong tanan, nga gisuroy ko sa pagmantala sa gingharian sa Dios, dili na makakita sa akong nawong.

²⁶Kaya nga pinatotohanan ko sa inyo sa araw na ito, na ako'y malinis sa dugo ng lahat ng mga tao.

²⁶Busa, ginapamatuod ko kaninyo karong adlawa, nga ako putli gikan sa dugo sa tanang mga tawo.

²⁷Sapagka't hindi ko ikinait ang pagsasaysay sa inyo ng buong kapasiyahan ng Dios.

²⁷Kay wala ako mosibug sa pagmantala kaninyo sa bug-os nga tambag sa Dios.

²⁸Ingatan ninyo ang inyong sarili, at ang buong kawan, na sa kanila'y ginawa kayo ng Espiritu Santo na mga obispo, upang pakanin ninyo ang iglesia ng Panginoon na binili niya ng kaniyang sariling dugo.

²⁸Matngoni ninyo ang inyong kaugalingon, ug ang tanang panon nga kanila ang Espiritu Santo naghimo kaninyo nga mga magtatan-aw, aron pasibsibon ninyo ang iglesia sa Dios nga gipalit niya sa iyang kaugalingong dugo.

²⁹Aking talastas na pagalis ko ay magsisipasok sa inyo ang mga ganid na lobo, na hindi mangagpapatawad sa kawan;

²⁹Nanghibalo ako nga, sa tapus sa akong paggikan, pagasudlon kamo sa mga lobo nga mabangis nga dili nila pasayloon ang panon.

³⁰At magsisilitaw sa mga kasamahan din ninyo ang mga taong mangagsasalita ng mga bagay na masasama, upang mangagdala ng mga alagad sa kanilang hulihan.

³⁰Ug gikan sa kaugalingon ninyong pundok manindog ang mga tawo nga magasulti ug mga butang nga balit-ad, sa pagpabulag sa mga tinon-an sunod kanila.

³¹Kaya nga kayo'y mangagpuyat, na alalahaning sa loob ng tatlong taon ay hindi ako naglikat sa gabi at araw ng paalaala sa bawa't isa na may pagluha.

³¹Busa, managtukaw kamo; hinumdumi nga sa sulod sa tolo ka tuig ako wala maghunong sa pagtambag sa tagsatagsa kaninyo sa gabii ug sa adlaw uban ang mga luha.

³²At ngayo'y ipinagtatagubilin ko kayo sa Dios, at sa salita ng kaniyang biyaya, na makapagpapatibay, at makapagbibigay sa inyo ng mana sa kasamahan ng lahat na mga pinapaging banal.

³²Ug karon, mga igsoon, ginatugyan ko kamo sa Dios, ug sa pulong sa iyang gracia; nga adunay gahum sa pagpabaskug kaninyo, ug sa paghatag kaninyo ug kabilin sa tanang mga balaan.

³³Hindi ko inimbot ang pilak ninoman, o ang ginto, o ang pananamit.

³³Wala ako maibug sa kang bisan kansa nga salapi, kun bulawan, kun bisti.

³⁴Nalalaman din ninyo na ang mga kamay na ito ay nangaglilingkod sa mga kinakailangan ko, at sa aking mga kasamahan.

³⁴Kamo sa inyong kaugalingon nasayud nga kining mga kamot nagabuhat alang sa akong mga kinahanglan, ug kanila nga uban kanako.

³⁵Nagbigay halimbawa ako sa inyo sa lahat ng mga bagay, na sa ganitong pagpapagal ay dapat kayong magsisaklolo sa mahihina, at alalahanin ang mga salita ng Panginoong Jesus, na siya rin ang may sabi, Lalo pang mapalad ang magbigay kay sa tumanggap.

³⁵Sa tanan nga mga butang naghatag ako kaninyo ug panig-ingnan nga, sa pagsingkamot kinahanglan pagtabangan ninyo ang mga maluya, ug pagahinumduman ninyo ang mga pulong sa Ginoong Jesus, nga iya gayud nga gipamulong: Labing bulahan ang paghatag kay sa pagdawat.

³⁶At nang makapagsalita na siya ng gayon, ay nanikluhod siya at nanalanging kasama silang lahat.

³⁶Ug sa nakasulti siya niini, miluhod ug nag-ampo siya uban kanilang tanan.

³⁷At silang lahat ay nagsipanangis nang di kawasa, at nangagsiyakap sa leeg ni Pablo at siya'y hinagkan nila.

³⁷Ug silang tanan nanghilak pag-ayo, ug migakus sila sa Hog ni Pablo, ug mihalok kaniya.

³⁸Na ikinahahapis ng lalo sa lahat ang salitang sinabi niya, na hindi na nila makikitang muli pa ang kaniyang mukha. At kanilang inihatid siya sa kaniyang paglalakbay hanggang sa daong.

³⁸Nga nagasubo sa hilabihan gayud tungod sa pulong nga giingon niya, nga sila dili na makakita sa iyang nawong. Ug ilang giubanan siya hangtud sa sakayan.