¹At nang mangyaring kami'y mangakahiwalay na sa kanila at mangaglayag, ay tuloytuloy na pinunta namin ang Coos, at nang kinabukasa'y ang Rodas, at buhat doo'y ang Patara:

¹Ug sa nahitabo nga kami nahimulag na kanila, ug nakalayag, nanglaktud kami ngadto sa Coos, ug sa adlaw nga misunod ngadto sa Rodas, ug gikan didto ngadto sa Patara.

²At nang aming masumpungan ang isang daong na dumaraang patungo sa Fenicia, ay nagsilulan kami, at nagsipaglayag.

²Ug sa nakakaplag kami ug usa ka sakayan nga nagatabok padulong sa Fenicia, mingsakay kami ug milayag;

³At nang matanaw namin ang Chipre, na maiiwan namin sa dakong kaliwa ay nagsilayag kaming hanggang sa Siria, at nagsidaong sa Tiro; sapagka't ilulunsad doon ng daong ang kaniyang lulan.

³Ug sa nalantaw na namo ang Cipro, sa gisayloan namo kini sa wala, mipadulong kami ngadto sa Siria, ug midunggo kami sa Tiro; kay didto kinahanglan magahaw-as ang sakayan sa iyang lulan.

⁴At nang masumpungan ang mga alagad, ay nangatira kami doong pitong araw: at sinabi ng mga ito kay Pablo na sa pamamagitan ng Espiritu, na huwag siyang tutungtong sa Jerusalem.

⁴Ug sa hingkaplagan namo ang mga tinon-an, mipabilin kami didto ug pito ka adlaw: ug kini nanag-ingon kang Pablo pinaagi sa Espiritu, nga dili unta siya motungas sa Jerusalem.

⁵At nang mangyari na maganap namin ang mga araw na yaon, ay nagsialis kami at nangagpatuloy sa aming paglalakbay: at silang lahat, pati ng mga asawa at mga anak, ay humatid sa amin sa aming paglalakad hanggang sa labas ng bayan: at sa paninikluhod namin sa baybayin, kami'y nagsipanalangin, at nangagpaalaman sa isa't isa;

⁵Ug sa diha nga natuman namo ang mga adlaw, migikan kami, ug mipadayon sa among panaw; ug silang tanan, uban ang mga asawa ug mga anak, minghatud kanamo hangtud nga nakagula kami sa ciudad: ug sa nanluhod kami sa baybayon, nag-ampo kami, ug nasigpanamilitay ang usa ug usa.

⁶At nagsilulan kami sa daong, datapuwa't sila'y muling nagsiuwi sa bahay.

⁶Ug misakay kami sa sakayan, apan sila namauli pag-usab sa ilang puloy-anan.

⁷At nang aming matapos ang paglalayag buhat sa Tiro, ay nagsidating kami sa Tolemaida; at kami'y nagsibati sa mga kapatid, at kami'y nagsitahan sa kanilang isang araw.

⁷Ug sa nakahuman kami sa among panaw gikan sa Tiro, miabut kami sa Tolemaida; ug nangumosta kami sa mga igsoon, ug napabilin kami kanila ug usa ka adlaw.

⁸At nang kinabukasan ay nagsialis kami, at nagsidating sa Cesarea: at sa pagpasok namin sa bahay ni Felipe na evangelista, na isa sa pito, ay nagsitahan kaming kasama niya.

⁸Ug sa adlaw nga misunod minggikan kami, ug miadto sa Cesarea; ug sa misulod kami sa balay ni Felipe nga evangelista, nga usa sa pito, mipuyo kami uban kaniya.

⁹Ang tao ngang ito'y may apat na anak na binibini, na nagsisipanghula.

⁹Ug kining tawohana adunay upat ka mga anak nga babaye nga ulay, nga nanagpanagna.

¹⁰At sa pagtira namin doong ilang araw, ay dumating na galing sa Judea ang isang propeta, na nagngangalang Agabo.

¹⁰Ug sa nagpabilin kami didto ug pila ka adlaw, may milugsong gikan sa Judea nga, usa ka manalagna, nga ginganlan si Agabo.

¹¹At paglapit sa amin, at pagkakuha ng pamigkis ni Pablo, ay ginapos niya ang kaniyang sariling mga paa't kamay, at sinabi, Ganito ang sabi ng Espiritu Santo, Ganitong gagapusin ng mga Judio sa Jerusalem ang lalaking may-ari ng pamigkis na ito, at siya'y kanilang ibibigay sa mga kamay ng mga Gentil.

