¹At nangyari, sa pagpasok niya sa bahay ng isa sa mga pinuno ng mga Fariseo nang isang sabbath upang kumain ng tinapay, at inaabangan nila siya.

¹Ug nahitabo sa misulod siya sa balay sa usa sa mga punoan sa mga Fariseo sa adlaw nga igpapahulay sa pagkaon ug tinapay, nga sila nagabantay kaniya.

²At narito, sa kaniyang harapan ay may isang lalaking namamaga.

²Ug ania karon, didto sa iyang atubangan may usa ka tawo nga nanghupong.

³At pagsagot ni Jesus, ay nagsalita sa mga tagapagtanggol ng kautusan at sa mga Fariseo, na sinasabi, Matuwid baga o hindi na magpagaling sa sabbath?

³Ug si Jesus sa nagatubag kanila, misulti ngadto sa mga batid sa balaod ug sa mga Fariseo, nga nagaingon: Uyon ba sa balaod ang pag-ayo sa adlaw nga igpapahulay, kun dili?

⁴Datapuwa't sila'y di nagsiimik. At siya'y tinangnan niya, at siya'y pinagaling, at siya'y pinayaon.

⁴Apan sila mihilum. Ug iyang gikuptan siya, ug giayo siya, ug gipalakaw siya.

⁵At sinabi niya sa kanila, Sino kaya sa inyo ang kung magkaroon ng isang asno o isang bakang lalake na mahulog sa hukay, at pagdaka'y hindi kukunin kahit araw ng sabbath?

⁵Ug siya miingon kanila: Kinsa kaninyo nga kong may asno kun vaca nga mahulog sa usa ka atabay, ug dili dayon mokuha niini sulod sa adlaw nga igpapahulay?

⁶At di na muling nakasagot sila sa kaniya sa mga bagay na ito.

⁶Ug sila wala na usab makatubag kaniya niining mga butanga.

⁷At nagsalita siya ng isang talinghaga sa mga inanyayahan, nang mamasdan niya na kanilang pinipili ang mga pangulong luklukan; na nagsasabi sa kanila,

⁷Ug misulti siya ug usa ka sambingay kanila nga mga dinapit, sa namatngonan niya nga sila nagpili sa mga nahaunang lingkoranan, nga nagaingon kanila:

⁸Pagka inaanyayahan ka ninomang tao sa kasalan, huwag kang uupo sa pangulong luklukan; baka mayroon siyang anyayahang lalong marangal na tao kay sa iyo,

⁸Kong pagadapiton ikaw ni bisan kinsa sa usa ka kombira sa kasal, ayaw paglingkod sa nahaunang lingkoranan, tingali unya nakadapit siya ug usa ka tawo nga labi pang dungganan kay kanimo;

⁹At lumapit yaong naganyaya sa iyo at sa kaniya, at sabihin sa iyo, Bigyan mong puwang ang taong ito; at kung magkagayo'y magpapasimula kang mapahiya na mapalagay ka sa dakong kababababaan.

⁹Ug siya nga nagadapit kanimo ug ang dinapit, moanha ug magaingon kanimo: Hatagi kining tawo ug dapit; ug unya ikaw magasugod sa pagkuha sa labing ubos nga dapit uban ang kaulaw.

¹⁰Kundi pagka inaanyayahan ka, ay pumaroon ka at umupo ka sa dakong kababababaan; upang kung dumating ang naganyaya sa iyo, ay sa iyo'y sabihin niya, Kaibigan pumaroon ka pa sa lalong mataas: kung magkagayo'y magkakaroon ka ng kaluwalhatian sa harap ng lahat na mga kasalo mong nangakaupo sa dulang.

¹⁰Apan kong ikaw pagadapiton, umadto ug lumingkod ka sa labing ubos nga dapit; aron kong siya nga nagadapit kanimo moduol, mag-ingon siya kanimo: Abyan umuswag pa ikaw sa ibabaw nga dapit. Unya paghimayaon ka sa atubangan sa tanan nga nagalingkod sa pagkaon uban kanimo.

¹¹Sapagka't ang bawa't nagmamataas ay mabababa; at ang nagpapakababa ay matataas.

¹¹Kay ang tagsatagsa nga nagapataas, pagapaubson; ug ang nagapaubos, pagapatas-on.

¹²At sinabi rin naman niya sa naganyaya sa kaniya, Pagka naghahanda ka ng isang tanghalian o ng isang hapunan, ay huwag mong tawagin ang iyong mga kaibigan, ni ang iyong mga kapatid, ni ang iyong mga kamaganak, ni ang mayayamang kapitbahay; baka ikaw naman ang kanilang muling anyayahan, at gantihan ka.

