Tagalog 1905

Cebuano

John

4

1Nang maalaman nga ng Panginoon na nabalitaan ng mga Fariseo na si Jesus ay gumagawa at bumabautismo ng lalong maraming alagad kay sa kay Juan
1Busa sa naila sa Ginoo nga ang mga Fariseo nakadungog nga si Jesus nagabuhat ug nagabautismo ug labing daghan nga mga tinon-an kay kang Juan,
2(Bagaman hindi bumabautismo si Jesus, kundi ang kaniyang mga alagad),
2(Bisan dili si Jesus gayud ang nagabautismo kondili ang iyang mga tinon-an),
3Nilisan niya ang Judea, at naparoong muli sa Galilea.
3Mibiya siya sa Judea, ug migikan usab paingon sa Galilea.
4At kinakailangang magdaan siya sa Samaria.
4Ug niadto kinahanglan gayud siya mahiagi sa Samaria.
5Sumapit nga siya sa isang bayan ng Samaria, na tinatawag na Sicar, malapit sa bahagi ng lupang ibinigay ni Jacob kay Jose na kaniyang anak:
5Busa miabut siya sa usa ka lungsod sa Samaria nga ginganlan Sicar, haduol sa luna sa yuta nga gihatag ni Jacob sa iyang anak nga si Jose.
6At naroon ang balon ni Jacob. Si Jesus nga, nang napapagod na sa kaniyang paglalakbay, ay naupong gayon sa tabi ng balon. Magiikaanim na nga ang oras.
6Ug didto atua ang atabay ni Jacob. Busa si Jesus, ingon nga gikapuyan sa iyang panaw, milingkod haduol sa atabay. Kadto daw may ikaunom ang takna.
7Dumating ang isang babaing taga Samaria upang umigib ng tubig: sa kaniya'y sinabi ni Jesus, Painumin mo ako.
7May miduol usa ka babaye nga Samariahanon sa pagkalos ug tubig. Si Jesus miingon kaniya: Paimna ako.
8Sapagka't napasa bayan ang kaniyang mga alagad upang magsibili ng pagkain.
8Kay ang iyang mga tinon-an nangadto sa lungsod sa pagpalit ug makaon.
9Sinabi nga sa kaniya ng babaing Samaritana, Paano ngang ikaw, na isang Judio, ay humingi ng maiinom sa akin, na ako'y babaing Samaritana? (Sapagka't hindi nangakikipagusap ang mga Judio sa mga Samaritano.)
9Busa ang babaye nga Samariahanon miingon kaniya: Unsaon pagkahimo nga ikaw nga Judio mangayo nga paimnon ko ikaw, nga ako Samariahanon man? (Kay ang mga Judio wala magpakigharong sa mga Samariahanon).
10Sumagot si Jesus at sa kaniya'y sinabi, Kung napagkikilala mo ang kaloob ng Dios, at kung sino ang sa iyo'y nagsasabi, Painumin mo ako; ikaw ay hihingi sa kaniya, at ikaw ay bibigyan niya ng tubig na buhay.
10Si Jesus mitubag ug mi ingon kaniya: Kong ikaw nakaila sa hatag sa Dios ug kong kinsa ang nagaingon kanimo, Paimna ako; mangayo unta ikaw kaniya, ug siya mohatag kanimo ug buhi nga tubig.
11Sinabi sa kaniya ng babae, Ginoo, wala kang sukat isalok ng tubig, at malalim ang balon: saan nga naroon ang iyong tubig na buhay?
11Ang babaye nag-ingon kaniya: Ginoo, ikaw walay ikatimba, ug ang atabay halalum. Busa diin ka man nianang tubig nga buhi?
12Dakila ka pa baga sa aming amang si Jacob, na sa ami'y nagbigay ng balon, at dito'y uminom siya, at ang kaniyang mga anak, at ang kaniyang mga hayop?
12Labing daku pa ba ikaw kay sa among amahan nga si Jacob nga nagahatag kanamo sa atabay, ug miinum gayud siya, ug ang iyang mga anak, ug ang iyang mga hayup?
13Sumagot si Jesus at sinabi sa kaniya, Ang bawa't uminom ng tubig na ito ay muling mauuhaw:
13Si Jesus mitubag ug miingon kaniya: Ang tanan nga nagainum niining tubiga, pagauhawon pag-usab;
14Datapuwa't ang sinomang umiinom ng tubig na sa kaniya'y aking ibibigay ay hindi mauuhaw magpakailan man; nguni't ang tubig na sa kaniya'y aking ibibigay ay magiging isang balon ng tubig na bubukal sa kabuhayang walang hanggan.