¹¹Ug sa miduol siya kanamo ug sa gikuha niya ang bakus ni Pablo, iyang gigapus ang kaugalingon niyang mga tiil ug mga kamot, ug miingon: Mao kini ang ginaingon sa Espiritu Santo: Ingon niini gapuson sa mga Judio didto sa Jerusalem ang tawo nga tag-iya niining bakusa, ug siya igatugyan nila sa mga kamot sa mga Gentil.

¹²At nang marinig namin ang mga bagay na ito, kami at gayon din ang nangaroroon doon ay nagsipamanhik sa kaniya na huwag ng umahon sa Jerusalem.

¹²Ug sa pagkadungog namo niining mga butanga, kami ug ingon man usab ang mga taga-didto nanagpakilooy kaniya nga dili siya motungas sa Jerusalem.

¹³Nang magkagayo'y sumagot si Pablo, Anong ginagawa ninyo, na nagsisitangis at dinudurog ang aking puso? sapagka't ako'y nahahanda na hindi lamang gapusin, kundi mamatay rin naman sa Jerusalem dahil sa pangalan ng Panginoong Jesus.

¹³Unya mitubag si Pablo: Unsay ginabuhat ninyo, nga nanghilak man kamo ug nanagdugmok sa akong kasing-kasing? Kay andam ako, dili lamang sa pagpagapus, kondili usab sa pagpakamatay sa Jerusalem tungod sa ngalan sa Ginoong Jesus.

¹⁴At nang hindi siya pahikayat ay nagsitigil kami, na nagsisipagsabi, Mangyari ang kalooban ng Panginoon.

¹⁴Ug kay wala man siya madani, miundang kami, nga nagaingon: Matuman ang kabubut-on sa Ginoo.

¹⁵At pagkatapos ng mga araw na ito ay binuhat namin ang aming daladalahan at nagsiahon kami sa Jerusalem.

¹⁵Ug sa human niining mga adlawa, sa nakaandam kami sa mga putos, mitungas kami sa Jerusalem.

¹⁶At nagsisama naman sa aming mula sa Cesarea ang ilan sa mga alagad, at kanilang isinama ang isang Mnason, na taga Chipre, isa sa mga kaunaunahang alagad, na sa kaniya kami magsisipanuluyan.

¹⁶Ug may mikuyog usab kanamo pipila sa mga tinon-an sa Cesarea, nga nagdala uban kanila usa nga si Mnason, daan nga tinon-an nga taga-Cipro, nga mao ang kinahanglan namo nga pagapuy-an.

¹⁷At nang magsidating kami sa Jerusalem, ay tinanggap kami ng mga kapatid na may kagalakan.

¹⁷Ug sapag-abut namo sa Jerusalem, ang mga igsoon nanagdawat kanamo nga malipayon.

¹⁸At nang sumunod na araw ay pumaroon si Pablo na kasama kami kay Santiago; at ang lahat ng mga matanda ay nangaroroon.

¹⁸Ug sa sunod nga adlaw si Pablo misulod uban kanamo ngadto kang Jacobo; ug didto usab ang tanang mga anciano.

¹⁹At nang sila'y mangabati na niya, ay isaisang isinaysay niya sa kanila ang mga bagay na ginawa ng Dios sa mga Gentil sa pamamagitan ng kaniyang ministerio.

¹⁹Ug sa nakapangumosta siya kanila, gisugilon niya sa tinagsa ang tanan nga mga butang nga gibuhat sa Dios sa taliwala sa mga Gentil pinaagi sa iyang ministerio.

²⁰At sila, nang kanilang marinig yaon, ay niluwalhati ang Dios; at sa kaniya'y sinabi nila, Nakikita mo na, kapatid, kung ilang libo-libo ang mga Judio na nagsisisampalataya; at silang lahat ay pawang masisikap sa kautusan.

²⁰Ug sila sa pagkadungog niini, gihimaya nila ang Ginoo, ug sila nanag-ingon kaniya: Nakita mo, igsoon, kong kapid-an ka libo sa mga Judio karon ang nanagpanoo; ug silang tanan mga masingkamuton sa Kasugoan.

²¹At nabalitaan nila tungkol sa iyo, na itinuturo mo sa lahat ng mga Judio na nangasa mga Gentil na magsihiwalay kay Moises, na sinasabi mo sa kanila na huwag tuliin ang kanilang mga anak ni mangagsilakad ng ayon sa mga kaugalian.

