¹Pagkatapos ng mga bagay na ito'y nagkaroon ng pista ang mga Judio; at umahon si Jesus sa Jerusalem.

¹Sa human niining mga butanga, may usa ka fiesta sa mga Judio, ug si Jesus mitungas sa Jerusalem.

²Sa Jerusalem nga'y may isang tangke sa tabi ng pintuan ng mga tupa, na sa wikang Hebreo ay tinatawag na Betesda, na may limang portiko.

²Karon, didto sa Jerusalem, haduol sa ganghaan sa mga carnero, may usa ka kaligoanan nga ginganlan sa Hebreohanon Betsaida, nga may lima ka pasilonganan.

³Na sa mga ito ay nangaghandusay ang marami sa kanilang mga maysakit, mga bulag, mga pilay, mga natutuyo.

³Niini kanila nanagpanghay-ad ang usa ka panon sa mga masakiton: mga buta, mga piang, mga paralitico, nga nagahulat sa paglihok sa tubig.

⁴Sapagka't lumulusong ang isang anghel ng Panginoon sa mga tanging panahon sa tangke at kinakalawkaw ang tubig: at ang unang manaog sa tangke, pagkatapos na makalawkaw ang tubig ay gumagaling sa anomang sakit na dinaramdam.

⁴Kay may usa ka manolonda nga magakanaugan sa kaligoanan sa naha-tudlong panahon, ug magkutaw sa tubig. Busa bisan kinsa ang nakauna sa pagkanaug sa human makutaw ang tubig, naayo sa bisan unsang sakit niya.

⁵At naroon ang isang lalake, na may tatlongpu't walong taon nang maysakit.

⁵Ug didtoy usa ka tawo nga may katloan-ug-walo na ka tuig nga naga-masakiton.

⁶Nang makita ni Jesus na siya'y nakahandusay, at mapagkilalang siya'y malaon nang panahong maysakit, ay sinabi niya sa kaniya, Ibig mo bagang gumaling?

⁶Sa nakakita si Jesus kaniya nga nagahay-ad, ug sa nakaila nga siya dugay na niadtong kahimtanga, siya miingon kaniya: Buot ba ikaw nga mamaayo?

⁷Sumagot sa kaniya ang lalaking maysakit, Ginoo, wala ng taong maglusong sa akin sa tangke, pagkalawkaw sa tubig: datapuwa't samantalang ako'y naparoroon, ay nakalusong na muna ang iba bago ako.

⁷Mingtubag kaniya ang masakiton: Ginoo, wala akoy tawo nga magatuslob kanako sa kaligoanan kong makutaw ang tubig; kondili, sa magapadulong pa ako, ang uban nanaug na una kanako.

⁸Sinabi sa kaniya ni Jesus, Magtindig ka, buhatin mo ang iyong higaan, at lumakad ka.

⁸Si Jesus miingon kaniya: Tumindog ka, kuhaa ang imong higdaanan, ug lumakaw.

⁹At pagdaka'y gumaling ang lalake, at binuhat ang kaniyang higaan at lumakad. Noon nga'y araw ng sabbath.

⁹Ug gilayon naayo ang tawo, ug gikuha niya ang iyang higdaanan ug milakaw. Ug kadtong adlawa, adlaw nga igpapahulay.

¹⁰Kaya sinabi ng mga Judio sa kaniya na pinagaling, Ito'y araw ng sabbath, at hindi matuwid na buhatin mo ang iyong higaan.

¹⁰Busa ang mga Judio nanag-ingon sa tawo nga giayo: Adlaw karon nga igpapahulay, ug dili uyon sa Kasugoan kanimo ang pagdala sa imong higdaanan.

¹¹Nguni't sila'y sinagot niya, Ang nagpagaling sa akin, ang siya ring sa akin ay nagsabi, Buhatin mo ang iyong higaan, at lumakad ka.

¹¹Apan siya mitubag kanila: Ang nagaayo kanako nag-ingon kanako: Kuhaa ang imong higdaanan, ug lumakaw ka.

¹²Tinanong nila siya, Sino ang taong sa iyo'y nagsabi, Buhatin mo ang iyong higaan, at lumakad ka?

¹²Sila nangutana kaniya: Kinsang tawohana ang miingon kanimo: Kuhaa ang imong higdaanan ug lumakaw ka?

¹³Nguni't hindi nakikilala ng pinagaling kung sino siya; sapagka't si Jesus ay humiwalay, palibhasa'y may isang karamihan sa dakong yaon.

¹³Apan ang giayo wala manghibalo kong kinsa kadto, kay si Jesus mingpahawa didto, sanglit may panon sa katawohan didto niadtong dapita.

¹⁴Pagkatapos ay nasumpungan siya ni Jesus sa templo, at sa kaniya'y sinabi, Narito, ikaw ay gumaling na: huwag ka nang magkasala, baka mangyari pa sa iyo ang lalong masama.

¹⁴Sa tapus niini, siya hingkit-an ni Jesus sa templo, ug miingon kaniya: Ania karon, maayo na ikaw, ayaw na pagpakasala, aron dili mahitabo kanimo ang labi pang mangil-ad nga mga butang.

¹⁵Umalis ang tao, at sinaysay sa mga Judio na si Jesus ang sa kaniya'y nagpagaling.

¹⁵Ang tawo milakaw ug nagsugilon sa mga Judio nga si Jesus mao ang nag-ayo kaniya.

¹⁶At dahil dito'y pinagusig ng mga Judio si Jesus, sapagka't ginagawa niya ang mga bagay na ito sa araw ng sabbath.

¹⁶Ug tungod niini nga hinungdan gilutos sa mga Judio si Jesus, ug gipani-nguha nila ang pagpatay kaniya, kay nagabuhat siya niining mga butanga sa adlaw nga igpapahulay.

¹⁷Datapuwa't sinagot sila ni Jesus, Hanggang ngayo'y gumagawa ang aking Ama, at ako'y gumagawa.

¹⁷Apan si Jesus mingtubag kanila: Ang akong Amahan nagabuhat bisan hangtud karon, ug ako nagabuhat.

¹⁸Dahil dito nga'y lalo nang pinagsikapan ng mga Judio na siya'y patayin, sapagka't hindi lamang sinira ang araw ng sabbath, kundi tinatawag din naman na kaniyang sariling Ama ang Dios, na siya'y nakikipantay sa Dios.

¹⁸Busa tungod niini nga hinungdan, ang mga Judio labi pang naninguha sa pagpatay kaniya, kay dili lamang gilapas niya ang adlaw nga igpapahulay, kondili nagangalan sa Dios nga iyang kaugalingon nga Amahan, nga nagapakig-angay siya sa Dios.

¹⁹Sumagot nga si Jesus at sinabi sa kanila, Katotohanan, katotohanang sinasabi ko sa inyo, Hindi makagagawa ang Anak ng anoman sa kaniyang sarili kundi ang makita niyang gawin ng Ama; sapagka't ang lahat ng mga bagay na kaniyang ginagawa, ay ang mga ito rin naman ang ginagawa ng Anak sa gayon ding paraan.

¹⁹Busa si Jesus mitubag ug miingon kanila: Sa pagkamatuod, sapagkamatuod, nagaingon ako kaninyo: Ang Anak dili makahimo sa pagbuhat bisan unsa sa iyang kaugalingon, kondili ang nakita niya nga gibuhat sa Amahan; kay ang pagabuhaton niya, kini ginabuhat usab sa Anak sa maong paagi.

²⁰Sapagka't sinisinta ng Ama ang Anak, at sa kaniya'y ipinakikita ang lahat ng mga bagay na kaniyang ginagawa: at lalong dakilang mga gawa kay sa mga ito ang sa kaniya'y ipakikita niya, upang kayo'y magsipanggilalas.

²⁰Kay ang Amahan nahagugma sa Anak, ug nagapahayag kaniya sa tanang mga butang nga iyang gibuhat sa iyang kaugalingon, ug labi pang dagkung mga buhat kay niini ang iyang igapahayag kaniya, aron kamo managpanghibulong.

²¹Sapagka't kung paanong ibinabangon ng Ama ang mga patay at sila'y binubuhay, gayon din naman binubuhay ng Anak ang kaniyang mga ibigin.

²¹Kay ingon nga ang Amahan naga-banhaw sa mga minatay ug nagahatag kanila sa kinabuhi, niini nga paagi ang Anak nagahatag usab sa kinabuhi sa mga nahamut-an niya.

²²Sapagka't ang Ama'y hindi humahatol sa kanino mang tao, kundi ipinagkaloob niya sa Anak ang buong paghatol;

²²Kay ang Amahan dili magahukom kang bisan kinsa, kondili nga gitugyan niya sa Anak ang tibook nga gahum sa paghukom.

²³Upang papurihan ng lahat ang Anak, na gaya rin ng kanilang pagpapapuri sa Ama. Ang hindi nagpapapuri sa Anak ay hindi nagpapapuri sa Ama na sa kaniya'y nagsugo.

²³Aron ang tanan motahud sa Anak, ingon nga sila nagatahud sa Amahan. Ang wala motahud sa Anak, wala motahud sa Amahan nga nagasugo kaniya.