14Apan bisan kinsa nga moinum sa tubig nga akong igahatag kaniya, dili na gayud pagauhawon siya; apan ang tubig nga akong igahatag kaniya mahimo diha kaniya nga tuburan sa tubig nga magatubod ngadto sa kinabuhi nga walay katapusan.
15Sinabi sa kaniya ng babae, Ginoo, ibigay mo sa akin ang tubig na ito, upang ako'y huwag mauhaw, ni pumarito man sa ganito kalayo upang umigib pa.
15Ang babaye miingon kaniya: Ginoo, hatagi ako niining tubiga, aron dili na ako pagauhawon, ug dili na usab ako moanhi dinhi sa pagkalos.
16Sinabi sa kaniya ni Jesus, Humayo ka, tawagin mo ang iyong asawa, at pumarito ka.
16Si Jesus miingon kaniya: Lumakaw ka, tawga ang imong bana, ug bumalik ka dinhi.
17Sumagot ang babae at sinabi sa kaniya, Wala akong asawa. Sinabi sa kaniya ni Jesus, Mabuti ang pagkasabi mo, Wala akong asawa:
17Ang babaye mitubag ug miingon kaniya: Wala akoy bana. Si Jesus miingon kaniya: Maayo ang imong panubag, Wala akoy bana;
18Sapagka't nagkaroon ka na ng limang asawa; at ang nasa iyo ngayon ay hindi mo asawa: dito'y sinabi mo ang katotohanan.
18Kay ikaw may lima na ka mga bana, apan ang anaa kanimo karon, dili mao ang imong bana; may kamatuoran kininggiingon mo.
19Sinabi sa kaniya ng babae, Ginoo, napaghahalata kong ikaw ay isang propeta.
19Ang babaye miingon kaniya: Ginoo, nakita ko nga ikaw manalagna.
20Nagsisamba ang aming mga magulang sa bundok na ito; at sinasabi ninyo, na sa Jerusalem ay siyang dakong kinakailangang pagsambahan ng mga tao.
20Ang among mga ginikanan nagasimba dinhi niining bukira, ug kamo nagaingon nga sa Jerusalem atua ang dapit diin ang mga katawohan kinahanglan magsimba.
21Sa kaniya'y sinabi ni Jesus, Babae, paniwalaan mo ako, na dumarating ang oras, na kahit sa bundok na ito, ni sa Jerusalem, ay hindi ninyo sasambahin ang Ama.
21Si Jesus miingon kaniya: Babaye, tumoo ka kanako, moabut ang takna, nga bisan niining bukira, bisan sa Jerusalem, dili kamo magasimba sa Amahan.
22Sinasamba ninyo ang hindi ninyo nalalaman: sinasamba namin ang nalalaman namin; sapagka't ang kaligtasan ay nanggagaling sa mga Judio.
22Kamo nagasimba sa wala ninyo hiilhi, kami nagasimba sa among hing-ilhan, kay ang kaluwasan nagagikan sa mga Judio.
23Datapuwa't dumarating ang oras, at ngayon nga, na sasambahin ng mga tunay na mananamba ang Ama sa espiritu at katotohanan: sapagka't hinahanap ng Ama ang mga gayon na maging mananamba sa kaniya.
23Apan moabut ang takna, ug karon miabut na, nga ang mga matuod nga magsisimba magasimba sa Amahan pinaagi sa espiritu ug sa kamatuoran; kay mao kana ang ginapangita sa Amahan nga mga magsisimba kaniya.
24Ang Dios ay Espiritu: at ang mga sa kaniya'y nagsisisamba ay kinakailangang magsisamba sa espiritu at sa katotohanan.
24Ang Dios Espiritu man, ug kinahanglan nga ang mga magasimba kaniya, managsimba kaniya sa espiritu ug sa kamatuoran.
25Sinabi sa kaniya ng babae, Nalalaman ko na paririto ang Mesias (ang tinatawag na Cristo): na pagparito niya, ay ipahahayag niya sa amin ang lahat ng mga bagay.
25Ang babaye miingon kaniya: Nahibalo ako nga moanhi ang Mesias (ang ginganlan si Cristo); kong ania na siya, magasaysay siya kanato sa tanang mga butang.
26Sinabi sa kaniya ni Jesus, Ako na nagsasalita sa iyo ay siya nga.
26Si Jesus miingon kaniya: Ako nga nagapakigsulti kanimo, mao ako.
27At sa ganito'y nagsidating ang kaniyang mga alagad; at sila'y nangagtaka na siya'y nakikipagsalitaan sa isang babae; gayon ma'y walang taong nagsabi, Ano ang iyong hinahanap? o, Bakit nakikipagsalitaan ka sa kaniya?
27Ug niini miabut ang iyang mga tinon-an; ug nanghibulong sila nga nakigsulti siya sa babaye; bisan pa, walay tawo nga nakag-ingon: Unsay gipangita mo? kun, Nganong nagapakigsulti ikaw kaniya?
28Sa gayo'y iniwan ng babae ang kaniyang banga ng tubig, at napasa bayan, at sinabi sa mga tao,
28Busa gibiyaan sa babaye ang iyang banga, ug miadto sa lungsod, ug nag-ingon sa mga tawo:
29Magsiparito kayo, tingnan ninyo ang isang lalake, na nagsabi sa akin ng lahat ng mga bagay na aking ginawa: mangyayari kayang ito ang Cristo?
29Umari kamo, tan-awon ninyo ang usa ka tawo nga nagaasoy kanako sa tanang mga butang nga akong gibuhat. Mao ba kaha kini si Cristo?
30Nagsilabas sila sa bayan, at nagsisiparoon sa kaniya.
30Nanggula sila sa lungsod ug nangadto kaniya.
31Samantala ay ipinamamanhik sa kaniya ng mga alagad, na nangagsasabi, Rabi, kumain ka.
31Niining higayona ang mga tinon-an nagaampo kaniya nga nagaingon: Rabbi, kumaon ka.
32Datapuwa't sinabi niya sa kanila, Ako'y may pagkaing kakanin na hindi ninyo nalalaman.
32Apan siya miingon kanila: Ako adunay kalan-on nga pagakan-on nga wala ninyo hiilhi.
33Ang mga alagad nga ay nangagsangusapan, May tao kayang nagdala sa kaniya ng pagkain?
33Busa ang mga tinon-an nanag-ingon sa usa ug usa kanila: May tawo ba nga nagdala kaniya ug pagkaon?
34Sinabi sa kanila ni Jesus, Ang pagkain ko ay ang aking gawin ang kalooban ng sa akin ay nagsugo, at tapusin ang kaniyang gawa.
34Si Jesus miingon kanila: Ang akong kalan-on mao ang pagbuhat sa kabubut-on sa nagsugo kanako, ug ang paghingpit sa iyang buhat.
35Hindi baga sinasabi ninyo, May apat na buwan pa, at saka darating ang pagaani? narito, sa inyo'y aking sinasabi, Itanaw ninyo ang inyong mga mata, at inyong tingnan ang mga bukid, na mapuputi na upang anihin.
35Wala ba kamo manag-ingon: May upat pa ka bulan, ug unya moabut ang ting-ani? Ania karon, nagaingon ako kaninyo: lyahat ninyo ang inyong mga mata, ug itan-aw ninyo sa kaumahan, nga mga maputi na aron pagaanihon.
36Ang umaani ay tumatanggap ng upa, at nagtitipon ng bunga sa buhay na walang hanggan; upang ang naghahasik at ang umaani ay mangagalak kapuwa.
36Ang magaani magadawat ug suhol, ug magatigum ug mga bunga ngadto sa kinabuhi nga walay katapusan; aron ang magapugas ug ang magaani manag-kalipay sa tingub.
37Sapagka't dito'y totoo ang kasabihan, Isa ang naghahasik, at iba ang umaani.
37Kay niini matuod ang giingon: Usa ang magapugas ug lain ang magaani.
38Kayo'y sinugo ko upang anihin ang hindi ninyo pinagpagalan: iba ang nangagpagal, at kayo'y siyang nagsipasok sa kanilang pinagpagalan.
38Ako nagasugo kaninyo sa pag-ani niadtong wala ninyo pag-umaha; lain ang mga nanag-uma, ug kamo nanagsulod sa ilang mga inumahan.
39At marami sa mga Samaritano sa bayang yaon ang sa kaniya'y nagsisampalataya dahil sa salita ng babae, na nagpatotoo, Sinabi niya sa akin ang lahat ng mga bagay na aking ginawa.
39Ug, niadtong lungsora daghan sa mga Samariahanon nga nanagtoo kaniya, tungod sa pulong sa babaye nga nagpamatuod: Giasoy niya kanako ang tanang mga butang nga akong gibuhat.
40Kaya nang sa kaniya'y magsidating ang mga Samaritano, ay sa kaniya'y ipinamanhik nila na matira sa kanila: at siya'y natira roong dalawang araw.
40Busa sa mingduol kaniya ang mga Samariahanon, sila nagpakilooy kaniya nga mopabilin siya kauban nila; ug mipabilin siya didto ug duha ka adlaw.
41At lalo pang marami ang mga nagsisampalataya sa kaniya dahil sa kaniyang salita;
41Ug daghan pa gayud ang nanagtoo kaniya, tungod sa iyang pulong.
42At sinabi nila sa babae, Ngayo'y nagsisisampalataya kami, hindi dahil sa iyong pananalita: sapagka't kami rin ang nakarinig, at nalalaman naming ito nga ang Tagapagligtas ng sanglibutan.
42Ug sila nanag-ingon sa babaye: Karon, mitoo kami, dili tungod sa imong pagsulti; kay kami sa among kaugalingon nakadungog, ug nanghibalo nga kini mao gayud, si Cristo, ang Manluluwas sa kalibutan.
43At pagkaraan ng dalawang araw ay umalis siya doon at napasa Galilea.
43Ug sa human ang duha ka adlaw, migikan siya didto ug miadto sa Galilea.
44Sapagka't si Jesus din ang nagpatotoo, na ang isang propeta ay walang kapurihan sa kaniyang sariling lupain.
44Kay si Jesus, sa iyang kaugalingon, nagpamatuod nga ang manalagna walay kadungganan sa iyang kaugalingong yuta.
45Kaya nang siya'y dumating sa Galilea, ay tinanggap siya ng mga Galileo, nang kanilang mangakita ang lahat ng mga bagay na kaniyang ginawa sa Jerusalem sa kapistahan: sapagka't sila man ay nagsiparoon din sa kapistahan.
45Busa, sa ming-abut siya sa Galilea, gidawat siya sa mga taga-Galilea, sanglit nakakita sila sa tanang mga butang nga gibuhat niya sa Jerusalem sa fiesta, kay sila usab ming-adto sa fiesta.
46Naparoon ngang muli siya sa Cana ng Galilea, na doo'y kaniyang pinapaging alak ang tubig. At naroroon ang isang mahal na tao, na ang kaniyang anak na lalake ay may-sakit sa Capernaum.
46Busa miadto pag-usab si Jesus sa Cana sa Galilea, diin iyang gibuhat nga vino ang tubig. Ug may usa ka tawong halangdon, nga may anak nga lalake nga nagadaut didto sa Capernaum.
47Nang mabalitaan niya na si Jesus ay dumating sa Galilea na mula sa Judea, ay naparoon siya sa kaniya, at ipinamanhik sa kaniya na siya'y lumusong, at pagalingin ang kaniyang anak na lalake; sapagka't siya'y naghihingalo.
47Sa iyang pagkadungog nga si Jesus milakat gikan sa Judea ngadto sa Galilea, siya ming-adto kang Jesus ug nagpakilooy nga mokanaug siya ug ayohon niya ang iyang anak, kay siya himalatyon.
48Sinabi nga sa kaniya ni Jesus, Malibang kayo'y mangakakita ng mga tanda at mga kababalaghan, ay hindi kayo magsisipaniwala sa anomang paraan.
48Busa si Jesus miingon kaniya: Gawas kong kamo magpakakita ug mga timaan ug mga katingalahan, kamo dili gayud motoo.
49Ang mahal na tao ay nagsabi sa kaniya, Ginoo, lumusong ka bago mamatay ang aking anak.
49Ang tawong halangdon miingon kaniya: Ginoo, kanaug intawon sa dili pa mamatay ang akong bata.
50Sinabi sa kaniya ni Jesus, Yumaon ka ng iyong lakad; buhay ang anak mo. Pinaniwalaan ng lalake ang salitang sinalita sa kaniya ni Jesus, at siya'y yumaon sa kaniyang lakad.
50Si Jesus miingon kaniya: Lumakaw ka, ang imong anak buhi. Ang tawo mitoo sa pulong nga giingon ni Jesus kaniya, ug siya milakaw.
51At samantalang siya'y lumulusong, ay sinalubong siya ng kaniyang mga alipin, na nangagsasabi, na ang kaniyang anak ay buhay.
51Ug sa nagakanaug na siya, gisugat siya sa iyang mga ulipon, ug ilang gisu-ginlan siya nga nagaingon: Ang imong anak buhi.
52Itinanong nga niya sa kanila ang oras nang siya'y pasimulan ng paggaling. Sa kaniya nga'y kanilang sinabi, Kahapon nang ikapitong oras inibsan siya ng lagnat.
52Unya siya nangutana kanila kong unsang taknaa ang pagkaayo. Nan sila nanag-ingon kaniya: Kagahapon sa ika-pitong takna, mibulag kaniya ang hilanat.
53Naunawa nga ng ama na sa oras na yaon nang sabihin sa kaniya ni Jesus, Buhay ang anak mo: at siya'y sumampalataya, at ang kaniyang buong sangbahayan.
53Busa ang amahan nahibalo nga mao ang takna sa pag-ingon kaniya ni Jesus: Ang imong anak buhi. Ug siya gayud mitoo ug ang tibook niya nga balay.
54Ito nga ang muling pangalawang tanda na ginawa ni Jesus, nang siya'y pumaroon sa Galilea na mula sa Judea.
54Kini mao usab ang ikaduha ka katingalahan nga gibuhat ni Jesus, sa nakagula siya sa Judea ngadto sa Galilea.