²¹Ug nakadungog sila mahatungod kanimo, nga nagtudlo ikaw sa tanan nga mga Judio nga anaa sa mga Gentil sa pagbulag kang Moises, nga nagaingon kanila nga dili nila pagcircuncidahan ang ilang mga anak, bisan sa pagpasunod sa ilang mga batasan.

²²Ano nga baga ito? tunay na kanilang mababalitaang dumating ka.

²²Busa unsa man kini? Sa walay duhaduha, ang panon sa katawohan kinahanglan modugok, kay makadungog gayud sila nga ikaw miabut na.

²³Gawin mo nga itong sinasabi namin sa iyo: Mayroon kaming apat katao na may panata sa kanilang sarili;

²³Busa, buhata kining among igaingon kanimo: Kami adunay upat ka tawo nga adunay usa ka pakigsaad kanila;

²⁴Isama mo sila, maglinis kang kasama nila, at pagbayaran mo ang kanilang magugugol, upang sila'y mangagpaahit ng kanilang mga ulo: at maalaman ng lahat na walang katotohanan ang mga bagay na kanilang nabalitaan tungkol sa iyo; kundi ikaw rin naman ay lumalakad ng maayos na tumutupad ng kautusan.

²⁴Dad-a kini sila, ug magmaputli ka uban kanila ug gastoan mo sila, aron magpakiskis sila sa ilang mga ulo, ug ang tanan masayud nga dili matuod ang tanang mga butang nga ilang hidunggan mahatungod kanimo; kondili nga ikaw usab nagalakat nga matarung nga nagatuman sa Kasugoan.

²⁵Nguni't tungkol sa mga Gentil na nagsisisampalataya, ay sinulatan namin, na pinagpayuhang sila'y magsiilag sa mga inihain sa mga diosdiosan, at sa dugo, at sa binigti, at sa pakikiapid.

²⁵Apan mahatungod sa mga Gentil nga mingtoo, nagsulat kami, ug naghatag ug paghukom, nga pagalikayan nila ang mga butang nga nahalad sa mga larawan, ug ang dugo, ug ang mga linuok, ug ang pagpakighilawas.

²⁶Nang magkagayo'y isinama ni Pablo ang mga tao, at nang sumunod na araw nang makapaglinis na siyang kasama nila ay pumasok sa templo, na isinasaysay ang katuparan ng mga araw ng paglilinis, hanggang sa ihain ang haing patungkol sa bawa't isa sa kanila.

²⁶Unya gidala ni Pablo ang mga tawo, ug sa adlaw nga misunod, sa nakapanghinlo siya uban kanila, misulod siya sa templo nga nagapahibalo sa katumanan sa mga adlaw sa pagpaputli, hangtud nga ang halad gikahalad alang sa tagsatagsa kanila.

²⁷At nang halos tapos na ang pitong araw, ang mga Judiong taga Asia, nang siya'y makita nila sa templo, ay kanilang ginulo ang buong karamihan at siya'y kanilang dinakip,

²⁷Ug sa nagahinapus ang pito ka adlaw, ang mga Judio nga gikan sa Asia, sa ilang pagkakita kaniya sa templo, nagpagubot sa tibook nga panon sa katawohan ug midakup kaniya,

²⁸Na nangagsisigawan, Mga lalaking taga Israel, magsitulong kayo: Ito ang tao na nagtuturo sa mga tao sa lahat ng dako laban sa bayan, at sa kautusan, at sa dakong ito; at bukod pa sa rito'y nagdala rin siya ng mga Griego sa templo, at dinungisan itong dakong banal.

²⁸Nga nagasinggit: Mga tawo sa Israel, tabang kamo; mao kini ang tawo nga nagatudlo sa tanang tawo sa tanang dapit batok sa lungsod, ug sa Kasugoan, ug niining dapita; ug labut pa, nagpasulod siya sa mga Greciahanon dinhi sa templo, ug gibulingan niya kining balaan nga dapit.

²⁹Sapagka't nakita muna nila na kasama niya sa bayan si Trofimo taga Efeso, na sinapantaha nilang ipinasok ni Pablo sa templo.

²⁹Kay kaniadto hingkit-an nila sa ciudad uban kaniya si Trofimo, nga taga-Efeso, nga gihunahuna nila nga gipasulod ni Pablo sa templo.

³⁰At ang buong bayan ay napakilos, at ang mga tao'y samasamang nagsipanakbuhan; at kanilang sinunggaban si Pablo, at siya'y kinaladkad na inilabas sa templo: at pagdaka'y inilapat ang mga pinto.

³⁰Ug nangagubot ang tibook nga ciudad, ug midugok ang katawohan; ug ilang gidakup si Pablo, ug giguyod siya sa gawas sa templo; ug gilayon giserhan ang mga pultahan.