¹²Ug siya miingon usab sa nagdapit kaniya: Kong ikaw magbuhat ug usa ka paniudto kun usa ka panihapon, ayaw pagdapita ang imong mga higala, kun ang imong mga igsoon, kun ang imong mga kabanayan, kun ang mga dato nga silingan; tingali unya sila usab magadapit kanimo, ug sila magabalus kanimo.

¹³Datapuwa't kung maghahanda ka, ay anyayahan mo ang mga dukha, ang mga pingkaw, ang mga pilay, ang mga bulag,

¹³Apan kong ikaw magabuhat ug usa ka kombira, dapita ang mga kabus, ang mga bakol, ang mga pi-ang, ang mga buta;

¹⁴At magiging mapalad ka; sapagka't wala silang sukat ikaganti sa iyo: sapagka't gagantihin sa iyo sa pagkabuhay na maguli ng mga ganap.

¹⁴Ug ikaw mabulahan kay sila walay sarang ikabalus kanimo; ug ikaw pagabalusan tungod niini sa pagkabanhaw sa mga matarung.

¹⁵At nang marinig ito ng isa sa nangakaupong kasalo niya sa dulang, ay sinabi sa kaniya, Mapalad ang kakain ng tinapay sa kaharian ng Dios.

¹⁵Ug sa nakadungog niining mga butanga ang usa kanila nga nagalingkod uban kaniya sa lamesa, miingon kaniya: Bulahan ang mokaon sa tinapay sa gingharian sa Dios.

¹⁶Datapuwa't sinabi niya sa kaniya, May isang naghanda ng isang malaking hapunan; at marami siyang inanyayahan:

¹⁶Apan siya miingon kaniya: May usa ka tawo nga nagbuhat ug usa ka dakung panihapon, ug nagdapit siya ug daghang mga tawo.

¹⁷At sa panahon ng paghapon ay sinugo niya ang kaniyang alipin, upang sabihin sa mga inanyayahan, Magsiparito kayo; sapagka't ang lahat ng mga bagay ay nahahanda na.

¹⁷Ug gisugo niya ang iyang ulipon sa takna sa tingpanihapon sa pag-ingon kanila nga mga gidapit: Umari kamo, kay ang tanang mga butang naandam na.

¹⁸At silang lahat na parang iisa ay nangagpasimulang nangagdahilan. Sa kaniya'y sinabi ng una, Bumili ako ng isang bukid, at kailangan akong umalis at tingnan; ipinamamanhik ko sa iyo na pagpaumanhinan mo ako.

¹⁸Ug silang tanan, satingub, misugod sa pagpamalibad. Ang nahauna miingon kaniya: Nakapalit ako ug usa ka lunang yuta, ug kinahanglan moadto ako sa pagtan-aw; nagapangaliyupo ako nga imo akong pabalibaron.

¹⁹At sinabi ng iba, Bumili ako ng limang magkatuwang na bakang lalake, at paroroon ako upang sila'y subukin; ipinamamanhik ko sa iyo na pagpaumanhinan mo ako.

¹⁹Ug ang usa miingon: Nakapalit ako ug lima ka pares nga mga vaca, ug moadto ako sa pagsulay kanila; gipangaliyupo ko kanimo nga imo akong pabalibaron.

²⁰At sinabi ng iba, Bago akong kasal, at kaya nga hindi ako makaparoroon.

²⁰Ug ang usa miingon: Nangasawa ako, ug busa dili ako makaadto.

²¹At dumating ang alipin, at isinaysay ang mga bagay na ito sa kaniyang panginoon. Nang magkagayon, sa galit ng puno ng sangbahayan ay sinabi sa kaniyang alipin, Pumaroon kang madali sa mga lansangan at sa mga daang makikipot ng bayan, at dalhin mo rito ang mga dukha, at ang mga pingkaw, at ang mga bulag, at ang mga pilay.

²¹Ug ang ulipon mipauli ug misugilon sa iyang agalon niining mga butanga. Unya ang pangulo sa panimalay, sanglit nasuko, miingon sa iyang ulipon: Lumakaw ka gilayon sa mga kadalanan ug mga agianan sa lungsod, ug dad-a nganhi ang mga kabus, ug ang mga bakol, ug ang mga buta, ug ang mga pi-ang.

²²At sinabi ng alipin, panginoon, nagawa na ang ipinagutos mo, at gayon ma'y maluwag pa.

²²Ug ang ulipon miingon: Ginoo, ang tanan nga imong gisugo natuman, ug bisan pa, aduna gihapon ing dapit.

²³At sinabi ng panginoon sa alipin, Pumaroon ka sa mga daan at sa mga bakuran, at pilitin mo silang magsipasok, upang mapuno ang aking bahay.

²³Ug ang agalon miingon: Umadto ka sa kadalanan ug sa mga siniklatan, ug pagapiliton mo sila sa pagpasulod, aron mapuno ang akong balay.

²⁴Sapagka't sinasabi ko sa inyo na alin man sa mga taong inanyayahan ay hindi makatitikim ng aking hapunan.

²⁴Kay nagaingon ako kaninyo nga walay bisan kinsa niadtong mga tawo nga gidapit makatilaw sa akong panihapon.

²⁵Nagsisama nga sa kaniya ang lubhang maraming tao; at siya'y lumingon at sa kanila'y sinabi,

²⁵Karon may nanguyog kaniya nga mga dagkung panon sa katawohan, ug siya milingi ug miingon kanila:

²⁶Kung ang sinomang tao'y pumaparito sa akin, at hindi napopoot sa kaniyang sariling ama, at ina, at asawang babae, at mga anak, at mga kapatid na lalake, at mga kapatid na babae, oo, at pati sa kaniyang sariling buhay man, ay hindi siya maaaring maging alagad ko.

²⁶Kong may bisan kinsa nga moanhi kanako, ug dili magdumot sa iyang kaugalingong amahan, ug inahan, ug asawa, ug mga anak, ug mga igsoong lalake, ug mga igsoong babaye, oo, ug sa iyang kaugalingong kinabuhi usab, dili siya mahimo nga akong tinon-an.

²⁷Sinomang hindi nagdadala ng kaniyang sariling krus, at sumusunod sa akin, ay hindi maaaring maging alagad ko.

²⁷Bisan kinsa nga dili magpas-an sa iyang kaugalingong cruz, ug magsunod kanako, dili siya mahimoong tinon-an ko.

²⁸Sapagka't alin sa inyo, ang kung ibig magtayo ng isang moog, ay hindi muna uupo at tatayahin ang halagang magugugol kung mayroong maipagtatapos?

²⁸Kay kinsa kaninyo nga nagatinguha sa pagtukod usa ka torre, dili ba siya molingkod una ug mag-isip sa gasto, kong aduna ba siyay ikapahuman niini?

²⁹Baka kung mailagay na niya ang patibayan, at hindi matapos, ang lahat ng mga makakita ay mangagpasimulang siya'y libakin,

²⁹Tingali unya, kong makabutang na siya ug patukoranan, ug dili makahimo sa paghuman, ang tanan nga magatan-aw magasugod sa pagbiaybiay kaniya,

³⁰Na sabihin, Nagpasimula ang taong ito na magtayo, at hindi nakayang tapusin.

³⁰Nga magaingon: Kining tawohana nagsugod sa pagtukod, ug wala makahimo sa paghuman.

³¹O aling hari, na kung sasalubong sa pakikidigma sa ibang hari, ay hindi muna uupo at sasangguni kung makahaharap siya na may sangpung libo sa dumarating na laban sa kaniya na may dalawangpung libo?

³¹Kun, kinsa nga haria, nga sa moadto siya sa pagpakiggubat batok sa usa ka hari, dili ba molingkod una ug magtolotimbang kong makahimo ba siya sa pag-asdang uban ang napulo ka libo batok kaniya nga nagaabut uban ang kaluhaan kalibo?

³²O kung hindi, samantalang malayo pa ang isa, ay magsusugo siya ng isang sugo, at hihilingin ang mga kailangan sa pagkakasundo.

³²Kun sa laing pagkaagi, samtang ang usa atua pa sa halayo, siya magapadala ug usa ka sinugo, ug magapangayo ug mga pakigsabutsabut sa pakigdait.

³³Kaya nga sinoman sa inyo na hindi tumanggi sa lahat niyang tinatangkilik, ay di maaaring maging alagad ko.

³³Busa, bisan kinsa diha kaninyo nga dili mobiya sa tanan nga anaa kaniya, dili siya mahimo nga tinon-an ko.

³⁴Mabuti nga ang asin: datapuwa't kung ang asin ay tumabang, ay ano ang ipagpapaalat?

³⁴Ang asin maayo: apan bisan pa ang asin kong mawad-an sa iyang lami, unsa pa may iasin?

³⁵Walang kabuluhang maging sa lupa kahit sa tapunan man ng dumi: itinatapon sa labas. Ang may mga pakinig upang ipakinig, ay makinig.

³⁵Kini dili magapulos alang sa yuta, bisan sa kasagbutan; ang mga tawo magsalibay niini sa gawas. Ang mga may igdulungog sa pagpatalinghug, magpatalinghug.