²⁴Katotohanan, katotohanang sinasabi ko sa inyo, Ang dumirinig ng aking salita, at sumasampalataya sa kaniya na nagsugo sa akin, ay may buhay na walang hanggan, at hindi mapapasok sa paghatol, kundi lumipat na sa kabuhayan mula sa kamatayan.

²⁴Sa pagkamatuod, sa pagkamatuod, nagaingon ako kaninyo: Ang nagapatalinghug sa akong pulong ug nagatoo kaniya nga nagsugo kanako, may kinabuhi nga walay katapusan, ug dili pagahukman sa silot, kondili miagi na gikan sa kamatayon ngadto sa kinabuhi.

²⁵Katotohanan, katotohanang sinasabi ko sa inyo, Dumarating ang panahon, at ngayon nga, na maririnig ng mga patay ang tinig ng Anak ng Dios; at ang mangakarinig ay mangabubuhay.

²⁵Sa pagkamatuod, sa pagkamatuod, nagaingon ako kaninyo: Ang takna mo-abut, ug ming-abut na, nga ang mga minatay managpatalinghug sa tingog sa Anak sa Dios; ug ang mga nagpatalinghug mangabuhi.

²⁶Sapagka't kung paanong ang Ama ay may buhay sa kaniyang sarili, ay gayon din namang pinagkalooban niya ang Anak na magkaroon ng buhay sa kaniyang sarili:

²⁶Kay ingon nga ang Amahan may kinabuhi sa iyang kaugalingon, sa maong pagkaagi nagahatag usab siya sa Anak aron nga kini makabaton ug kinabuhi sa iyang kaugalingon.

²⁷At binigyan niya siya ng kapamahalaang makahatol, sapagka't siya'y anak ng tao.

²⁷Ug siya nagahatag kaniya ug pagbulot-an sa pagpahamtang sa hukom, kay siya Anak sa tawo.

²⁸Huwag ninyong ipanggilalas ito: sapagka't dumarating ang oras, na ang lahat ng nangasa libingan ay makaririnig ng kaniyang tinig,

²⁸Ayaw kahibulong niini; kay ang takna moabut nga ang tanan nga anaa sa mga lubnganan makadungog sa iyang tingog.

²⁹At magsisilabas; ang mga nagsigawa ng mabuti, ay sa pagkabuhay na maguli sa buhay; at ang mga nagsigawa ng masama, ay sa pagkabuhay na maguli sa paghatol.

²⁹Ug managpanggula ang mga nanag-buhat sa maayo ngadto sa pagkabanhaw sa kinabuhi; ug ang mga nanagbuhat sa dautan ngadto sa pagkabanhaw sa paghukom.

³⁰Hindi ako makagagawa ng anoman sa aking sarili: humahatol ako ayon sa aking naririnig: at ang paghatol ko'y matuwid; sapagka't hindi ko pinaghahanap ang aking sariling kalooban, kundi ang kalooban niyaong nagsugo sa akin.

³⁰Sa akong kaugalingon dili ako makahimo sa pagbuhat sa bisan unsa: Ingon sa akong pagpatalinghug, ako nagahukom; ug ang akong paghukom matarung; kay dili ako maninguha sa akong kaugalingong kabubut-on, kondili sa kabubut-on sa akong Amahan nga nagsugo kanako.

³¹Kung ako'y nagpapatotoo sa aking sarili, ang patotoo ko ay hindi katotohanan.

³¹Kong ako nagahatag sa pagpamatuod sa akong kaugalingon, ang akong pagpamatuod dili tinuod.

³²Iba ang nagpapatotoo sa akin; at talastas ko na ang patotoong isinasaksi niya sa akin ay totoo.

³²Lain ang nagpamatuod kanako, ug nahibalo ako nga ang pagpamatuod nga iyang gihatag mahitungod kanako tinuod.

³³Kayo'y nangagsugo kay Juan, at siya'y nagpatotoo sa katotohanan.

³³Gipasugoan ninyo si Juan, ug siya mihatag sa pagpamatuod sa kamatuoran.

³⁴Datapuwa't ang patotoo ay hindi mula sa tao: gayon ma'y sinasabi ko ang mga bagay na ito, upang kayo'y mangaligtas.

³⁴Apan ang pagpamatuod nga akong dawaton dili gikan sa tawo; apan ako nagasulti niining mga butanga aron kamo maluwas.

³⁵Siya ang ilawang nagniningas at lumiliwanag; at inibig ninyong kayo'y mangagkatuwang sumandali sa kaniyang liwanag.

³⁵Siya mao ang lamparahan nga nagasiga ug nagadilaab, ug kamo may tinguha sa pagkalipay sulod sa usa ka panahon sa iyang kahayag.

³⁶Datapuwa't ang aking pagpapatotoo ay lalong dakila kay sa kay Juan; sapagka't ang mga gawang ibinigay sa akin ng aking Ama upang ganapin, ang gayon ding mga gawa na aking ginagawa, ay nagpapatotoo tungkol sa akin, na ako'y sinugo ng Ama.

³⁶Apan ang pagpamatuod nga akong gibatonan labi pang daku kay sa kang Juan: kay ang mga buhat nga gihatag sa Amahan kanako aron akong pagahingpiton, ang mao gayud nga mga buhat nga akong ginabuhat, nagapama-tuod kanako, nga ang Amahan nagsugo kanako.

³⁷At ang Ama na nagsugo sa akin, ay siyang nagpatotoo tungkol sa akin. Kailan ma'y hindi ninyo narinig ang kaniyang tinig, ni hindi man ninyo nakita ang kaniyang anyo.

³⁷Ug ang Amahan nga nagsugo kanako, siya nagapamatuod kanako. Kamo wala makadungog sa iyang tingog sa bisan unsang panahon, bisan makakita sa iyang pamayhon.

³⁸At kayo'y walang salita niya na nananatili sa inyo: sapagka't hindi kayo nagsisisampalataya sa kaniyang sinugo.

³⁸Ug ang iyang pulong wala mag-puyo kaninyo; kay sa iyang gisugo wala kamo motoo.

³⁹Saliksikin ninyo ang mga kasulatan, sapagka't iniisip ninyo na sa mga yaon ay mayroon kayong buhay na walang hanggan; at ang mga ito'y siyang nangagpapatotoo tungkol sa akin.

³⁹Kamo nagasusi sa mga Kasulatan tungod kay kamo nanaghunahuna nga diha kanila may kinabuhi kamo nga walay katapusan; ug kini sila mao ang nanagpamatuod kanako.

⁴⁰At ayaw kayong magsilapit sa akin, upang kayo'y magkaroon ng buhay.

⁴⁰Ug kamo dili moduol kanako, aron makabaton kamo sa kinabuhi.

⁴¹Hindi ako tumatanggap ng kaluwalhatiang mula sa mga tao.

⁴¹Ang himaya nga gikan sa mga tawo dili ko dawaton.

⁴²Datapuwa't nakikilala ko kayo, na kayo'y walang pagibig ng Dios sa inyong sarili.

⁴²Apan nakaila ako kaninyo, nga wala kamoy gugma sa Dios sa sulod ninyo.

⁴³Naparito ako sa pangalan ng aking Ama, at ayaw ninyo akong tanggapin: kung iba ang pumarito sa kaniyang sariling pangalan, ay siya ninyong tatanggapin.

⁴³Ako mianhi sa ngalan sa akong Amahan, ug kamo wala modawat kanako; kong lain ang moanhi sa iyang kauga-lingon nga ngalan, siya pagadawaton ninyo.

⁴⁴Paanong kayo'y makapananampalataya, kayong nangagtatanggapan sa isa't isa ng kaluwalhatian at hindi ninyo pinaghahanap ang kaluwalhatiang nanggagaling sa tanging Dios?

⁴⁴Unsaon ninyo sa pagtoo, nga nanagdawat kamo sa himaya sa usa ug usa, ug ang himaya nga gikan sa Dios lamang wala ninyo pangitaa?

⁴⁵Huwag ninyong isiping ako ang sa inyo'y magsusumbong sa Ama: may isang magsusumbong sa inyo, sa makatuwid baga'y si Moises, yaong pinaglagakan ninyo ng inyong pagasa.

⁴⁵Ayaw paghunahuna nga isumbong ko kamo sa Amahan. May usa nga nagasumbong kaninyo, si Moises, kang kinsa kamo nagalaum.

⁴⁶Sapagka't kung kayo'y nagsisisampalataya kay Moises, ay magsisisampalataya kayo sa akin; sapagka't tungkol sa akin siya'y sumulat.

⁴⁶Kay kong mingtoo kamo kang Moises, motoo usab unta kamo kanako; kay siya nagsulat mahitungod kanako.

⁴⁷Nguni't kung hindi kayo nagsisipaniwala sa kaniyang mga sulat, ay paanong magsisisampalataya kayo sa aking mga salita?

⁴⁷Apan kong kamo wala motoo sa iyang mga sinulat, unsaon ninyo sa pagtoo sa akong mga pulong?