³¹At samantalang pinagpipilitan nilang siya'y patayin, ay dumating ang balita sa pangulong kapitan ng pulutong, na ang buong Jerusalem ay nasa kaguluhan.

³¹Ug sanglit naninguha sila sa pagpatay kaniya, may mga balita nga miabut ngadto sa pangulong capitan sa pundok nga sundalo, nga ang tibook nga Jerusalem nangagubot.

³²At pagdaka'y kumuha siya ng mga kawal at mga senturion, at sumagasa sa kanila: at sila, nang kanilang makita ang pangulong kapitan at ang mga kawal ay nagsitigil ng paghampas kay Pablo.

³²Ug gilayon nagdala siya ug mga sundalo ug mga centurion, ug midalagan ngadto kanila. Ug sila sa hingkit-an nila ang pangulong capitan ug ang mga sundalo, miundang sa pagpuspus kang Pablo.

³³Nang magkagayo'y lumapit ang pangulong kapitan, at tinangnan siya, at siya'y ipinagapos ng dalawang tanikala; at itinanong kung sino siya, at kung ano ang ginawa niya.

³³Unya miduol ang pangulong capitan, ug gidakup siya; ug nagsugo sa pagpagapus kaniya sa duha ka talikala; ug nangutana kong kinsa siya, ug kong unsa ang nabuhat niya.

³⁴At iba'y sumisigaw ng isang bagay, ang iba'y iba naman, sa gitna ng karamihan: at nang hindi niya maunawa ang katotohanan dahil sa kaguluhan, ay ipinadala siya sa kuta.

³⁴Ug ang uban nagasinggit ug usa ka butang, ug ang uban sa lain, sa taliwala sa panon sa katawohan; ug sa wala siya mahibalo sa katinoan mahitungod sa kasamok, nagsugo siya nga pagadad-on siya ngadto sa kuta.

³⁵At nang siya'y dumating sa hagdanan ay nangyari na siya'y binuhat ng mga kawal dahil sa pagagaw ng karamihan;

³⁵Ug sa pag-abut ni Pablo sa mga ang-ang, nahitabo nga gisakwat siya sa mga sundalo, tungod sa kabangis sa mga tawo.

³⁶Sapagka't siya'y sinusundan ng karamihan ng mga tao, na nangagsisigawan, Alisin siya.

³⁶Kay ang panon sa katawohan sa lungsod nanagsunod sa ulahi, nga nagasinggit: Papahawaa siya!

³⁷At nang ipapasok na si Pablo sa kuta, ay kaniyang sinabi sa pangulong kapitan, Mangyayari bagang magsabi ako sa iyo ng anoman? At sinabi niya, Marunong ka baga ng Griego?

³⁷Ug sa hapit nang isulod si Pablo sa kuta miingon siya sa pangulong capitan: Itugot mo ba kanako ang pagsulti kanimo? Ug siya miingon: Mahibalo ba ikaw sa Greciahanon?

³⁸Hindi nga baga ikaw yaong Egipcio, na nang mga nakaraang araw ay nanghihikayat sa kaguluhan at nagdala sa ilang ng apat na libong katao na mga Mamamatay-tao?

³⁸Dili badiay ikaw ang Egiptohanon, nga niadtong mga adlaw nga miagi nakapalihok ug kagubot, ug nagdala ngadto sa kamingawan ug upat ka libo sa mga mamomono?

³⁹Datapuwa't sinabi ni Pablo, Ako'y Judio, na taga Tarso sa Cilicia, isang mamamayan ng bayang hindi kakaunti ang kahalagahan: at ipinamamanhik ko sa iyo, na ipahintulot mo sa aking magsalita sa bayan.

³⁹Apan si Pablo miingon: Ako usa ka Judio, sa Tarso sa Cilicia, lungsoranon sa dili ubos nga ciudad: ug ginapakilooy ko kanimo, nga tugutan mo ako sa pagsulti sa katawohan.

⁴⁰At nang siya'y mapahintulutan na niya, si Pablo, na nakatayo sa hagdanan, inihudyat ang kamay sa bayan; at nang tumahimik nang totoo, siya'y nagsalita sa kanila sa wikang Hebreo, na sinasabi,

⁴⁰Ug sa gitugutan siya sa capitan, si Pablo nga mitindog sa mga ang-ang, misinyas sa iyang kamot sa katawohan; ug sa may daku na nga kahilum, siya misulti kanila sa sinultihan nga Hebreohanon, nga nagaingon: